เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2304

ตอนที่​ 2304 : ต่อกร​กับ​ฉิงฉัน​ (3)

ลำแสง​ส่อง​ประกาย​ขึ้น​มาใน​ตา​ของ​เจี้ยนเฉิน ​ ใน​ตอนที่​ฉิงฉัน​โจมตี​ออกมา​ เจี้ยนเฉิน​ก็​รับรู้​ได้​ถึงคลื่น​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ที่​แข็งแกร่ง​ถูก​ยิง​ออกมา​ ฉีก​กระชาก​แสงป้องกัน​ของ​เขา​และ​โจมตี​ถึงวิญญาณ​

พลัง​วิญญาณ​นักรบ​คือ​พลัง​ที่​ต่าง​จาก​พลัง​ดั้งเดิม​ที่​มีคุณสมบัติ​โจมตี​วิญญาณ​ มัน​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​ป้องกัน​ แม้แต่​ เจี้ยนเฉิน​ก็​ไม่อาจจะ​ป้องกัน​ตัวเอง​จาก​มัน​ได้​

แต่​เจี้ยนเฉิน​ไม่ใช่ผู้​บ่ม​เพาะ​ทั่วไป​ นอกจาก​ความจริง​ที่ว่า​วิญญาณ​ของ​เขา​ได้​ผ่าน​การเปลี่ยนแปลง​ที่​น่า​เหลือเชื่อ​มาแล้ว​เพราะ​พลังงาน​จาก​พลัง​บรรพกาล​ แต่​เขา​เอง​ก็​คือ​ตัวตน​ที่​สามารถ​ใช้พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ได้​

ผล​ก็​คือ​ตอนที่​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ฉีก​การป้องกัน​ของ​เจี้ยนเฉิน​และ​เข้าถึง​วิญญาณ​ของ​เขา​ เจี้ยนเฉิน​ก็​ไม่ได้​รู้สึก​อึดอัด​เลย​แม้แต่น้อย​ ความเสียหาย​จาก​พลัง​าน​นี้​ลดลง​ถึงขีดสุด​ หาก​นับ​โดย​พื้นฐาน​แล้ว​เขา​ก็​สามารถ​ป้องกัน​มัน​ได้​

ตูม​ !

ในเวลาเดียวกัน​ เจี้ยนเฉิน​ก็ได้​ปะทะ​กับ​นิ้ว​ที่​เหมือนกับ​กระบี่​ของ​ฉิงฉัน​และ​เกิด​การระเบิด​ออก​

ทันใดนั้น​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ที่​มากกว่า​เดิม​ก็​ปะทุ​ขึ้น​มา มัน​ราวกับ​งูพิษ​ตัว​ใหญ่​ที่​พุ่ง​ผ่าน​การป้องกัน​ของ​เจี้ยนเฉิน​และ​ปะทะ​กับ​วิญญาณ​ของ​เขา​

พลัง​วิญญาณ​นัน​กรบ​ที่​แข็งแกร่ง​กว่า​เดิม​ แม้แต่​วิญญาณ​ของ​ผู้​ที่อยู่​ขอบเขต​บรรพกาล​ก็​ยัง​ได้รับ​ผลกระทบ​ร้ายแรง​

แต่​เจี้ยนเฉิน​ยังคง​เป็น​เหมือนเดิม​อย่างเคย​ เขา​ไม่ได้รับ​ผลกระทบ​เลย​แม้แต่น้อย​

ภัย​จาก​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ไม่ได้​น่ากลัว​สำหรับ​เขา​เหมือนกับ​ผู้​บ่ม​เพาะ​คนอื่น​ ๆ

แต่​การ​โจมตี​ของ​ฉิงฉัน​มีมากกว่า​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ มัน​ยัง​มีพลัง​ทำลายล้าง​อยู่​ด้วย​ ตอนที่​ปะทะ​กับ​ปราณ​กระบี่​ของ​เจี้ยนเฉิน ​ มัน​ก็​ระเบิด​พร้อมกับ​ทำลาย​ปราณ​กระบี่​ด้วย​ก่อน​จะกระจาย​ออก​โดยรอบ​ราวกับ​สายฝน​

นิ้ว​ของ​ฉิงฉัน​ยังคง​พุ่ง​มาที่​อก​ของ​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​พลัง​ที่​เหลืออยู่​ของ​มัน​

เจี้ยนเฉิน​หรี่ตา​ลง​ พลัง​ใน​นิ้ว​ของ​ฉิงฉันนั้น​มากกว่า​ที่​เขา​คาด​เอาไว้​ แต่​เขา​ไม่ได้​ลาน​ลาน​ เขา​รับมือ​กับ​มัน​ด้วย​ความ​ใจเย็น​ จู่ ๆ พลัง​ของ​เขา​ก็​เปลี่ยนไป​ ใน​พริบตา​เขา​เหมือน​จะหลอม​รวม​เข้ากับ​สภาพแวดล้อม​โดยรอบ​กลายเป็น​กฎ​ของ​โลก​ ตัวตน​ที่​สามารถ​ควบคุม​เขต​นี้​ได้​

มิติ​ที่นั่น​ถล่ม​ลง​ไป​แล้ว​ ตอนนั้น​เศษเสี้ยว​ปราณ​กระบี่​ที่​กระจาย​ออก​ไป​ต่าง​ก็​หยุด​ มัน​ราวกับว่า​มีบางอย่าง​ที่​เรียก​มัน​ให้​กลับมา​รวมตัว​กันที่​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ความเร็ว​ที่สูง​กว่า​เดิม​ มัน​ได้​อัด​แน่น​กัน​เป็น​เส้น​แสงเหนือ​หัว​ของ​เจี้ยนเฉิน​ มัน​ได้​ฉีก​มิติ​และ​พุ่ง​เข้า​ฟัน​ใส่นิ้ว​ของ​ฉิงฉัน​อย่าง​ไร้​ปราณี​

เจี้ยนเฉิน​พึ่งตัวเอง​ใน​การใช้งาน​กฎ​แห่ง​กระบี่​ใน​การปลดปล่อย​พลัง​เช่นนี้​ออกมา​ ทักษะ​กระบี่​หลากหลาย​อัน​ที่​เขา​เรียนรู้​มาใน​อดีต​ต่าง​ก็​ไร้ค่า​เพราะ​ขีดจำกัด​ใน​ระดับ​ของ​มัน​

“เจ้าแข็งแกร่ง​กว่า​ที่​ข้า​คิด​เอาไว้​มาก​ ! ” ฉิงฉัน​ตะโกน​ออกมา​ นิ้ว​ที่​แต่เดิม​ฟัน​ไป​ที่​อก​ของ​เจี้ยนเฉิน​ กลับ​เปลี่ยน​ทาง​ เขา​ใช้สอง​นิ้ว​เป็น​คีม​คีบ​ปราณ​กระบี่​ของ​เจี้ยนเฉิน​เอาไว้​และ​ยิ้ม​ออกมา​แปลก ๆ​ – “ ทักษะ​วิญญาณ​นักรบ​ ครอบครอง​ ! ”

เมื่อ​พูด​จบ​พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ก็ได้​พุ่ง​ออกจาก​หว่าง​คิ้ว​ของ​ฉิงฉัน​ พุ่ง​เข้าใส่​ปราณ​กระบี่​ของ​เจี้ยนเฉิน​ เป็น​ใบ​มีด​ที่​มองไม่เห็น​

สีหน้า​ของ​เจี้ยนเฉิน​เปลี่ยนไป​ เขา​แปลกใจ​ขึ้น​มา ใน​พริบตา​จู่ ๆ เขา​ก็​พบ​ว่าการ​เชื่อมต่อ​ของ​เขา​กับ​ปราณ​กระบี่​ถูก​ตัดขาด​ ปราณ​กระบี่​ที่​อัด​แน่น​ขึ้น​มาจาก​กฎ​แห่ง​กระบี่​ของ​เขา​ไม่ได้​อยู่​ใน​การควบคุม​ของ​เขา​อีกต่อไป​ ฉิงฉัน​ กลับ​ครอบครอง​มัน​แทน​

“มัน​มีทาง​ใช้พลัง​วิญญาณ​นักรบ​ที่​วิเศษ​แบบนี้​อยู่​รึ​ ? ” เจี้ยนเฉิน​ตะลึง​ใน​ใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ