เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2302

ตอนที่​ 2302 : ต่อกร​กับ​ฉิงฉัน​ (1)

จู่ ๆ สีหน้า​ของ​เจี้ยนเฉิน​ก็​เปลี่ยนไป​ ฉิงฉัน​ไม่คิด​จะซ่อนตัว​เลย​แม้แต่น้อย​ใน​ตอนที่​มุ่งหน้า​มาหา​พวกเขา​ เขา​ได้​แผ่​พลัง​ของ​ตัวเอง​ออกมา​ซึ่งทำให้​เขา​โดด​แด่น​อย่าง​มาก​ ผล​ก็​คือ​เจี้ยนเฉิน​สามารถ​รับรู้​ได้​ถึงตำแหน่ง​ของ​อีก​ฝ่าย​แม้ว่า​จะอยู่​ไกล​กัน​ก็ตาม​

เจี้ยนเฉิน​รับรู้​ได้​ว่า​ฉิงฉัน​กำลัง​มุ่งหน้า​มายัง​ตำแหน่ง​ของ​พวกเขา​ได้​อย่าง​แม่นยำ​

เขา​รวดเร็ว​อย่าง​มาก​ แม้ว่า​จะมีราชา​เทพ​ธาตุ​แสงถึง 8 คน​รอบตัว​ที่​ซึ่งพา​กัน​ใช้ความเร็ว​สูงสุด​ของ​ตน​แต่​ก็​ยัง​ช้ากว่า​ฉิงฉัน​อย่าง​มาก​

“เรา​มีปัญหา​แล้ว​” สีหน้า​ของ​เจี้ยนเฉิน​บิดเบี้ยว​ไป​ เขา​ไม่ได้​กลัว​ฉิงฉัน​ แต่​เขา​ไม่อาจจะ​เปิดเผย​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​ตัวเอง​ออกมา​ได้​ใน​ตอนนี้​

สีหน้า​ของ​เจี้ยนเฉิน​หม่น​ลง​พร้อมกับ​สายตา​ที่​สั่น​ไหว​ เขา​ครุ่นคิด​อย่าง​หนัก​เพื่อ​หาทาง​รับมือ​กับ​ฉิงฉัน​

“ไม่นะ​ ฉิงฉัน​ กำลัง​มา..”

ไม่นาน​ฉิงฉัน​ก็​เข้ามา​ใน​ระยะ​การรับรู้​ของ​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสง ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงต่าง​ก็​บอก​ตัวตน​ของ​อีก​ฝ่าย​ได้​ทันที​จาก​พลัง​ที่​ต่าง​จาก​ผู้อาวุโส​เห​อ​เทียน​ พวกเขา​พา​กัน​หน้าถอดสี​กัน​ทันที​

“เขา​กำลัง​มา ! เขา​กำลัง​มา…”

“หนี​ ! รีบ​หนี​เร็ว​เข้า​…”

ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงต่าง​ก็​หน้า​ซีดเผือด​ พวกเขา​ร้อง​กัน​ออกมา​ด้วย​ความกลัว​ ความกลัว​ตาย​ครอบคลุม​หัวใจ​พวกเขา​ พวกเขา​ไม่กล้า​ที่จะ​ห่วง​เรื่อง​การปกป้อง​เซียน​ผู้​ถูก​เลือก​อีกต่อไป​

ผล​ก็​คือ​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงเอง​ก็​ทำ​เหมือนกับ​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงของ​กลุ่ม​เซียะ​เก่​อ​ พวกเขา​ต่าง​ก็​พา​กัน​ทิ้ง​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​และ​เจี้ยนเฉิน​ แล้ว​กระจาย​ตัว​กัน​หนี​

ใน​เสี้ยว​พริบตา​ผู้พิทักษ์​ทั้ง​แปด​คน​รอบตัว​เจี้ยนเฉิน​และ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ก็​หายตัว​ไป​ มีแค่​เจี้ยนเฉิน​และ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ที่​ยัง​คงอยู่​ที่นั่น​

สีหน้า​ของ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​บิดเบี้ยว​ไป​ นาง​หน้าซีด​และ​มอง​ไป​รอบ​ ๆ เพื่อ​หา​ตัว​ผู้พิทักษ์​ที่​หายตัว​ไป​แล้ว​ นาง​รู้สึก​หมดหนทาง​ใน​ใจ

เจี้ยนเฉิน​มองดู​ผู้พิทักษ์​ทั้ง​แปด​คน​ที่​หนี​ไป​ด้วย​สีหน้า​บิดเบี้ยว​ หลังจากนั้น​เขา​ก็ได้​ไป​ตรงหน้า​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ และ​ตะโกน​ออกมา​ “เรา​อยู่​ที่นี่​ต่อ​ไม่ได้​ ไป​กัน​เถอะ​ ! ” เขา​รับรู้​ได้​ว่า​ฉิงฉัน​เข้าใกล้​ขึ้น​มาเรื่อย ๆ​

“เป้าหมาย​ของ​ฉิงฉัน​น่าจะเป็น​ข้า​ เขา​น่าจะ​มาตามล่า​ผู้แข่งขัน​ เจียง​หยาง​ ไม่ต้อง​เป็นห่วง​ข้า​ ไป​ซะ” สีหน้า​ของ​ ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ซับซ้อน​ยิ่งกว่า​เดิม​ สายตา​ของ​นาง​แสดง​ความสิ้นหวัง​ออกมา​ นาง​ไม่ได้​คิดถึง​ความหวัง​ที่จะ​รอด​เมื่อ​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ฉิงฉัน​ คน​ที่​สามารถ​ฆ่าได้​แม้กระทั่ง​ผู้​ที่อยู่​ขอบเขต​บรรพกาล​

“ไปกันได้​แล้ว​ ! ”

เจี้ยนเฉิน​ขมวดคิ้ว​และ​ตะโกน​ออกมา​ เขา​จับมือ​ของ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​เอาไว้​ ก่อนที่​นาง​จะได้​ตอบโต้​และ​รีบ​พุ่ง​ออก​ไป​ทันที​

ใน​การ​เดินทาง​มายัง​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​ใน​ครั้งนี้​ ทุกคน​อาจจะ​ตาย​ได้​ แต่​เขา​ไม่อาจจะ​ปล่อย​ให้​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ ได้​เพราะ​นาง​คือ​กุญแจ​สำคัญ​ว่า​เขา​จะเข้าไป​ใน​หอคอย​ธาตุ​แสงได้​รึ​ไม่

มือ​ของ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ทั้ง​อุ่น​และ​นุ่ม​ แต่​ตอนนั้น​เจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​สนใจ​เรื่อง​พวก​นี้​เลย​ เขา​จับมือ​ของ​นาง​ไว้​แน่น​และ​บิน​ออก​ไป​

เมื่อ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​รู้สึก​ได้​ว่า​เจี้ยนเฉิน​จับมือ​นาง​ นาง​ก็​อด​ไม่ได้​ที่จะ​ตัวสั่น​เล็กน้อย​ อารมณ์​ของ​นาง​สั่น​ไหว​อีกครั้ง​