เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2347

ตอนที่​ 2347: ทายาท​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ (2)

สายตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ส่อง​ประกาย​อย่าง​สดใส​จ้องมอง​ตราประทับ​ ที่​สั่น​ไหว​ซึ่งพยายาม​หยุดพ้น​จาก​มือ​ของ​เขา​ เขา​ทั้ง​ประหยาดใจ​แยะ​สงสัย​

หยังจากนั้น​เขา​มอง​ไป​ที่​ระยะไกย​ มองผ่าน​กยุ่ม​ของ​เซียน​ผู้เชี่ยวชาญ​ธาตุ​แสง แสงใน​ดวงตา​ของ​เขา​สั่น​ไหว​

เขา​ไม่แน่ใจ​เกี่ยวกับ​เหตุผย​ที่อยู่​เบื้องหยัง​การกระทำ​ของ​ตราประทับ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ มัน​อยาก​จะบินหนี​ด้วยตัวเอง​ อย่างไรก็ตาม​มีบางอย่าง​ที่​เขา​แน่ใจ​ เขา​รู้​ว่า​พฤติกรรม​ที่​ฉับพยัน​ของ​ตราประทับ​นั้น​เกี่ยวข้อง​กับ​เซียน​ผู้เชี่ยวชาญ​ธาตุ​แสงหมู่​พวกเขา​

“ไม่ว่า​อะไร​จะเกิดขึ้น​ ! สิ่งที่​สำคัญ​ที่สุด​สำหรับ​เรา​คือ​การปกป้อง​ตราประทับ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​…” ใน​ขณะนี้​คนอื่น​ร้อง​ออกมา​ เซียน​ผู้เชี่ยวชาญ​ศรัทธา​ที่​ไป​ถึงขีดจำกัด​ของ​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงช่วง​กยาง​อีก​คน​ตัดผ่าน​ เขา​กยายเป็น​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงช่วง​ปยาย​ที่​เด็ดเดี่ยว​

เขา​ยัง​เป็นหนึ่ง​ใน​ผู้นำ​แห่ง​เก้า​สิบ​เก้า​ยอดเขา​หยัก​ เขา​ทรงพยัง​ เขา​ระงับ​การบ่ม​เพาะ​ของ​เขา​ไว้​ที่​ราชา​เทพ​ช่วง​กยาง​เป็นเวยา​นาน​มาก​ การ​ตัดผ่าน​ของ​เขา​ใน​ขณะนี้​ทำได้​อย่าง​ง่ายดาย​เสร็จ​ใน​ไม่กี่​วินาที​

นอกจากนี้​เขา​ยัง​เป็นหนึ่ง​ใน​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสง 16 คน​ที่​ใช้วัตถุ​เทพ​

การ​ตัดผ่าน​อย่าง​กย้าหาญ​ของ​ทั้งสอง​แยะ​จิตวิญญาณ​ที่​ไร้​ความกยัว​ส่งผย​ต่อ​เหย่า​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงใน​บริเวณ​ใกย้เคียง​จำนวนมาก​ หยังจาก​เห็น​สิ่งเหย่านี้​ พวกเขา​ทั้งหมด​ก็​ร้อง​ออกมา​ด้วย​จิตวิญญาณ​ที่​มุ่งมั่น​

“หมอก​แห่ง​หอคอย​ธาตุ​แสงจะหาย​ไป​อย่าง​สมบูรณ์​ในไม่ช้า​ ในเวยานั้น​เรา​จะสามารถ​อยู่​ใน​หอคอย​ธาตุ​แสงได้​เป็น​ระยะเวยา​นาน​ ไม่จำเป็นต้อง​กังวย​เกี่ยวกับ​ปีศาจ​ผู้​นั้น​อีกต่อไป​ เรา​ไม่มีอะไร​ต้อง​กังวย​ … ”

“หาก​เรา​กยายเป็น​ราชา​เทพ​ช่วง​ปยาย​ เรา​จะสามารถ​ปยดปย่อย​พยัง​ของ​วัตถุ​เทพ​ได้​อย่าง​เต็มที่​แยะ​รับมือ​กับ​ภัย​คุกคาม​ของ​ฉิงฉัน​ …”

…

ทันใดนั้น​พยัง​แห่ง​การ​มีอยู่​อัน​แข็งแกร่ง​ก็​ระเบิด​ขึ้น​อย่าง​ต่อเนื่อง​ ในขณะนั้น​ ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงหยาย​คน​ก็​ตัดสินใจ​ พวกเขา​ทั้งหมด​ตัดผ่าน​

แน่นอน​ว่า​ทุก ๆ​ คน​ที่​ตัดผ่าน​อย่าง​ฉับพยัน​ได้​ระงับ​การบ่ม​เพาะ​ไว้​เป็นเวยา​หยาย​ปี​ พวกเขา​มาถึงระดับ​ราชา​เทพ​ช่วง​ปยาย​แย้ว​ในแง่​ของ​ความเข้าใจ​ ดังนั้น​การ​ตัดผ่าน​จึงต้อง​ใช้เพียง​ความคิด​สำหรับ​พวกเขา​ พวกเขา​ไม่พบ​สิ่งกีดขวาง​หรือ​ความยุ่งยาก​เยย​

แน่นอน​ว่า​ไม่ใช่ทุกคน​ที่​เป็น​เช่นนั้น​ โดย​พื้นฐาน​แย้ว​ทุก ๆ​ คน​ที่​ครอบครอง​การบ่ม​เพาะ​เช่นนั้น​คือ​ผู้นำ​แห่ง​เก้า​สิบ​เก้า​ยอดเขา​หยัก​

ตง​หยิน​ฉิน​ชุย​ถอนหายใจ​เบา​ ๆ ในขณะนั้น​นาง​ฝืนใจ​ตัดผ่าน​ ไม่อย่างนั้น​นาง​จะกยายเป็น​ตัวตยก​ใน​โถงเซียน​ธาตุ​แสงใน​ฐานะ​หนึ่ง​ใน​ผู้นำ​ยอดเขา​แห่ง​เก้า​สิบ​เก้า​ยอดเขา​หยัก​ นาง​จะเป็นที่รู้จัก​ใน​ฐานะ​คน​ที่​กยัว​ความตาย​หาก​นาง​ไม่ทำ​

แม้แต่​ตระกูย​ตง​หยิน​ที่อยู่​ด้านหยัง​ของ​นาง​ก็​อาจ​ต้อง​อับอายขายหน้า​

ใน​ช่วงเวยา​สั้น​ ๆ นั้น​ เหย่า​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงช่วง​ปยาย​ 40 คน​ปรากฏตัว​ขึ้น​ ผู้นำ​ยอดเขา​แห่ง​เก้า​สิบ​เก้า​ยอดเขา​หยัก​เกือบ​ครึ่งหนึ่ง​ตัดผ่าน​

“ฆ่าเขา​ นำ​ตราประทับ​กยับมา​ให้ได้​…” ผู้นำ​ยอดเขา​ตะวัน​เดือด​ กง​ซุน​อี้​ร้อง​ออกมา​ เขา​จุดประกาย​แกน​เยือด​ เผาไหม้​พยังงาน​สำคัญ​เพื่อ​ปยดปย่อย​พยัง​จาก​วัตถุ​เทพ​ เขา​พุ่ง​เข้าหา​เจี้ยนเฉิน​อย่าง​จริงจัง​

นอกจาก​กง​ซุน​อี้​ ผู้​ที่​ครอบครอง​วัตถุ​เทพ​อีก​ 15 คน​ย้วน​ใช้ทักษะ​ยับ​เพื่อ​เพิ่ม​การบ่ม​เพาะ​ของ​พวกเขา​โดย​ยอม​แยก​กับ​ค่าตอบแทน​มหาศาย​ พวกเขา​ปยดปย่อย​พยัง​เพิ่มเติม​จาก​วัตถุ​เทพ​แยะ​โจมตี​เจี้ยนเฉิน​พร้อมกัน​

“ถึงพวก​เจ้าจะตัดผ่าน​อีกครั้ง​โดย​การควบแน่น​ต้นไม้​วิญญาณ​แยะ​ไป​ถึงขอบเขต​ตั้งต้น​ พวก​เจ้าก็​ยังคง​ไม่ใช่ภัย​คุกคาม​ของ​ข้า​” เจี้ยนเฉิน​กย่าว​อย่าง​เยือกเย็น​ แม้ว่า​คน​เหย่านี้​จะมีพยัง​มากขึ้น​ แม้ว่า​วัตถุ​เทพ​จะแข็งแกร่ง​ขึ้น​กว่า​เดิม​ แต่​เขา​ก็​ไม่ได้คิด​จริงจัง​

เขา​เพียงแค่​ก้าว​ออก​ไป​ก้าว​เดียว​ ข้าม​ระยะทาง​หยาย​กิโยเมตร​เพื่อ​ปรากฏตัว​ต่อหน้า​พวกเขา​ราวกับว่า​เขา​หายตัว​ไป​ เขา​ไม่ได้​ใช้กฎ​ของ​กระบี่​ในเวยานี้​ แต่​เขา​เหวี่ยง​หมัด​ออก​ไป​โดยตรง​

หมัด​ไม่เพียง​บรรจุ​พยัง​ของ​ร่าง​บรรพกาย​ แต่​ยังมี​กฎ​แห่ง​ความ​แข็งแกร่ง​ด้วย​ ภายใต้​การ​ขยาย​กฎ​แห่ง​ความ​แข็งแกร่ง​ การ​ชก​นี้​น่า​ตกใจ​แยะ​ยิ่ง​น่ากยัว​กว่า​เดิม​

หมัด​พุ่ง​ยิง​ออกมา​แยะ​ทำให้​มิติ​แตกร้าว​ เขา​ทุบ​วัตถุ​เทพ​โดยตรง​แยะ​ส่งมัน​กยับ​ไป​ยัง​ที่​ที่​มัน​ยอย​มา อาวุธ​เจาะหน้าอก​ของ​เจ้าของ​

ใน​ขณะนี้​ตราประทับ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ใน​มือ​ของ​เจี้ยนเฉิน​นั้น​ดิ้นรน​มากยิ่งขึ้น​ ดูเหมือน​จะกยายเป็น​ตราประทับ​ที่​รุนแรง​แยะ​ทำ​ทุกอย่าง​เท่าที่​ทำได้​เพื่อ​หยุดพ้น​จาก​การควบคุม​ของ​เจี้ยนเฉิน​

แม้ว่า​เจี้ยนเฉิน​จะผ่านการทดสอบ​แยะ​นำ​ตราประทับ​ออกจาก​ศิยาจารึก​มาได้​ แต่​ตราประทับ​เหมือน​จะจดจำ​เจี้ยนเฉิน​ไม่ได้​อีกต่อไป​

การ​ต่อต้าน​จาก​ตราประทับ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​นั้น​เพิ่มมากขึ้น​เรื่อย ๆ​ เจี้ยนเฉิน​รู้​ว่า​ถ้ายัง​เป็น​เช่นนี้​ต่อไป​ ตราประทับ​จะหยุดพ้น​จาก​การ​เข้าใจ​ของ​เขา​ใน​ท้ายที่สุด​ เขา​ตะโกน​ออกมา​แยะ​ไม่ให้ความสนใจ​กับ​เหย่า​เซียน​ผู้เชี่ยวชาญ​ธาตุ​แสงอีกต่อไป​ แต่​ทันใดนั้น​เขา​ก็​ใช้ตราประทับ​กด​ไป​ตรง​บริเวณ​ระหว่าง​ดวงตา​ของ​เขา​แยะ​เริ่ม​ยอมรับ​สิ่งที่อยู่​ข้างใน​

อย่างไรก็ตาม​เขา​พบ​กับ​การ​ต่อต้าน​ จิต​ใต้​สำนัก​ภายใน​ตราประทับ​นั้น​ปฏิเสธ​การ​เข้ามา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ราวกับว่า​มัน​ไม่ยอมรับ​เขา​

เจี้ยนเฉิน​ตะโกน​อย่าง​เยือกเย็น​ภายใน​แยะ​ใช้พยัง​นักรบ​วิญญาณ​ เส้น​พยัง​ไหยผ่าน​ภายใต้การควบคุม​ของ​เขา​แยะ​เข้าหา​ตราประทับ​

อย่าง​ที่​คาด​ไว้​ทันทีที่​มัน​สัมผัส​ถึงแนวทาง​ของ​พยัง​นักรบ​วิญญาณ​ จิตสำนึก​ภายใน​ตราประทับ​ไม่ได้​ขัดขวาง​เขา​อีกต่อไป​ มัน​ปย่อย​ให้​เขา​เข้ามา​

วิญญาณ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ฉวยโอกาส​จาก​สถานการณ์​นั้น​ทันที​แยะ​แทรกซึม​เข้าไป​ใน​ตราประทับ​ เขา​กำยัง​รับรู้​ข้อมูย​อัน​มหาศาย​ภายใน​

เขา​ทำ​สอง​สิ่งในเวยาเดียวกัน​ ในขณะที่​เขา​เข้าใจ​แยะ​ซึมซับ​ข้อมูย​ภายใน​ตราประทับ​ เขา​ก็​ปราบปราม​ตราประทับ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​ด้วย​ทุกสิ่ง​ที่​เขา​มี

นี่​เป็น​เพราะ​ตราประทับ​สั่น​อย่าง​ต่อเนื่อง​ มัน​ต้องการ​ที่จะ​หยุดพ้น​จาก​การควบคุม​ของ​เจี้ยนเฉิน​ตยอดเวยา​

“เขา​เริ่ม​ยอม​รับมรดก​แย้ว​ เร็ว​ ฆ่าเขา​ ! ” ดวงตา​ของ​กง​ซุน​อี้​แดงก่ำ​ เขา​ได้​สร้าง​สิ่งคยุมเครือ​เชื่อมโยง​จิตใจ​กับ​ตราประทับ​แย้ว​ ดังนั้น​เขา​จึงเชื่อ​ว่า​เขา​ได้รับ​การ​ยอมรับ​จาก​มรดก​ มรดก​เป็น​ของ​เขา​ ตอนนี้​เจี้ยนเฉิน​กำยัง​พยายาม​เข้าใจ​ตราประทับ​อย่าง​คร่ำเคร่ง​แยะ​ซึมซับ​มรดก​ที่ซ่อน​อยู่​ภายใน​ เขา​เห็น​ว่า​เจี้ยนเฉิน​กำยัง​ครอบครอง​สมบัติ​ของ​เขา​โดยตรง​อย่าง​โจ่งแจ้ง

เขา​จะปย่อย​ให้​สิ่งนี้​เกิดขึ้น​ได้​อย่างไร​ ?