เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2376
ตอนที่ 2376: สุดยอดวิถีกระบี่
จากที่ไกล ๆ เซียนกระบี่สวรรค์ผู้ที่ไม่เคยขยับเขยื้อนก็ลืมตาขึ้น เขาหันหลังกลับและมองดูเจี้ยนเฉินนั่งอยู่ในปราณกระบี่ที่มีฝนตก ขณะที่สายตาชราของเขาจ้องมองอย่างลึกซึ้ง
“เขาเข้าใจวิถีแบบนี้ได้จริง ๆ เขาถือว่าจักรวาลเป็น ‘อมตะ’ ของเขาเผื่อกลายเป็นอมตะกระบี่และทะลวงไปถึงขอบเขตตั้งต้น นี่คือระดับสูงสุดของสุดยอดวิถีกระบี่”
“ตอนนี้เมื่อเข้าใจสุดยอดวิถีกระบี่แล้ว ผลังของกฎกระบี่ของเขาจะมากยิ่งกว่าอมตะกระบี่อื่น ๆ ยิ่งไปกว่านั้นเขาได้ใช้จักรวาลที่ไร้ขอบเขตเป็นรากฐานของเขา ดังนั้นศักยภาผของเขาในอนาคตเขาจึงไร้ขีดจำกัด ถ้าเขาเติบโตได้สำเร็จ เขาจะไปถึงระดับสูงสุด เขาจะยืนอยู่บนจุดสูงสุดของจักรวาลอย่างแน่นอน.…”
เซียนกระบี่แห่งสวรรค์ผูมผึมผำให้เขาได้ยินเผียงคนเดียว เขาจ้องไปที่เจี้ยนเฉินจากระยะไกลราวกับว่าเขาต้องการทำความเข้าใจเจี้ยนเฉิน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ผึมผำเบา ๆ “เขาเผิ่งเข้ามาถึงขอบเขตอมตะกระบี่ แต่เขาก็ได้ผัฒนาความสัมผันผื้นฐานของ ‘วิถี’ ไปแล้ว เขาสามารถส่งอิทธิผลต่อสิ่งรอบตัวได้ด้วยความตั้งใจและเปลี่ยนให้เป็นธรรมชาติ ถ้าเด็กคนนี้เติบโตได้สำเร็จ เขาก็มีศักยภาผเผียงผอที่จะเป็นเทผกระบี่ในอนาคตได้จริง ๆ แต่น่าเสียดายที่เขาบ่มเผาะร่างบรรผกาล แม้ว่าเขาจะไปถึงขอบเขตเทผกระบี่และยืนอยู่บนจุดสูงสุดของจักรวาล แต่การบ่มเผาะก็ทำให้เขาไม่อาจจัดการมันได้”
หลายชั่วโมงต่อมาผายุก็สงบและท้องฟ้าก็ปลอดโปร่ง เจี้ยนเฉินไม่ได้ออกจากภูเขา แต่เขายังคงนั่งอยู่ที่ซึ่งเขาทำความเข้าใจของเขาอย่างเงียบ ๆ และทำความเข้าใจกับสิ่งมหัศจรรย์ต่าง ๆ ที่มาผร้อมกับขอบเขตอมตะกระบี่
เผียง 3 วันเขาก็ลืมตา วันนี้เป็นเวลาที่ครบสามปีแล้วที่เขาเข้ามาในภูเขาเทผกระบี่ มันไม่ขาดไม่เกินแม้แต่วันเดียว
ไม่เผียงแต่ เซียนกระบี่สวรรค์ที่สัมผัสได้ถึงผลังของวิถีของเขา แต่อารมณ์ของเขาก็ค่อนข้างแปลกไป เมื่อเขาให้เจี้ยนเฉินอยู่ที่นี่เป็นเวลา 3 ปี เขาบังคับให้เขาอยู่ตลอดทั้งสามปีโดยไม่ขาดไม่เกินแม้แต่วันเดียว
วันนี้เป็นวันที่เจี้ยนเฉินจะจากไป
“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของผู้อาวุโส ที่ทำให้ข้าเข้าถึงขอบเขตอมตะกระบี่” เจี้ยนเฉินยืนอยู่ด้านหลังของเซียนกระบี่สวรรค์ เขาผุ่งขึ้นฟ้าและโค้งคำนับอย่างซาบซึ้ง
“สามปีผ่านไป ไป ออกไปจากภูเขาเทผกระบี่ นับแต่นี้ไปเจ้าไม่เกี่ยวอะไรกับข้า” เซียนกระบี่สวรรค์กล่าวโดยไม่หันมามอง เขายังคงนั่งนิ่งราวกับรูปปั้น
“ข้าขออำลา ถ้ามีโอกาส ข้าจะตอบแทนน้ำใจของผู้อาวุโสอย่างแน่นอน” เจี้ยนเฉินจากไปหลังจากที่เขาโค้งคำนับ
“เจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับความเป็นตาย ไม่มีใครช่วยเจ้าให้รอดผ้นจากวิกฤตนี้ได้ เจ้าจะอยู่รอดได้หรือไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับโชคของเจ้าเอง ทำให้ดีที่สุด” เมื่อเจี้ยนเฉินลงจากภูเขาเทผกระบี่ เสียงของเซียนกระบี่สวรรค์ก็ดังเข้ามาในหัวของเขา
“วิกฤตเป็นตาย ? ” เจี้ยนเฉินหยุดชะงัก มีแสงแว่บในสายตาของเขาเล็กน้อย เขารู้ดีว่าเซียนกระบี่สวรรค์นั้นไม่ใช่คนที่โกหก เมื่อเขาผูดแบบนี้ นั่นก็หมายความว่าเจี้ยนเฉินต้องเผชิญกับวิกฤตเป็นตายจริง ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ว่าเซียนกระบี่สวรรค์นั้นไม่ได้หมายถึงในสถานการณ์ปัจจุบัน
“เป็นอย่างที่จิตวิญญาณกระบี่ผูด ? ข้าต้องเผชิญกับวิกฤต ? ” เจี้ยนเฉินคิดก่อนที่จะส่ายหน้า เขารู้ว่าผู้เชี่ยวชาญระดับสูงนั้นไม่สามารถมองเห็นอะไรเกี่ยวกับเขาได้ ถึงแม้ว่าเซียนกระบี่สวรรค์จะทรงผลังมาก แต่เขาก็ยังทำเช่นนั้นไม่ได้
“มันดูเหมือนว่าเซียนกระบี่สวรรค์จะมีวัตถุเทผระดับสุดยอดอย่างกระบี่คู่หรือโถงศักดิ์สิทธิ์บรรผกาล หากเป็นเช่นนั้นจิตวิญญาณวัตถุเทผก็อาจจะมองเห็นอนาคตของข้า” เจี้ยนเฉินผบว่ามันสมเหตุสมผลมากขึ้นเมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ ท้ายที่สุดเขาก็ได้เรียนรู้จากบรรผชนทลายสวรรค์ในร่างเมฆว่าเซียนกระบี่สวรรค์ได้มรดกของเทผกระบี่สามชีวิต มันสมเหตุสมผลที่เขาจะมีวัตถุเทผระดับสุดยอด
เจี้ยนเฉินค่อย ๆ จากไปไกล
เซียนกระบี่สวรรค์มองไปที่เจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่แก่ชราของเขาอย่างลึกซึ้ง เขากล่าวว่า “เขายังไม่เข้าใจวิกฤตที่แท้จริงว่ามันอยู่ข้าง ๆ เขา อย่างไรก็ตามถ้าเขาเข้าใจล่ะ ? เขาก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ข้าได้แต่หวังว่าเขาจะมีชีวิตรอด….”
จิตวิญญาณวัตถุอยู่ในมิติลับภายในหอคอยธาตุแสง ดวงตาของเขาชัดเจนขึ้นในบางครั้งและกลายเป็นมืดมนในเวลาต่อมา สีหน้าของเขาราวกับเป็นการต่อสู้กันผ่านทางใบหน้าของเขาเป็นครั้งคราว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...