เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1888

ตอนที่ 1888: ไคยะฟื้น

เจี้ยนเฉินกลับไปยังตระกูลเทียนหยวนและเข้าไปยังห้องลับ เพียงโบกมือก็ปรากฏโลงผลึกก็ลอยออกมาจากโถงศักดิ์สิทธิ์จันทร์แจ่ม

สัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสีที่มีขนาดเท่ากำปั้นเกาะอยู่บนโลง อย่างไรก็ตามมันแตกต่างจากเมื่อก่อน การบ่มเพาะมันไม่ได้เพิ่ม ขณะที่อยู่บนหน้าของไคยะ แววตาที่ฉลาดของมันเต็มไปด้วยความสงสัย ในขณะเดียวกันก็เต็มไปด้วยความคาดหวัง

ในความจริงมันไม่ใช่เวล่าที่นานนัก นับตั้งแต่ที่เจี้ยนเฉินต่อสู้กับราชาเทพในเทือกเขาหยินเจ็ดทลาย

โดยธรรมชาติแล้วเจี้ยนเฉินไม่รู้ถึงสิ่งผิดปกติของสัตว์อสูรกลืนสวรรค์เจ็ดสี เขามาที่โลงผลึกและค่อย ๆ ยกฝาขึ้น เขายังเปิดใช้งานค่ายกลภายในห้อง

หลังจากที่ทำทุกอย่างเสร็จแล้ว เขาหยิบดอกไม้ศิลาหัวใจสมุดและดอกเมฆม่วง ที่เขาได้รับมาจากเทือกเขาหยินเจ็ดทลาย

กลิ่นที่ท่วมท้นกระจายออกไปรอบ ๆ ทันที เพียงสูดหายใจแค่ครั้งเดียวมันก็ชะล้างจิตใจและทำให้คนรู้สึกสบายตัวเป็นอย่างมาก

กลิ่นหอมถูกแยกกระจายกันอย่างหนาแน่นภายในห้องเล็ก ๆ และไม่มีการลอยออกไปไหน

ไม่อย่างนั้นกลิ่นหอมจะกระจายไปทั่วเมืองในเวลาสั้น ๆ

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะดอกเมฆม่วงที่เป็นดอกไม้ระดับเทพ

ตาของสัตว์อสูรกลืนรุ้งสวรรค์สว่างขั้นทันที สุดท้ายมันก็ละสายตาจากไคยะและหันมามองมือทั้งสองที่ถือดอกไม้ของเจี้ยนเฉิน มันตื่นเต้นและกระพือปีกบินวนเจี้ยนเฉินอย่างมีความสุข

ราวกับมันรู้ว่าเจี้ยนเฉินจะสามารถปลุกไคยะได้ในครั้งนี้

เจี้ยนเฉินลังเลเล็กน้อยด้วยสมบัติสวรรค์ทั้งสองก่อนที่เขาจะตัดสินใจใช้ดอกไม้หัวใจศิลาสมุดก่อน

หากดอกไม้นี้ปลุกไคยะให้ตื่นขึ้นมา เขาจะเหลือสมบัติสวรรค์ระดับเทพ

ไม่นาน เจี้ยนเฉินก็ป้อนดอกไม้เข้าไปในปากของไคยะ ทันใดนั้นมันก็กลายเป็นลูกบอลพลังงานและรวมตัวเข้ากับวิญญาณของไคยะ

เจี้ยนเฉินจ้องมองไปที่ไคยะโดยไม่กระพริบตาเลย มีความกังวลอย่างมากบนใบหน้าของเขาพร้อมกับความคาดหวังบางอย่าง

เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ ในไม่ช้ามันก็ใช้เวลา 2 ชั่วยามแล้วตั้งแต่ไคยะได้รับดอกไม้หัวใจศิลาสมุด นางก็ยังไม่ตื่น

“ดูเหมือนว่าข้าจะไม่สามารถเก็บดอกเมฆม่วงไว้ได้” เจี้ยนเฉินคิดก่อนที่จะป้อนสมบัติสวรรคระดับเทพเข้าปากไคยะอย่างไม่ลังเล เขาอดไม่ได้ที่จะคิดกับตัวเองว่า “เจ้าเป็นแค่เซียนจักรพรรดิแท้ ๆ แต่เจ้าถึงกับต้องใช้สมบัติสวรรค์มากมายเพื่อฟื้นวิญญาณเจ้า นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นอะไรที่มันแปลกอย่างนี้”

“อย่างไรก็ตามดอกเมฆม่วงเป็นสมบัติสวรรค์ขั้นสูงสุดที่ข้าเคยได้มา หากยังไม่ได้ผล ข้าก็หมดทางเลือกแล้วจริง ๆ ”

“ไคยะ เจ้าตื่นได้แล้ว…”

เจี้ยนเฉินตื่นเต้นมาก ในตอนนี้ทั้งเขาและสัตว์อสูรกลืนรุ้งสวรรค์ได้มุ่งความสนใจไปที่ไคยะอย่างมาก

อย่างไรก็ตามในตอนนี้สีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไป เครื่องรางหยกที่แผ่แสงสีเงินที่เขาใช้เพิ่มพลังวิญญาณแต่เดิมในตระกูลเทียนหยวนก็แตกลง

สีหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย ตอนนี้เครื่องรางแตกแล้ว หมายความว่าตระกูลเทียนหยวนกำลังเผชิญกับภัยคุกคามครั้งใหญ่ ภัยคุกคามนี้มีผลกระทบมากต่อการอยู่รอดของตระกูลเทียนหยวน

เจี้ยนเฉินออกไปทันที เขาปรากฏตัวในตระกูลและรีบเข้าห้องโถงประชุมทันที

ผู้อาวุโสทั้งหมดรวมตัวกันในห้องโถงประชุม พวกเขานั่งพร้อมกับมีท่าทางเคร่งเครียดอย่างยิ่ง