เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2291

ตอนที่ 2291 : การสนับสนุน

องครักษ์สองคนในชุดม่วงได้บินออกมาหาเจี้ยนเฉินทันที

ตงหลินหยานเซว่ที่อยู่บนเวที เมื่อเห็นองครักษ์ที่มุ่งหน้าไปหาเจี้ยนเฉิน นางรู้สึกหมดหวังขึ้นมา

นางคือหนึ่งในห้าผู้แข่งขันและมีฐานะในระดับหนึ่งภายในโถงเซียนธาตุแสง แต่ตอนนี้นางไม่อาจจะช่วยอะไร เจี้ยนเฉินได้

“ไม่ ไม่นะ ศิษย์พี่ เราจะทำยังไงกันดี ? ” ไป๋หยูกังวลอย่างมาก นางกังวลกับสิ่งที่เจี้ยนเฉินกำลังจะเผชิญ ในฐานะศิษย์ของผู้อาวุโส นางรู้กฎทุกอย่างของโถงเซียนธาตุแสงเป็นอย่างดี นางรู้ถึงความศักดิ์สิทธิ์ของที่นี่ดี การที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้นเป็นความผิดร้ายแรงและบทลงโทษเองก็ร้ายแรงเช่นกัน

“ฮึ่ม เจียงหยาง ตอนอยู่ด้านนอกเจ้าไม่ตาย แต่แน่นอนว่าข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปง่าย ๆ ในอนาคต ถึงอย่างนั้นคนในตระกูลทำอะไรกันอยู่ ? ไม่ใช่ว่าพวกเขาบอกว่าได้ส่งคนไปฆ่าเจียงหยางแล้วรึไง ? ทำไมเขายังมีชีวิตอยู่ได้ ” กงเจิงซิ่นฮึดฮัดออกมาพร้อมกับสายตาที่แสดงความเย็นชา

“ศิษย์ที่ชื่อเจียงหยางผู้นี้ตกที่นั่งลำบากแล้ว…”

“เขาแค่มีแกนวิญญาณหนึ่งสี แต่เขากลับกล้าจะผ่านเข้ามาถึงห้องโถงศักดิ์สิทธิ์ นี่เท่ากับการไม่ไว้หน้าที่นี่…”

“ไม่ใช่แค่จะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก แต่แม้แต่ผู้นำของยอดเขาทะยานเมฆที่เกี่ยวข้องนั้นก็ต้องถูกลงโทษเช่นกัน…”

“ นี่เป็นบทเรียนให้กับเราด้วย เมื่อเรากลับไป เราต้องระวังให้ศิษย์อยู่ในกฎระเบียบ เผื่อว่าจะฝ่าฝืนกฎเกณฑ์โดยไม่รู้ตัวและเราก็จะมีปัญหาไปด้วย….”

….

ในเวลาเดียวกันราชาเทพธาตุแสงหลายคนก็ได้พูดคุยเรื่องนี้กันแบบลับ ๆ

ตอนนั้นองครักษ์ทั้งสองได้ไปถึงตรงหน้าเจี้ยนเฉินพร้อมกับโซ่หนาที่ปรากฏขึ้นมาในมือ

โซ่นี้สร้างขึ้นมาจากโลหะพิเศษและมีค่ายกลมากมายสลักไว้ในโซ่ เมื่อมันล่ามใครเอาไว้ ไม่ใช่แค่จะผนึกการบ่มเพาะแต่ยังเพิ่มน้ำหนักขึ้นมาอย่างมาก ซึ่งทำให้เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเคลื่อนไหวได้

มีแค่พวกที่ก่อความผิดร้ายแรงในโถงเซียนธาตุแสงเท่านั้นที่จะได้รับการลงโทษเช่นนี้

“ช้าก่อน ! ” ตอนที่องครักษ์กำลังจะล่ามเจี้ยนเฉิน จู่ ๆ เขาก็ตะโกนออกมา เขามองไปยังผู้อาวุโสมู่จงที่อยู่บนเวทีและพูดขึ้นมาว่า “ผู้อาวุโสมู่จง ข้าขอถามได้หรือไม่ว่าท่านตัดสินยังไงว่าการที่ข้าเข้ามายังโถงศักดิ์สิทธิ์นี้ ข้าต้องถูกจับกุม ? ”

“เจ้าเข้ามาในโถงศักดิ์สิทธิ์โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้อาวุโสคนไหนเลย การเข้ามาที่นี่ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง” ผู้อาวุโสมู่จงพูดขึ้นมา

“ในอีกความหมายคือข้าต้องได้รับอนุญาตจากผู้อาวุโสเพื่อที่จะเข้ามายังโถงศักดิ์สิทธิ์และตราที่ข้ามีก็ไม่เพียงพอให้ข้ามีสิทธิเข้ามาทีนี่รึ ? รึว่าบางทีสิทธิที่เหรียญนี่มีคงไม่ได้มีอำนาจมากเท่ากับคำอนุญาตจากผู้อาวุโส” เจี้ยนเฉินพูดออกมาอย่างชัดเจน หลังจากนั้นเขาก็เอาเหรียญของซวนจ้านออกมาและชูมันขึ้นเหนือหัว

เมื่อผู้อาวุโสมู่จงเห็นเหรียญที่มีแทนฐานะรองหัวหน้า เขาก็ตะลึง จู่ ๆ ตาของเขาก็หรี่ลงพร้อมกับสีหน้าที่แสดงความแปลกใจออกมา

“เหรียญของรองหัวหน้า…”