เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2362
สรุปบท ตอนที่ 2362: เจ้าไม่เหมาะสม: เทพกระบี่มรณะ
ตอนที่ 2362: เจ้าไม่เหมาะสม – ตอนที่ต้องอ่านของ เทพกระบี่มรณะ
ตอนนี้ของ เทพกระบี่มรณะ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 2362: เจ้าไม่เหมาะสม จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 2362: เจ้าไม่เหมาะสม
“พวกเขาบาดเจ็บสาหัสแล้ว โดยปกติแล้วพวกเขาก็ไม่อาจต่อสู้ได้ พวกเขาไม่อาจหลบหนีได้ ศิษย์ของนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงตกอยู่ระดับที่เหมาะกับการสังหารให้หมด ผู้อาวุโสใช้ทักษะลับกับข้าเพื่อช่วยเหลือข้าจัดการเจี้ยนเฉิน” ผู้อาวุโสจากนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงกล่าวออกมา ในขณะนี้ผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ได้สละพลังเพื่อแลกกับความแข็งแกร่งมากกว่าเดิมและปลดปล่อยค่ายกลกระบี่สูงสุดเข้าใส่เจี้ยนเฉิน
ความเจ็บปวดวาบผ่านดวงตาของเจี้ยนเฉิน ในขณะที่เขามองผู้เชี่ยวชาญที่ฆ่าตัวตาย เขามองกลับไปยังสหายและครอบครัวที่บาดเจ็บสาหัส เขายังคงลงเอยด้วยการทำบางอย่าง เขาหยุดค่ายกลกระบี่และจัดการผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดจากนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงและและโลกเซียนเพียงคนเดียว
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ทำร้ายพวกคนเหล่านั้นเลย
เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่อาจทำอะไรเจี้ยนเฉินได้ ผู้เชี่ยวชาญของนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงล้วนแต่ทำใจ พวกเขาใช้ทักษะต้องห้ามเผาผลาญพลังชีวิตของพวกเขาเพื่อฆ่าเจี้ยนเฉินและผู้เชี่ยวชาญของโลกเซียนที่อยู่ภายใต้การคุ้มครองของเจี้ยนเฉิน แม้ว่าพวกเขาจะต้องตายก็ตาม
“เจี้ยนเฉิน ทำไมเจ้าต้องคอยถ่วงด้วย ? พวกเขาเป็นคนจากโลกอมตะ พวกเขาถือเป็นศัตรูของเรา เร็วเข้า ! ฆ่ามันให้หมด….” มีคนที่อยู่ใกล้ ๆ เจี้ยนเฉินตะโกนดังออกมา
“น้องชาย ฆ่าพวกมันให้เร็ว แก้แค้นให้กับพี่สาวเจ้า พี่สาวเจ้าเกือบจะตายด้วยน้ำมือมัน….” เจียงหยางหมิงเยว่ที่มีผมสีเงินกล่าว นางได้รับบาดเจ็บสาหัสจากผู้เชี่ยวชาญของนิกายกระบี่สวรรค์ม่วง โดยปกติแล้วนางอยู่ใกล้ความตายเพียงแค่เอื้อม
เจี้ยนเฉินลอยอยู่ในอวกาศรอบนอก ขณะที่ร่างกายของเขาสั่นอย่างรุนแรง เขาทนทรมานกับความเจ็บปวดใจ
ด้านหนึ่งเป็นสหายสนิทและครอบครัวของเขา ในขณะที่อีกด้านหนึ่งเป็นนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงที่เขามีชะตากรรมร่วมกัน ตอนนี้เขาควรจะทำอย่างไรดี เขาควรจะเลือกอะไร ?
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเขาเห็นว่าผู้เชี่ยวชาญนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงกำลังสู้ตายถวายชีวิต เขารู้สึกเจ็บปวดมาก
“แม้ว่าข้าจะอยู่ข้างโลกเซียน แต่ข้าก็เป็นคนของโลกอมตะเช่นกัน ข้าเป็นศิษย์ของนิกายกระบี่สวรรค์ม่วง ผู้เชี่ยวชาญของนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงจะยอมตายเพื่อข้าหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินดูเศร้าขณะที่อารมณ์ของเขาอ่อนไหวอย่างรุนแรง เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเมื่อเขาเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนี้
“ไปเถอะ ! ”
ท้ายที่สุดเจี้ยนเฉินยังไม่สามารถทนดูผู้เชี่ยวชาญของนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงตายเพื่อเขาได้ ก่อนที่พวกเขาจะเสียชีวิต เขาได้โบกมือและย้ายสลับที่กับคนของเขา
เขาเลือกที่จะหนี !
“เจี้ยนเฉิน ทำไมเจ้าไม่ฆ่าคนจากโลกอมตะ ? ทำไมเจ้าไม่ฆ่าคนจากนิกายกระบี่สวรรค์ม่วง….”
“เจี้ยนเฉิน เราต้องการคำอธิบาย….”
“เจ้าแสดงความเมตตาต่อคู่ต่อสู้ของเจ้าเสมอ เจ้าเป็นคนของโลกเซียนหรือไม่…..”
หลังจากพูด ใบหน้าของเจี้ยนเฉินก็เผชิญหน้ากับความสงสัยของทุกคน หลายคนสงสัยในตัวตนของเขาและหลายคนที่เขาสนิทด้วยก็ไม่อาจทำอะไรได้นอกจากถอยหลังออกมา
เจี้ยนเฉินเงียบในขณะที่เขาเผชิญหน้ากับความสงสัย มีความระมัดระวังจากคนรอบ ๆ
ทันใดนั้นเจี้ยนเฉินก็รู้สึกถึงความโดดเดี่ยว เขากลายเป็นคนโดดเดี่ยว
ในเวลานี้ ภาพรอบ ๆ ของเขาได้แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทุกคนหายไปและเขาก็ถูกนำตัวออกไปยังสนามรบนอกอวกาศอีกที่
ในสนามรบของเขา ยังคงมีผู้เชี่ยวชาญสูงสุด อย่างไรก็ตามในตอนนี้เขาร่วมมือกับนิกายกระบี่สวรรค์ม่วงสู้กับผู้เชี่ยวชาญของโลกเซียนที่อาบไล้ไปด้วยแสงสีทอง
กระบี่สี่เล่มลอยอยู่เหนือหัวผู้ปกครองโลกอมตะ เขาควบคุมกระบี่ทั้งสี่ตัดมิติราวกับว่าเขาเป็นผู้ไร้พ่าย
ราชันย์ของโลกอมตะนั้นเป็นเงาลางเลือน เจี้ยนเฉินมองไม่เห็นเขา อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินจำกระบี่ทั้งสี่ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาได้อย่างรวดเร็ว พวกมันคือกระบี่แห่งความเป็นอมตะ , กระบี่แห่งการเกิดใหม่,กระบี่แห่งการสังหารและกระบี่แห่งการตัดขาด !
เจี้ยนเฉินจ้องไปยังขวานที่พุ่งเข้ามา มีความไม่อยากจะเชื่อเต็มสายตาของเขา ท้ายที่สุดขวานก็จามลงบนตัวเขาพร้อมกับพลังอำนาจที่ทำลายทุกอย่างภายใต้สายตาของเขา
ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเจ็บปวดจากก้นบึ้งของหัวใจ ความเจ็บปวดนี้ทำให้จิตใจของเจี้ยนเฉินสั่นคลอนและในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกว่าโลกหมุนรอบตัวเขา เถี่ยต้าหายไปและนิพานอมตะเที่ยงแท้ก็เช่นกัน แม้แต่มิติรอบ ๆ ตัวของเขาก็พังทลายลง จิตสำนึกของเขากลับคืนสู่ร่างกายของเขา เขากลับไปยังโลกสีขาวที่เต็มไปด้วยหมอกของเส้นทางแห่งกระบี่
ไม่มีการควบแน่นจากปราณกระบี่ด้านหน้าของเขาอีกต่อไป โดยไม่รู้ตัวเขาได้มาถึงจุดสิ้นสุดของเส้นทางแห่งกระบี่
อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่สามารถทำให้มันสว่างได้ เขากลับไปนั่งที่เดิมและจมลึกเข้าไปในความคิดของเขาแทน หัวใจของเขาหนักอึ้ง
มันแตกต่างจากคนสู่คน เขารู้ว่าทุกสิ่งที่เขาพบในภาพมายาคือความกังวลที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ มันถูกดึงออกมาจากพลังลึกลับเมื่อเขาทำการทดสอบจิตใจ ในเวลาเดียวกันมันก็ได้เอาจิตสำนึกส่งไปยังภาพมายาของเขาที่สร้างขึ้นจากความคิดของเขาเองและทำให้ความกังวลของเขาเป็นจริงตามที่เขาคิดที่สุด
คำพูดที่เรียบง่าย ทุดอย่างเกิดขึ้นภายในภาพมายานั้นเป็นความคิดที่เจี้ยนเฉินเคยประสบมาก่อน บางทีความคิดเหล่านี้อาจจะแว่บผ่านความคิดของเขาก่อนที่จะลืมมันไปในไม่ช้า แต่พวกมันก็ถูกขยายออกมาภายในภาพมายาที่เกือบจะเป็นจริงและอาจส่งผลต่อความคิดของเขา
การปรากฏตัวของภาพมายานี้มีผลต่อเจี้ยนเฉินอย่างมาก มันบังคบให้เขาต้องประเมิณตัวตนของเขาเช่นเดียวกับตำแหน่งของเขา
เขาเป็นห่วงว่าทุกอย่างที่เขาเห็นในภาพมายาจะเกิดขึ้นกับเขาในสักวันหนึ่ง
“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เจ้าเป็นคนที่สามที่สำเร็จการทดสอบจากเส้นทางแห่งกระบี่” ในตอนนี้มีเสียงเก่าแก่โบราณดังออกมา ในตอนนี้ภาพรอบ ๆ ตัวของเจี้ยนเฉินก็เปลี่ยนไป เขาออกจากเส้นทางแห่งกระบี่และไปปรากฏตัวบนภูเขาที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มเมฆ
ด้านหน้าของเขามีชายชราชุดขาวนั่งลงอยู่โดยหันหลังให้กับเขา
“ผู้เยาว์ เจี้ยนเฉิน คารวะผู้อาวุโสเซียนกระบี่ ! ” เจี้ยนเฉินคารวะทันทีพร้อมกับป้องมือ
เซียนกระบี่สวรรค์ที่นั่งราวกับนักบวช หลังจากครุ่นคิดสักครู่เขาก็พูดอย่างช้า ๆ “ทั้งสองคนก่อนหน้านี้ที่ผ่านการทดสอบจากเส้นทางกระบี่ไม่เหมาะที่จะเป็นศิษย์ของข้า เจ้าก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เจ้าไม่เหมาะสม ! “
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...