เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 1979

ตอนที่ 1979: ลูกสาวของจักรพรรดิซี (2)

ที่ด้านหน้าของตระกูลมีชายวัยกลางคน เขาสวมเสื้อคลุมมังกรในขณะที่ใบหน้าที่เด็ดเดี่ยวของเขาแสดงถึงฐานันดรศักดิ์ แม้ว่าพลังแห่งการมีอยู่ของเขาจะถูกปกปิดจนหมด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะก้าวขึ้นไปถึงจุดสูงสุดโลกในขณะที่เขาปรากฏตัว

ด้านหลังชายวัยกลางคนมีผู้หญิง 2 คน หนึ่งดูเหมือนจะอยู่ในวัยสามสิบปี นางเป็นคนสง่างามและมีเสน่ห์รวมถึงดูสูงศักดิ์ อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของนางมีทั้งความกังวลและความตื่นเต้น

ผู้หญิงอีกคนดูเหมือนจะอยู่ในวัยยี่สิบปีเท่านั้น นางสวยและดูมีสง่าราศีราวกับว่านางใช้ชีวิตอย่างหรูหรา ผู้คนสามารถบอกได้ว่านางเกิดมาในตระกูลที่สูงศักดิ์ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว

ข้างหลังพวกเขามีชายชราสองคนที่มีผิวแดงก่ำ พวกเขาปกปิดพลังแห่งการมีอยู่ของพวกเขา ไม่มีใครสามารถสัมผัสได้ถึงพลังของพวกเขา ไม่ต้องพูดถึงการมองเข้าไปในการบ่มเพาะเลย

กลุ่มดังกล่าวประกอบด้วยจักรพรรดิซีและคนอื่น ๆ ที่รีบเร่งเข้ามาในระยะไกลจากภาคเหนือ

ทันทีที่พวกเขามาถึงกลางอากาศเหนือตระกูลเทียนหยวน จักรพรรดิซีและจักรพรรดินีก็มองลงมา

แม้ว่าหลายคนจะรวมตัวกันในตระกูลเทียนหยวนในวันนี้ ทั้งคู่เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น และจักรพรรดิซีก็มาถึงขั้นบรรพกาล เป็นผลให้ทันทีที่พวกเขามาถึง เสียงเรียกของสายเลือดของพวกเขาก็ปรากฏขึ้นในใจอย่างชัดเจน ความรู้สึกของทั้งคู่เพิ่มขึ้นจากเสียงเรียก และพวกเขาก็ตามมา ดวงตาของพวกเขาจับจ้องที่ซีหยู

อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งคู่ก็โกรธแค้นเป็นที่สุด ดวงตาของพวกเขากลายเป็นแดงก่ำอย่างมาก ในขณะนั้นและจิตสังหารก็ปะทุขึ้นราวกับคลื่นยักษ์ โลกมืดมนลงราวกับว่าดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าสั่นเทา ทันใดนั้นอุณหภูมิของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนก็ลดลง

ราชาศักดิ์สิทธิ์และรองหัวหน้าของลัทธิปีศาจชั้นฟ้ายังคงต่อสู้อย่างดุเดือดในอวกาศ

อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขารู้สึกถึงจิตสังหารที่น่ากลัวที่ทำให้พวกเขาตัวสั่น พวกเขาจึงรีบหยุดและหันไปมองที่แคว้นตงอัน

“ ขั้นบรรพกาล ! ”

ราชาศักดิ์สิทธิ์และห้วยอันต่างตะโกนออกมาพร้อมกัน พวกเขากลายเป็นเคร่งเครียด ขั้นบรรพกาลปรากฏตัวในภาคใต้และในแคว้นตงอันของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนโดยเฉพาะ ราชาศักดิ์สิทธิ์ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ในเรื่องนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงรีบกลับไปยังอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนทันที เขาไม่ได้ใส่ใจเรื่องที่ต้องทำให้ห้วยอันยุ่งอีกต่อไป

บนยอดเขาที่สูงที่สุดของภูเขาตรีสหัสสะจิตวิญญาณในเขตสำนักจิตวิญญาณปฐพี ดวงตาของบรรพชน, ซางตู ก็เปิดขึ้นอย่างฉับพลัน เขาแปลกใจอย่างมากในขณะที่เขามองไปในทิศทางของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนอย่างเคร่งเครียด

“ช่างเป็นจิตสังหารที่ทรงพลัง จิตสังหารนี้มาจากขั้นบรรพกาล ผู้หญิงคนนั้นหรือ ? ” ซางตูกลายเป็นคนเคร่งเครียดมาก ตอนนี้ขั้นบรรพกาลได้ปรากฏตัวในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน ในทันใดเขาก็เชื่อมโยงกับหญิงสาวในชุดสีขาวที่แทรกซึมเข้าไปในห้องลับของเขาอย่างเงียบ ๆ

“ไม่เลย ไม่ใช่นาง พลังแห่งการมีอยู่นั้นแตกต่างกันมากเกินไป ผู้เชี่ยวชาญคนใดกันที่มาถึงอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน และทำไมจิตสังหารของเขาถึงแข็งแกร่งเช่นนี้ ? ” ซางตูไม่สามารถอยู่กับที่ได้อีกต่อไป ในทันใดนั้นเขาก็รีบออกไปที่อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน

ในเวลาเดียวกัน เรื่องนี้ยังปลุกความตื่นตระหนกให้กับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นของราชวงศ์แห่งจักรวรรดิจันทราสวรรค์และลัทธิเต๋าเมฆกระจ่างที่เทียบเท่ากับสำนักจิตวิญญาณปฐพี พวกเขาทั้งหมดโผล่ออกมาจากการทำสมาธิและรีบออกไปยังอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน

ขั้นบรรพกาลได้ปรากฏตัวในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน นี่เป็นเรื่องสำคัญ,ดังนั้นพวกเขาจึงต้องไปตรวจสอบ

จิตสังหารที่ปรากฏขึ้นในตระกูลเทียนหยวนก็ทำให้สีหน้าขององค์ชายเก้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ทันใดนั้น เขาก็มองท้องฟ้า เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น

ราชาเทพผู้ยิ่งใหญ่ได้สูญสิ้นไปต่อหน้าทุกคนอย่างง่ายดาย เขาถูกบดเป็นผงจากการโจมตีของจักรพรรดิซี หรือว่ารอยแตกในมิติที่ดูดเขาออกไป ?

อย่างไรก็ตาม เป็นที่แน่นอนว่าแม้ว่ามู่หยันจะเป็นราชาเทพ มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะรอดจากการโจมตีที่รุนแรงจากขั้นบรรพกาลที่แฝงไปด้วยจิตสังหาร

การควบคุมพลังของจักรพรรดิซีนั้นยอดเยี่ยมมาก การโจมตีที่ดุเดือดของเขาพุ่งเป้าไปที่โม่หยานเท่านั้นโดยที่ไม่มีพลังงานพุ่งออกมา เป็นผลให้การโจมตีของเขาไม่มีคลื่นพลังงานกระแทก และมันก็ไม่ได้กระทบกับใครในบริเวณโดยรอบ แม้แต่สภาพแวดล้อมก็ไม่เสียหาย

อย่างไรก็ตาม ความกดดันและการรบกวนที่น่ากลัวทำให้เกิดการโจมตีทางจิตใจทำให้ทุกคนตกใจกลัว

“หยูเอ๋อ หยูเอ๋อ” จักรพรรดิซีปรากฏตัวเงียบ ๆ ต่อหน้าซีหยู ร่างกายที่แข็งแรงของเขาสั่นเทาอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ขณะที่น้ำตาคลอเต็มดวงตา เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เศร้าโศก

“ลูกสาวของข้า ลูกสาวของข้า ในที่สุดแม่ก็เจอเจ้า ในที่สุดแม่ก็ได้พบเจ้า” จักรพรรดินีไม่สนใจเลือดของซีหยูและโอบกอดซีหยูไว้แน่น นางเริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของนางอย่างไม่สามารถควบคุมได้ราวกับน้ำพุ นางไม่สามารถหยุดร้องได้

นางเพิ่งพบลูกสาวที่รักของนางที่หายไปเป็นเวลาหลายปี มันควรจะเป็นสิ่งที่น่ายินดี แต่เมื่อนางเห็นเลือดเนื้อเชื้อไขของนางอยู่ในสภาพที่น่าสังเวช จิตใจของนางก็แตกสลาย

จักรพรรดินีทุกข์ใจมากเมื่อนางนึกถึงว่าลูกสาวของนางต้องตายอย่างไรหากนางมาถึงช้าไปกว่านี้แม้แต่นาทีเดียว

“ใครที่ทำแบบนี้ ? ใครทำให้ลูกสาวของข้าต้องบาดเจ็บอย่างนี้ ? ” จักรพรรดินีกัดฟันพูด นางเน้นทุกคำพูด ความโกรธเกรี้ยวทำให้ดวงตาของนางเป็นสีแดง สายตาที่น่าสะพรึงกลัวของนางเพียงแวบเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน