สรุปเนื้อหา ตอนที่ 2282 - เหรียญโลหิต – เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
บท ตอนที่ 2282 - เหรียญโลหิต ของ เทพกระบี่มรณะ ในหมวดนิยายแฟนตาซี เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 2282 – เหรียญโลหิต
ที่ไหนสักแห่งบนที่ราบรกร้างนั้นมีป่าพรุที่ห่างไกลซึ่งปกคลุมไปด้วยหมอกพิษ ผู้คนไม่ค่อยก้าวเท้าเข้ามาในสถานที่นี้ มีสัตว์มีพิษเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่เดินสำรวจรอบ ๆ เพื่อล่าเหยื่อ
ในขณะนี้บึงน้ำอันเงียบสงบก็เริ่มปั่นป่วนในลักษณะที่ผิดปกติอย่างมากราวกับว่ามีอะไรบางอย่างกำลังจะระเบิดออกมา
ความวุ่นวายดึงดูดสัตว์ให้มาด้อม ๆ มอง ๆ พวกมันมารวมกันอย่างรวดเร็วขณะที่จ้องมองสถานที่นั้นด้วยสายตาที่เย็นชา
ในไม่ช้าบึงน้ำที่ปั่นป่วนก็แหวกออกอย่างกะทันหัน ร่างในเสื้อคลุมสีขาวและปกคลุมไปด้วยแสงโผล่ออกมาจากป่าพรุอย่างเงียบ ๆ
ไม่น่าแปลกใจที่ร่างนั้นคือเจี้ยนเฉิน
ชั้นแสงรอบ ๆ เจี้ยนเฉินกันโคลนให้ห่างจากตัวเขา เขาโผล่ขึ้นจากบึงน้ำในจังหวะที่มั่นคง
ช่วงเวลาที่พวกมันเห็นเจี้ยนเฉิน สัตว์อสูรสองสามตัวที่ขาดสติปัญญาอย่างชัดเจน ก็ส่งเสียงคำรามอย่างลึกล้ำและพุ่งเข้าใส่เขาทันที
เจี้ยนเฉินไม่ได้เหลียวมองสัตว์อสูร เพียงการโบกมือของเขา เขาก็ส่งกระบี่ธาตุแสงสองสามเล่มพุ่งออกไปตัดพวกมันเป็นชิ้น ๆ
หลังจากนั้น เขาก็จำแนกทิศทางของเขาและพุ่งขึ้นไปในอากาศทันทีโดยใช้พลังเซียนธาตุแสง เขาตรงไปที่โถงเซียนธาตุแสง
เจี้ยนเฉินแสดงความเร็วที่เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่มีแกนวิญญาณหนึ่งสีสามารถครอบครองได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เดินทางอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาออกจากป่าพรุและเดินเข้ามาในเมือง เขาก็ถูกหยุดโดยนักสู้ที่ดูเหมือนจะอยู่ในวัยสามสิบของเขา
นักสู้เป็นขั้นเทพและอวบอ้วนเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเขาดูเหมือนเป็นคนเรียบง่ายและซื่อสัตย์ รูปลักษณ์ของเขาที่แสดงออกมาให้ความรู้สึกที่ค่อนข้างโง่
“หยุด โปรดแสดงเหรียญโลหิตของเจ้าด้วย” ชายผู้นั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนนุ่มและอู้อี้
เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินสิ่งนั้น เขาอยู่ใต้ดินประมาณ 2 ปี ดังนั้นเขาจึงไม่มีเบาะแสเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในโลกภายนอก เขาไม่รู้เลยว่าเหรียญโลหิตนั้นเป็นอย่างไร
ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะพูดอะไร ชายวัยกลางคนอีกคนหนึ่งก็บินมาจากที่ไกล ๆ ชายวัยกลางคนแต่งตัวเหมือนคนอวบอ้วนโดยมีต้นกำเนิดมาจากองค์กรเดียวกันอย่างเห็นได้ชัด
ชายวัยกลางคนเดินทางมาข้าง ๆ ชายอ้วนและตบท้ายทอยของเขา และพูดว่า“ งี่เง่า ! เจ้าอาจไม่รู้จักเครื่องแต่งกายของโถงเซียนธาตุแสง แต่อย่างน้อยที่สุดเจ้าควรรู้จักพลังเซียนธาตุแสง เหรียญโลหิตของศิษย์จากโถงเซียนธาตุแสงจะถูกตรวจสอบอย่างชัดเจนโดยผู้ที่มีสถานะมากกว่า เจ้ามีส่วนเกี่ยวข้องอะไร ? ”
หลังจากนั้นชายวัยกลางคนก็คำนับต่อเจี้ยนเฉินอย่างเป็นกันเองโดยไม่สนใจแกนวิญญาณหนึ่งสีของเจี้ยนเฉินเลย เขาพูดว่า “น้องชาย ศิษย์น้องของข้าค่อนข้างโง่เขลา ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถยกโทษให้เขาได้”
เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างไม่แยแส หลังจากแลกเปลี่ยนการคำนับกับชายวัยกลางคน เขาถามว่า “ผู้อาวุโส ข้าขอถามได้ไหมว่าเหรียญโลหิตนี้คืออะไร ? ”
เมื่อเห็นว่าศิษย์ของโถงเซียนธาตุแสง ทำตัวเป็นมิตรโดยไม่มีความหยิ่งยโสใด ๆ ทั้งที่เป็นศิษย์ของนิกายชั้นยอด ชายวัยกลางคนมีความประทับใจอย่างมากต่อเจี้ยนเฉิน อย่างไรก็ตามคำถามของเจี้ยนเฉินทำให้เขาประหลาดใจ
“เจ้าไม่รู้เรื่องเหรียญโลหิตหรือ น้องชาย ? ” ชายวัยกลางคนจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างประหลาดใจ
นี่เป็นเพราะแม้ว่าโลหิตของระดับราชาเทพไม่มีพลังงานเลย มันก็ยังแตกต่างอย่างมากจากโลหิตของผู้ฝึกฝนในระดับต่ำ อย่าว่าแต่การมองผ่านสมบัติบางประเภท ผู้เชี่ยวชาญบางคนที่มีการบ่มเพาะที่ดีสามารถมองเห็นได้ด้วยการเหลือบตามองเพียงครั้งเดียว
อาจกล่าวได้ว่าเมื่อเขาได้รับการตรวจโลหิตของเขา การปลอมตัวของเขาในฐานะเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงจะล้มเหลวลงทันที
“ข้าจำเป็นต้องเข้าสู่หอคอยธาตุแสงโดยเร็วที่สุด ข้าต้องได้สิ่งที่ข้าต้องการจากที่นั่นเท่านั้น มันจะไม่สำคัญแม้ว่าการปลอมตัวของข้าจะถูกเปิดเผยไปในเวลานั้น” เจี้ยนเฉินคิด เวลาเริ่มงวดขึ้นมาเรื่อย ๆ เขาเหลือเวลาอีกไม่มากนัก
หลังจากนั้น เจี้ยนเฉินเร่งความเร็ว เขาใช้ค่ายกลส่งตัวในเมืองใกล้เคียงและในที่สุดก็กลับไปที่โถงเซียนธาตุแสงหลังจากใช้ค่ายกลส่งตัวหลายครั้ง
ในช่วงเวลานี้เขาเห็นคนจำนวนมากตรวจสอบเหรียญโลหิตของทุก ๆ คนในแต่ละเมือง อย่างไรก็ตาม ตัวตนของเขาในฐานะลูกศิษย์ของโถงเซียนธาตุแสงช่วยชีวิตเขาไว้ได้มาก ไม่มีใครที่ตรวจสอบเหรียญโลหิตกล้าที่จะหยุดเขา
โถงเซียนธาตุแสงปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับตอนที่เจี้ยนเฉินออกไป สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือจัตุรัสขนาดใหญ่ค่อนข้างถูกสร้างขึ้นใกล้กับหอกิจการภายนอกซึ่งมีคำว่า ‘การทดสอบโลหิต’ ที่เขียนอยู่ใกล้ ๆ เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงจำนวนมากมารวมตัวกันที่จัตุรัสโดยทำการทดสอบโลหิตอย่างเป็นระเบียบ
มีเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงจำนวนมากในหมู่พวกเขาที่ถือเหรียญโลหิตขนาดนิ้วหัวแม่มือ พวกเขาพิจารณาอย่างสงสัย
อย่างไรก็ตามเมื่อเทียบกับภายนอกการตรวจโลหิตในโถงเซียนธาตุแสง นั้นเห็นได้ชัดกว่า มันไม่เข้มงวด
เจี้ยนเฉินมองอย่างลึกซึ้งไปที่จัตุรัสก่อนที่จะจากไปพร้อมกับสีหน้าที่มืดครึ้ม เขากลับไปที่ยอดเขาทะยานเมฆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...