เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2309

ตอนที่​ 2309 : โถงโบราณ​ลึกลับ​

แน่นอน​ว่า​มัน​เป็นเรื่อง​บังเอิญ​ ตอนที่​เจี้ยนเฉิน​เข้าไป​ใน​หมอก​พร้อมกับ​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ หมอก​นั้น​กลับ​ช้าลง​และ​หยุดนิ่ง​เสีย​สนิท​ มัน​ได้​หยุด​เดินหน้า​ต่อ​

หลังจากนั้น​หมอก​ที่​เหมือน​เชื่อม​พื้นดิน​กับ​ท้องฟ้า​ก็​เริ่ม​เบาบาง​ลง​ไป​ มัน​บาง​ลง​เรื่อย ๆ​ จน​แม้แต่​พื้นที่​ที่อยู่​ภายใน​หมอก​นั้น​สามารถ​มองเห็น​ได้​

สุดท้าย​แค่​นา​ทีเดียว​ หมอก​นี้​ก็​เหมือน​จะหาย​ไป​จาก​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​โดยสิ้นเชิง​ สิ่งแวดล้อม​ภายนอก​แสดงตัว​ออกมา​อย่าง​ชัดเจน​

น่า​แปลกที่​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​กับ​เจี้ยนเฉิน​ก็​หายตัว​ไป​หลังจากที่​เข้าไป​ใน​หมอก​นี้​ พวกเขา​หายตัว​ไป​

เจี้ยนเฉิน​รับรู้​ได้​ถึงความรู้สึก​ที่​แปลกประหลาด​ทันทีที่​เข้ามา​ใน​หมอก​ เขา​รู้สึก​ว่า​เขา​ได้​ออกจาก​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​ข้าม​ยังอีก​โลก​

แน่นอน​ว่า​เขา​รู้สึก​แบบ​นั้น​แค่​เพียง​เสี้ยว​วินาที​ก่อนที่จะ​สลัด​ความคิด​นั้น​ทิ้ง​และ​ทำการ​ตรวจสอบ​หมอก​นี้​

สายตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​เฉียบคม​ขึ้น​มา มัน​ราวกับ​ตะเกียง​ที่​ส่องแสง​ตอนที่​เขา​มองออก​ไป​รอบ​ ๆ ตัว​

แต่​ม่าน​เขา​ก็​พบ​ว่า​เขา​ไม่อาจจะ​มอง​ทะลุ​หมอก​ได้​ด้วย​สายตา​ที่​เขา​มี

หมอก​นี้​แปลกประหลาด​อย่าง​มาก​ มัน​เหมือน​มีพลัง​ลึกลับ​ที่​แม้แต่​เจี้ยนเฉิน​ก็​ไม่อาจจะ​มอง​ไกล​ได้​เกิน​ 1 เมตร​ ต้อง​บอ​กว่า​ใน​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​ เขา​สามารถ​เห็น​ทุกอย่าง​ได้​ชัดเจน​ภายใน​ระยะ​ 1 ล้าน​กิโลเมตร​ แต่​สายตา​ของ​เขา​กลับ​จำกัด​อยู่​ที่​ระยะ​ 1 เมตร​เมื่อ​อยู่​ที่นี่​

ไม่ใช่แค่นั้น​ แม้แต่​การรับรู้​วิญญาณ​ของ​เขา​ก็​ไม่อาจจะ​มีประโยชน์​ใด​ ๆ เมื่อ​มัน​ออกจาก​ร่างกาย​ มัน​ก็​หยุด​ทำงาน​ทันที​

ตอนนั้น​เจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​ต่าง​อะไร​จาก​คนตาบอด​เลย​

“เจียง​หยาง​ ข้า​ไม่อาจจะ​เห็น​อะไร​ที่นี่​ได้​เลย​” ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​ค่อนข้าง​ลนลาน​ นาง​พูด​ออกมา​ด้วย​ความกังวล​

กลับกัน​ เจี้ยนเฉิน​รับรู้​ได้​ถึงความรู้สึก​ประหลาด​ที่​คอ​เขา​ ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​นั้น​ได้​ใช้มือ​ของ​นาง​โอบ​คอ​เขา​ไว้​แน่น​

เจี้ยนเฉิน​ถึงกับ​รับรู้​ได้​ถึงความกังวล​ของ​นาง​ผ่าน​การ​โอบ​นี้​

“หมอก​นี้​ประหลาด​ ข้า​ไม่อาจจะ​เห็น​อะไร​ได้​เช่นกัน​” เจี้ยนเฉิน​พูด​ขึ้น​มาอย่าง​ใจเย็น​ แต่​เขา​ก็​ยังคง​ระวังตัว​ เมื่อ​หมอก​นี้​สร้าง​ความกลัว​ให้​กับ​สัตว์​อสูร​ใน​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​ มัน​ก็​หมายความว่า​หมอก​นี้​ไม่ได้​ดู​ปกติ​แบบ​ที่​เห็น​ มัน​มีอันตราย​แอบแฝง​อยู่​ภายใน​

แต่​เจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​แสดง​ความกลัว​ออกมา​ มัน​ยาก​ที่จะ​มีอะไร​ใน​โลก​ดวงจันทร์​และ​ดวงดาว​เป็น​ภัย​ต่อ​เขา​ได้​หาก​ดู​จาก​ความ​แข็งแกร่ง​ที่​เขา​มี แม้ว่า​เขา​จะเผชิญหน้า​กับ​อันตราย​ที่​ไม่อาจจะ​รับมือ​ได้​ แต่​เขา​ก็​ยังมี​หอคอย​อนัตตา​เป็น​ไพ่​ลับ​อยู่​

เจี้ยนเฉิน​อุ้ม​ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​เอาไว้​และ​เดินทาง​ต่อ​เป็น​เส้นตรง​ตาม​สัญชาตญาณ​ของ​ตัวเอง​ เขา​สูญเสีย​การรับรู้​เรื่อง​เวลา​และ​ทิศทาง​ เขา​ถึงกับ​ไม่รู้​ระยะทาง​ด้วยซ้ำ​

เขา​ไม่รู้​เลย​ว่า​เขา​เดิน​เข้ามา​ไกล​แค่​ไหน​ใน​หมอก​นี้​ อันตราย​ที่​เขา​คิด​ไว้​ไม่ได้​ปรากฏ​ขึ้น​มาและ​การ​เดินทาง​ก็​ราบรื่น​จน​น่าแปลกใจ​

ตอนนั้น​เอง​ก็​มีแสงสีคราม​ปรากฏ​ขึ้น​มาด้านหน้า​ภายใน​หมอก​ที่​พร่ามัว​

เจี้ยนเฉิน​หรี่ตา​ลง​ แสงสีคราม​นี้​ดู​สะดุดตา​และ​ดึง​ความสนใจ​ได้​อย่าง​มาก​ภายใน​หมอก​อัน​พร่ามัว​นี้​ มัน​ทำให้​เขา​สนใจ​ในทันที​

เจี้ยนเฉิน​ลังเล​เล็กน้อย​ก่อน​จะเร่งความเร็ว​ขึ้น​ เขา​รีบ​เดินทาง​ไป​ยัง​แสงสีคราม​นั่น​