เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2290

ตอนที่ 2290 – จับกุมเจียงหยาง

บนเวที ตงหลินหยานเซว่รู้สึกอับจนหนทางขณะที่นางฟังคำคัดค้าน ด้วยการคัดค้านอย่างรุนแรงของผู้อาวุโสจำนวนมาก จึงไม่มีความหวัง แม้ว่าอาจารย์ของนางจะแนะนำตัวเจียงหยางด้วยตัวของนางเอง

อย่าลืมว่าเจียงหยางนั้นอ่อนแอเกินไป เขามีเพียงแกนวิญญาณหนึ่งสี ด้วยการฝึกฝนที่อ่อนแอเช่นนี้จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้รับความสนใจหรือการสนับสนุนจากผู้อาวุโส

หากเขากลายเป็นผู้พิทักษ์ แม้จะมีระดับการฝึกฝนเช่นนี้ ผู้ท้าชิงก็จะเป็นผู้ปกป้องเขาแทน

หลินหยานเซว่ถอนหายใจอย่างแผ่วเบา นางพยายามอย่างดีที่สุดแล้วทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ อย่างไรก็ตาม นางก็ยังไม่สามารถเปลี่ยนผลลัพธ์สุดท้ายได้

เมื่อนางคิดถึงวิญญาณบริสุทธิ์ที่เจียงหยางมอบให้นางก่อนหน้านี้ทั้งหมด หลินหยานเซว่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกละอายใจอย่างยิ่ง คงเป็นเรื่องยากสำหรับนางที่จะเผชิญหน้ากับเจียงหยาง นางไม่เคยคิดเลยว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากการแข่งขันในครั้งนี้ ในการแข่งขันที่ผ่านมา ผู้ติดตามทั้งเก้าคนนั้นจะขึ้นอยู่กับเซียนที่ถูกเลือกหลังจากที่พวกเขาถูกคัดเลือกจากผู้ท้าชิง

นี่คือสิทธิ์ของเซียนที่ถูกเลือก

อย่างไรก็ตาม ผู้ติดตามทั้งเก้าคนได้รับการคัดเลือกจากผู้อาวุโสและสมาชิกสำคัญของตระกูลใหญ่เหล่านั้นในครั้งนี้

“ฮิฮิ เจ้ายังคิดเกี่ยวกับเจียงหยางอยู่อีกหรือ ? ได้มีการกล่าวว่าเจียงหยางหายตัวไปเป็นเวลานานแล้ว สถานการณ์ของเขาไม่เป็นที่รู้จัก ลืมมันไปกับความจริงที่ว่าเขาอาจตายไปแล้วในตอนนี้ แม้ว่าเขาจะอยู่ในโถงเซียนธาตุแสง เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเดินเข้ามาในห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ มิใช่เรื่องขบขันหรอกหรือที่ลูกศิษย์ระดับต่ำที่ไม่สามารถก้าวเท้าเข้ามาในห้องโถงอันศักดิ์สิทธิ์ได้ต้องการเป็นผู้พิทักษ์ ? ” ในขณะนี้ เสียงดังขึ้นจากเบื้องล่างของเวที กงเจิงซิ่นสวมเสื้อผ้าสีขาวร้องออกมาอย่างกล้าหาญ

ทันใดนั้น เสียงของกงเจิงซิ่นก็กระจายไปทั่วทั้งจัตุรัส บรรดาเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาที่ได้ชุมนุมกันอยู่ที่นั่นก็ได้ยินเสียงของเขาอย่างชัดเจน

ในช่วงสองปีที่ผ่านมา กงเจิงซิ่นได้กักตนฝึกฝน เขาได้ยินจากตระกูลของเขาว่าพวกเขาได้ส่งคนไปจัดการกับเจียงหยางแล้ว เขามั่นใจว่าเจียงหยางตายไปแล้วเนื่องจากเขาปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่มีแกนวิญญาณหนึ่งสีจะสามารถหลีกเลี่ยงการถูกตามล่าโดยผู้เชี่ยวชาญของตระกูลของเขา

เขาเพิ่งกลับมาเมื่อวานนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รับข่าวของเจียงหยางที่กลับมาที่โถงเซียนธาตุแสง

“เจียงหยางไม่มีแม้กระทั่งสิทธิ์ในการเข้าห้องโถงอันศักดิ์สิทธิ์ ดูเหมือนว่าเขาเป็นแค่ศิษย์ที่อ่อนแอที่ไม่มีภูมิหลัง … ”

“ไม่เพียงแต่เขาจะได้รับการฝึกฝนอย่างไม่เพียงพอเท่านั้น แต่ยังไม่มีพื้นฐาน เขาแค่ฝันว่าเขาต้องการที่จะเป็นผู้ติดตามเช่นนั้นหรือ…”

“ตงหลินหยานเซว่ต้องการให้เจียงหยางเป็นผู้พิทักษ์คนที่ 9 ของนาง แน่นอนว่าค่อนข้างน่าจะสนใจ … ”

…

คำพูดของกงเจิงซิ่นทำให้เกิดการสนทนากันระหว่างผู้นำยอดเขาต่าง ๆ ในบริเวณรอบ ๆ โดยทันที ราชาเทพธาตุแสงหลายคนพูดถึงเรื่องนี้อย่างลับ ๆ

เจี้ยนเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย พละกำลังของเขาตอนนี้นั้นแข็งแกร่งกว่าราชาเทพธาตุแสงส่วนใหญ่ในปัจจุบัน ยิ่งกว่านั้นหลังจากการเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขา ความรู้สึกของเขาก็กลายเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจเช่นกัน เป็นผลให้ข้อความลับจำนวนมากไม่สามารถเล็ดรอดการรับรู้ของเขา ทำให้เขาได้ยินเสียงพวกเขาอย่างชัดเจน

แววตาเย็นยะเยียบส่องผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน เขาไม่ได้พยายามซ่อนอีกต่อไป เขาร้องออกมาว่า “ใครบอกว่าข้าไม่มีสิทธิ์เข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์” เสียงของเจี้ยนเฉินดังมาก ดังนั้นเขาจึงดึงดูดสายตาของทุกคนในทันที

เจี้ยนเฉินยังคงสงบนิ่ง ก่อนอื่นเขาคำนับไปที่เวทีก่อนที่จะพูดว่า “ศิษย์เจียงหยางจากยอดเขาทะยานเมฆคำนับผู้อาวุโส ผู้อาวุโสมู่จง ท่านทำเรื่องให้มันร้ายแรงไปหน่อย ข้ามีแกนวิญญาณเพียงหนึ่งสีเท่านั้น ดังนั้นข้าจะหลีกเลี่ยงการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดได้อย่างไร ? ข้าอาจจะถูกจับโดยยามที่อยู่ข้างนอกก่อนที่ข้าจะเข้าใกล้โถงศักดิ์สิทธิ์นี้ได้ ข้าเข้าได้มาที่นี่โดยสุจริต”

“พวกเจ้าคนใดที่ปล่อยให้เจียงหยางเข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์ ? ” ผู้อาวุโสมู่จงมองผู้อาวุโสคนอื่น ๆ บนเวที ในเวลาเดียวกันขณะที่เขาขยายการรับรู้ของวิญญาณของเขาเข้าไปในห้องโถงศักดิ์สิทธิ์และถามผู้อาวุโสคนอื่นที่อยู่ในห้องโถงศักดิ์สิทธิ์

เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในหัวใจของเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงทั้งหมด ที่ไม่อาจสามารถล่วงละเมิดได้เลย หากศิษย์ระดับต่ำได้เข้ามาในห้องโถงอันศักดิ์สิทธิ์โดยไม่ได้รับอนุญาต มันจะเป็นความผิดอันใหญ่หลวง เขาจะไปไม่รอด

ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ต่างก็ส่ายหน้ากับคำถาม

“ท่านอาจารย์ โปรดช่วยเจียงหยางด้วย พระคุณที่เขามีต่อข้าช่างมากมายนัก” ตงหลินหยานเซว่ตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ ดังนั้นนางจึงรีบบอกแก่มู่ชุ่ยอย่างลับ ๆ

มู่ชุ่ยส่ายหน้าของนางเบา ๆ แล้วพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “การกระทำของเจียงหยางได้ล่วงละเมิดต่อโถงศักดิ์สิทธิ์ เขาทำเกินไปแล้ว แน่นอนว่าข้าไม่สามารถช่วยเขาได้”

ในไม่ช้าผู้อาวุโสมู่จงได้รับคำตอบจากผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ไม่มีใครปล่อยเจียงหยางเข้ามาในห้องโถง

ในขณะนั้นสายตาของผู้อาวุโสมู่จงกลายเป็นปรปักษ์อย่างรุนแรง

“ยาม จับเจียงหยางจากยอดเขาทะยานเมฆทันทีในฐานะบุกรุกห้องโถงอันศักดิ์สิทธิ์ ! ” ผู้อาวุโสมู่จงร้องออกมา