ตอนที่ 198:เพิ่มความแข็งแกร่ง
บ้านไม้ค่อนข้างสะอาด เจี้ยนเฉินนั่งอยู่กับครอบครัวของรอสโก้ซึ่งนั่งล้อมรอบโต๊ะไม้เพื่อทานอาหารกลางวัน อาหารค่อนข้างเรียบง่าย มีผัดผักไม่กี่จานและเนื้อสัตว์อสูรจานใหญ่
ครอบครัวรอสโก้มี 4 คน ตัวเขา ฮูหยินและลูกอีก 2 คนซึ่งอายุประมาณ 10 ปี
ที่โต๊ะทานข้าว รอสโก้และฮูหยินของเขายังคงคุยกับเจี้ยนเฉินแต่ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่เจี้ยนเฉินได้รับบาดเจ็บ พวกเขาเพียงแค่คุยเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่น่าสนใจที่เกิดขึ้นภายในทวีปเทียนหยวน ทวีปนี้ค่อนข้างอันตราย ฮูหยินของรอสโก้ ฟางฮุ่ยเติบโตขึ้นมาในหมู่บ้านนี้และไม่เคยออกจากหมู้บ้านมาก่อน แม้ครั้งหนึ่งรอสโก้จะเป็นทหารรับจ้าง แต่หลังจากที่อาวุธเซียนของเขาถูกทำลายและกลายมาเป็นคนพิการ รอสโก้ก็มาอาศัยอยู่อย่างสันโดษภายในหมู่บ้านแห่งนี้ตั้งแต่นั้นมา ตั้งแต่ที่เขามาอยู่ในหมู่บ้านนี้ เขาก็ไม่เคยออกไปข้างนอกและไม่เคยได้รับรู้เกี่ยวกับโลกภายนอกเลย
เจี้ยนเฉินเดินทางในทวีปเทียนหยวนแค่ 1-2 ปีและเขาก็อาศัยอยู่ในเมืองและเมืองที่ห่างไกล อย่างไรก็ตาม เขาสามารถตอบคำถามส่วนใหญ่ของรอสโก้และฮูหยินของเขาได้ มีบางครั้งที่เด็ก ๆ ก็ถามออกมาบ้าง
หลังจากมื้ออาหารแล้ว รอสโก้ก็พาเจี้ยนเฉินไปเดิมชมรอบ ๆ หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้เพื่อแนะนำให้เขารู้จักกับคนในหมู่บ้านและทำความคุ้นเคย
หมู่บ้านครั้งหนึ่งเคยถูกเรียกว่าหมู่บ้านหวางซึ่งมีประวัติยาวนานกว่าร้อยปี หนึ่งในร้อยปีที่ผ่านมาตระกูลหวางได้มาก่อตั้งหมู่บ้านแห่งนี้ขึ้นโดยมีเพียงไม่กี่คน แม้ว่ามันจะเป็นเวลากว่า 100 ปีแล้วที่พัฒนาตัวเองมา มันก็มีเพียงไม่ถึง 30 ครัวเรือน คนในหมู่บ้านมีอยู่ประมาณ 100 คนและนอกเหนือจากผู้สูงอายุ, เด็กและผู้หญิง มีเพียง 30-40 คนซึ่งเป็นชายฉกรรจ์ที่แข็งแรง
หมู่บ้านนี้ดำรงอยู่ด้วยการทำนา ขณะที่ชายฉกรรจ์ที่แข็งแรงบางคนจะตามไปล่าสัตว์ป่าในป่าหรือหาปลาในแม่น้ำมาทำอาหาร นอกเหนือจากนั้นก็จะแยกตัวออกไปทำกิจกรรมของตัวเองด้านนอก
ในบ่ายวันหนึ่ง รอสโก้พาเจี้ยนเฉินไปทั่วทั้งหมู่บ้านและแนะนำให้เขารู้จักเกือบทุกคนในหมู่บ้านในวันเดียว
ในตอนกลางคืนรอสโก้พาเจี้ยนเฉินกลับไปที่บ้านและคนห้าคนนั่งลงที่โต๊ะอีกครั้งเพื่อทานอาหารเย็น เช่นเดียวกันตอนทานอาหารกลางวัน อาหารเย็นก็ค่อนข้างเรียบง่ายโดยมีข้าวและผัก
ในช่วงเวลาอาหารเย็น เด็กชายตัวน้อยที่อยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉินก็เงยหน้าพูดอย่างอาย ๆ ว่า พี่เจี้ยนเฉิน ข้าได้ยินท่านพ่อบอกว่าท่านนั้นน่าทึ่งจริง ๆ เมื่อฟังน้องชายของนางพูด เด็กหญิงที่อยู่ข้าง ๆ ฟางฮุ่ยก็เงยหน้ามองมาด้วยดวงตาสีดำกลมโตที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น
เด็กชายตัวน้อยคนนี้ชื่อโรเจอร์และเด็กหญิงชื่อรั่วจื่อ ทั้งสองเป็นลูกของรอสโก้และฟางฮุ่ย
TL Note: เด็กทั้งสองมีชื่อเหมือนกันในภาษาจีน.
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...