ตอน ตอนที่ 2357: สถานการณ์อันตราย จาก เทพกระบี่มรณะ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 2357: สถานการณ์อันตราย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 2357: สถานการณ์อันตราย
หุนเจิ้งใจหายวาบทันทีเมื่อเขาได้รับข้อความของผู้อาวุโสประจำโถง เขามุ่งมั่นมากยิ่งขึ้นเพื่อหยุดยั้งตระกูลทลายสวรรค์ที่ยืนยันจะเอาเจี้ยนเฉินไป
“หุนเจิ้งได้ใช้ข่ายวิญญาณนักรบ เขาครอบครองพลังของภูเขาวิญญาณนักรบและอีก 6 คนที่เหลือ ควบคู่กับความแปลกประหลาดในของพลังวิญญาณนักรบ มันยากสำหรับเราที่จะจัดการคนเดียว เร็ว ร่วมมือกันเพื่อให้หุนเจิ้งไม่อาจทำได้ เราไม่อาจปล่อยให้เจี้ยนเฉินเข้าใกล้ภูเขาวิญญาณนักรบได้ ก่อนที่เขาจะมอบหอคอยอนัตตา…..”
“เนื่องจากเจี้ยนเฉินไม่ยอมมอบหอคอยอนัตตาให้กับเราด้วยตัวเอง ทุกท่าน ถ้าต้องการหอคอยอนัตตา เราต้องร่วมมือกัน เอาหอคอยอนัตตามาก่อน เราสามารถตกลงเรื่องส่วนแบ่งกันได้ทีหลัง…..”
ในเวลาเดียวกันผู้เชี่ยวชาญสุดยอดก็มารวมตัวกัน พวกเขาเข้าใจว่ามรดกของเชื้อสายนักรบวิญญาณนั้นลึกซึ้งแค่ไหน แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถกลายเป็นอัครสูงสุดได้ แต่ก็ไม่มีองค์กรระดับสูงในโลกเซียนใด ๆ กล้าประมาทเชื้อสายนักรบวิญญาณ
นี่เป็นเพราะการคงอยู่ของภูเขาวิญญาณนักรบ
พวกเขารู้ดีว่าเมื่อเจี้ยนเฉินเข้าไปในภูเขาวิญญาณนักรบ พวกเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้แม้แต่น้อย
“นี่เป็นดินแดนของจักรวรรดิเต๋าหวงของข้า ปล่อยหอคอยอนัตตาให้เป็นหน้าที่ของข้า เจ้าเพียงต้องพัวพันหุนเจิ้งเท่านั้น เราสามารถพูดคุยกันทีหลังได้ว่าหอคอยอนัตตาจะเป็นของใครหลังจากที่ได้รับมัน” บรรพจักรพรรดิของจักรวรรดิเต๋าหวงพูดในเวลานี้ เขายกเรื่องการครอบครองไว้เป็นพื้นฐานและพูดด้วยท่าทีที่จริงจัง ทำให้ดูราวกับว่าไม่อาจต่อต้านเขาได้
เขาจัดการตรง ๆ มือของเขาทำลายมิติเป็นชิ้น ๆ และพุ่งเข้าหาเจี้ยนเฉินจากระยะทางที่ไกล ๆ โดยไม่คาดคิด
“เจี้ยนเฉิน ข้าไม่ต้องการทำร้ายเจ้า ข้าแค่จะเอาหอคอยอนัตตาของเจ้าเท่านั้น อย่าคิดโง่ ๆ ไปหน่อยเลย”จักรพรรดิบรรพชนกล่าว เชื้อสายนักรบวิญญาณและเผ่าเทพข้างเจี้ยนเฉิน ดังนั้นเขาค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับตัวตนของเจี้ยนเฉินเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม ความกังวลนี้เห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะหยุดเขาไม่ให้เอาหอคอยอนัตตา
“เจ้าไม่กล้าหรอก ! ” หุนเจิ้งตะโกนออกมา ด้วยการผสมผสานพลัง เขาได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะหยุดยั้งบรรพชนจักรพรรดิของจักรวรรดิเต๋าหวง ในเวลาเดียวกันดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิทก่อนที่จะกลายเป็นหลุมน้ำวนที่ดูดกลืนแสงทั้งหมด
พลังวิญญาณนักรบทรงพลังอย่างมาก พุ่งออกราวกับกระบี่ที่มองไม่เห็นอีกครั้ง โดยเป้าหมายของมันคือผู้เชี่ยวชาญสุดยอดรอบ ๆ
“ระวัง ! ” หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญสุดยอดตะโกนออกมา แต่มันก็ไร้ประโยชน์ แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกถึงการโจมตีของหุนเจิ้ง แต่ก็ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะสามารถทำได้เพื่อป้องกันมัน
กระบี่ล่องหนของพลังวิญญาณนักรบทรงพลังอย่างมากจนเสียเขย่าวิญญาณได้ มันเจาะทะลุการป้องกันและโจมตีวิญญาณของพวกเขา
ทันใดนั้นพวกเขาทั้งหมดสั่นเทาและดวงตาของพวกเขาก็ดูไร้สติไปชั่วขณะ ในขณะเดียวกันพวกเขาก็หยุด
แม้แต่บรรพชนจักรพรรดิของจักรวรรดิเต๋าหวงก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้น
อย่างไรก็ตามหุนเจิ้งไม่ได้ตั้งเป้าหมายของคนเหล่านี้อีกต่อไป เจี้ยนเฉินเก็บเอาไว้ถือเป็นเรื่องสำคัญ เขาคว้าไหล่ของเจี้ยนเฉินและกำลังจากไป
ตูม !
ในเวลานี้ เสียงตูมก็ระเบิดขึ้นบนท้องฟ้า นกเผิงสีฟ้ายักษ์มหึมาปรากฏขึ้นเหนือที่ราบรกร้าง ปีกของมันแผ่ออกไปจนอาทิตย์ลับขอบฟ้า มันกระทบกับการฉายภาพของภูเขาวิญญาณนักรบอย่างมาก
การฉายภาพสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงทันที มันบิดเบี้ยวอย่างต่อเนื่องจนรูปทรงมันจางลงอย่างรวดเร็ว
มันคือราชาเผิงสีฟ้า เขาได้ลงมือทำเช่นกันเพื่อหยุดยั้งผู้คนของเชื้อสายนักรบวิญญาณจากการพาเจี้ยนเฉินออกไป
เนื่องจากการคงอยู่ของเซียนกระบี่สวรรค์ เขาจึงไม่กล้าที่จะเดินไปบนที่ราบรกร้าง อย่างไรก็ตามภาพของภูเขาวิญญาณนักรบก็ไม่สามารถทำลายที่ราบรกร้างได้เช่นกัน มันอาจปรากฏในอวกาศรอบนอกเท่านั้น
เป็นผลทำให้ภูเขาวิญญาณนักรบกลายเป็นเป้าหมายที่สมบูรณ์สำหรับราชาเผิงฟ้า
ในขณะเดียวกันประชากรจำนวนมหาศาลของเมืองก็ถูกเคลื่อนย้ายไปโดยพลังของค่ายกล
“สถานการณ์ไม่ดี จื้อเจี้ยนไปช่วยหุนเจิ้ง นอกเหนือจากหุนเจิ้ง ก็มีเพียงข้าและเจ้าอีก 6 คนที่จะยืนหยัดต่อคนเหล่านั้นได้” คนทั้งหกที่นั่งอยู่ในภาพเงาภายภูเขาได้พยายามอย่างดีที่สุดที่จะทำให้การต่อสู้เกิดความมั่นคง ชายกลางคนคนหนึ่งมองที่ราบรกร้างและพูดอย่างขึงขัง
“เราทำไม่ได้ เราต้องทำให้ภาพฉายภูเขามั่นคง เราไม่อาจปล่อยให้มันหายไปได้จากการโจมตีของราชาเผิงสีฟ้า หรือเราจะไม่สามารถข้ามระยะทางที่ยิ่งใหญ่และกลับสู่ภูเขาวิญญาณนักรบผ่านพลังภูเขาวิญญาณนักรบ”จือเจี้ยนกล่าวอย่างเคร่งขรึม
บนที่ราบรกร้าง บรรพชนจักรพรรดิได้ดำเนินการอีกครั้ง เขาเอิ้อมมือไปที่เจี้ยนเฉิน กักขังพื้นที่ทั้งหมด
ดวงตาของเจี้ยนเฉินเย็นชา เพียงความคิด หอคอยอนัตตาก็พุ่งออกมาจากดวงตาของเขา พลังของกฏได้บีบอัดไปที่หอคอยอนัตตา มันสามารถบดขยี้ได้ทุกสิ่งได้ ดังนั้นทันทีที่หอคอยอนัตตาปรากฏขึ้น พื้นที่แช่แข็งก็ถูกปลดปล่อยทันที
เจี้ยนเฉินจับหอคอยอนัตตาและใช้พลังให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ส่งไปหาบรรพชนจักรพรรดิ
“หอคอยอนัตตา ! “สายตาของบรรพชนเบิกกว้าง เขาจ้องไปที่หอคอยอนัตตาด้วยสายตาที่เปล่งประกายและมือของเขาที่เอื้อมไปถึงเจี้ยนเฉินแต่เดิมได้ขยับไปทางหอคอยอนัตตาแทน
พลังที่น่าสะพรึงกลัวได้ควบแน่นไปที่มือของเขา ดูเหมือนว่ามันจะทำลายมิติได้ เขาได้ใช้การป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุด
อย่างไรก็ตามพลังของหอคอยอนัตตานั้นน่ากลัวมาก แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่สามารถปลดปล่อยพลังของมันในฐานะวัตถุเทพ แต่น้ำหนักของมันก็น่าตกใจ
ด้วยความประมาท บรรพชนจักรพรรดิก็กระเด็นออกไปหลายร้อยเมตรจากแรงของหอคอยอนัตตาตรง ๆ
“มันเป็นวัตถุเทพคุณภาพสูงสุดจริง ๆ ! ” ดวงตาของบรรพชนจักรพรรดิส่องประกายอย่างสนใจ เขาเพิ่งถูกกระแทกออกไปและไม่ได้รับบาดเจ็บ ถึงแม้ว่าเจี้ยนเฉินจะได้กลั่นไปถึงชั้น 5 ของหอคอยอนัตตาแล้ว เขาก็ยังไม่อาจทำร้ายอัครสูงสุดด้วยพลังของหอคอยอนัตตาล้วน ๆ
ทันทีที่บรรพชนจักรพรรดิต้องการจะสานต่ออีกครั้ง คราวนี้เขาได้เตรียมตัวแล้ว เขาไม่ได้ปะทะกับหอคอยอนัตตาตรง ๆ เขาใช้พลังอ่อนโยนล้อมรอบหอคอยอนัตตา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...