ตอนที่ 2371: ตระกูลราชวงศ์
ในขณะนั้นดวงตาของไคยะดูเหมือนจะกลายเป็นหลุมดำที่กลืนกินพลังงานที่จำเป็นทั้งหมดและนำมันไปยังที่อื่น มันเป็นภาพที่น่าตกใจมาก
เมื่อพลังงานไหลออกไปอย่างรวดเร็ว ระดับเลือดใจสระเลือดก็ลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน มันลดลงในระดับที่น่ากลัว
ท้ายที่สุด สระเลือดนั้นกว้างใหญ่อย่างมาก มันมีของเหลวมากมายจนไม่อาจอธิบายได้มันราวกับเป็นทะเลที่ไม่มีสิ้นสุด
อย่างไรก็ตาม มันลดลงในระดับที่มองเห็นด้วยตาเปล่า ในตอนนี้มันก็เกินพอที่จะบอกว่ามันไหลเข้าไปเร็วมากแค่ไหน
ภายในเวลาไม่ถึงนาทีเศษ ๆ น้ำในสระเลือดก็หายไปกว่า 1/3 ด้วยระดับที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก เลือดที่กลายเป็นพลังงานบริสุทธิ์ได้หายเข้าไปในเบ้าตาของไคยะ
ไคยะไม่ได้ดูดซับมันทั้งหมด หลังจากที่มันเหลือเพียง 1/3 นางก็หยุดลง
หลังจากนั้นนางก็หันหลังกลับมาอย่างช้าและออกจากขอบสระ นางเดินจากไปโดยไม่ลังเล
นางไม่เคยเหลือบมองร่างขนาดใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยขนสีทองที่ได้รับการหล่อเลี้ยงตรงกลางสระ
มันราวกับว่ารางกายนั้นไม่สมควรได้รับความสนใจจากนาง
แม้ว่าซากศพจะแผ่พลังแห่งการมีอยู่มหาศาลและมีพลังงานมากเสียจนน่ากลัว มันก็ไม่อาจสั่นคลอนความเฉยชาของนางแม้แต่น้อย
ท้ายที่สุด ไคยะก็เดินห่างออกจากสระมากกว่า 100 กิโลเมตร
สระน้ำที่ปั่นป่วนก็ค่อย ๆ สงบลงจนกลายเป็นเงียบงันไม่ไหวติงในที่สุด
อย่างไรก็ตามเลือดที่ลดลงในสระนั้นก็ไม่กลับมาเท่าเดิม ทำให้ศพไร้หัวค่อย ๆ โผล่ขึ้นมา
ทั้นใดนั้นร่างกายไคยะก็สั่นไหว นางทรุดตัวลงกับพื้นราวกับว่านางเป็นลม
อย่างไรก็นางไม่ได้หมดสตินานนักก่อนที่จะตื่นขึ้นมา ความเย็นชาและไร้อารมณ์ในดวงตาของนางได้หายไปแล้ว ดวงตาของนางกลับคืนมาเป็นปกติที่มีชีวิตชีวา
“แปลก ทำไมข้าถึงได้เป็นลมได้ ? ” ไคยะนั่งอยู่บนพื้นด้วยความสับสน นางไม่รู้ว่าได้ทำอะไรก่อนหน้านี้
…
หัวหน้าโถงเซียงธาตุแสงชุดขาว หยู่เฉิง ได้รวมตัวราชาเทพธาตุแสงหลายคนในหอคอยธาตุแสง
อย่างไรก็ตามหยู่เฉินไม่ได้ยินอยู่ในศาลาศักดิ์สิทธิ์ แต่อยู่ในโลกจิ๋วที่มีมรดกของจอมปราชญ์สูงสุด
หลังจากที่ผละออกมาจากเจี้ยนเฉิน โลกจิ๋วได้เปิดอีกครั้ง มันไม่ได้ให้ใครเข้าใกล้โดยไม่ได้รับอนุญาตหรือเข้า-ออกได้ตามต้องการ
อย่างไรก็ตามแม้จะเป็นอย่างนั้น แต่ก็ยังมีคนไม่มากในโลกจิ๋ว มันมีเพียงไม่กี่สิบคนเท่านั้น
เซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงที่อยากรู้อยากเห็นหลายคนได้รวมตัวกันด้านนอกประตูทางเข้าโลกจิ๋ว มีผู้นำยอดเขามากมายและราชาเทพธาตุแสงในหมู่พวกเขา
“ตระกูลราชวงศ์ ? ตระกูลราชวงศ์อะไร ? ” หัวหน้าโถงเซียงธาตุแสงตอบคำถามด้วยคำถามหลังจากเริ่มการพูดคุยทางความคิดกับจิตวิญญาณวัตถุ
“สมาชิกตระกูลราชวงศ์นั้นควบคุมพลังพิเศษ พลังนี้เรียกว่าพลังวิญญาณนักรบที่เจ้าพูดถึง ตราบใดที่พวกเขามีพลังวิญญาณนักรบ พวกเขาก็เป็นตระกูลราชวงศ์ในหมู่ของเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธา”
“เจ้าพูดอะไรนะ ? ” หยู่เฉินถาม ข้อความของจิตวิญญาณวัตถุนั้นน่าตกตะลึง เมื่อมันผ่านหูของหยู่เฉินราวกับสายฟ้าฟาด มันทำให้เขาตกใจอย่างถึงที่สุด
“ผู้คนในเชื้อสายนักรบวิญญาณเป็นศัตรูที่ไม่อาจอยู่ร่วมฟ้าเดียวกันของโถงเซียนธาตุแสง พวกเขาจะเป็นตระกูลราชวงศ์ของเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาได้อย่างไร ? ” หยู่เฉินไม่อาจยอมรับสิ่งนี้ ข่าวนี้นั้นน่าตกใจอย่างมาก มันทำให้ความเชื่อและความเข้าใจของเขาผิดทิศผิดทางทันที
จิตวิญญาณวัตถุพูดอย่างเย็นชาและไร้อารมณ์ “ข้าไม่รู้ว่าทำไมคนปกติถึงต้องเป็นศัตรูกับตระกูลราชวงศ์ แต่ในช่วงที่นายท่านยังอยู่ ตัวตนของเจ้าก็เป็นได้แค่ชาวบ้านในจักรวรรดิเท่านั้น
“จักรวรรดิ ? ตอนนั้นจักรวรรดิได้ก่อตั้งขึ้นมาแล้วหลังจากที่มีเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงแล้วหรือยัง ? ” หยู่เฉินถามทันที มันไม่มีบันทึกข้อมูลนี้ เขาพึ่งจะรู้เอง
แม้แต่บันทึกที่เก่าแก่ที่สุดก็ยังไม่มีคำบอกเล่าเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ถูกต้อง ที่เขายังมีชีวิต เราเป็นกลุ่มที่ทรงพลังภายในจักรวาล เรามีจักรวรรดิที่ยิ่งใหญ่และรุ่งเรือง ซึ่งประกอบไปด้วยเซียนผู้เชี่ยวชาญศรัทธาภายใต้การนำของนายท่าน เรามีอาณาเขตมากมายและแทบจะเป็นส่วนหนึ่งของโลกและเรายังได้สร้างจักรวรรดินิรันดร์….” จิตวิญญาณวัตถุกล่าวอย่างช้า ๆ ขณะที่เล่าเรื่องราวในอดีต
“นายท่านของหอคอยธาตุแสงนั้นก็ยังมีพลังวิญญาณนักรบด้วยเช่นกัน…” หยู่เฉินก็ไม่อาจยอมรับสิ่งนี้ได้ทั้งหมด ข้อมูลจากจิตวิญญาณวัตถุเกือบจะพลิกคว่ำทุกสิ่งที่เขารู้ในอดีต
“เนื่องจากนายท่านของหอคอยธาตุแสงเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลราชวงศ์และยังมีพลังวิญญาณนักรบ เขาควรจะเป็นเชื้อสายนักรบวิญญาณด้วยหรือไม่ ? ” หยู่เฉินถามอีกครั้ง
“โลกให้กำเนิดสมาชิกทุกคนของตระกูลราชวงศ์นั้น มันไม่เกี่ยวกับเชื้อสายนักรบวิญญาณ….”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...