เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2381
ตอนที่ 2381 – จอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต
บรรพชนทลายสวรรค์ก้าวเท้าเข้ามาในอวกาศรอบนอก ดูเหมือนว่าเขาจะเดินเล่นอย่างสบายใจและเดินไม่เร็วนัก แต่มิติรอบตัวเขาจะเปลี่ยนไปตามทุกย่างก้าวของเขา
1 ก้าว 1จักรวาล 1 ก้าว 1 โลก
แนวคิดเรื่องระยะทางดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาในขณะที่เขาเคลื่อนที่ผ่านอวกาศรอบนอกอันยิ่งใหญ่ เขาเดินทางด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อราวกับว่าเขากำลังเคลื่อนย้ายทางไกลไปยังที่ราบรกร้าง
ที่ราบที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่สิบเก้าแห่งของโลกแห่งเซียนเป็นที่ราบอันยิ่งใหญ่ที่ลอยอยู่ในอวกาศ ที่ราบแต่ละแห่งอยู่ห่างจากกันมาก โดยปกติแล้วการเดินทางจะเป็นไปได้อย่างสมบูรณ์ผ่านทางยานอวกาศหรือค่ายกลส่งตัวระหว่างดวงดาว
อย่างไรก็ตาม เมื่อการบ่มเพาะของแต่ละคนมาถึงระดับของบรรพชนทลายสวรรค์ พวกเขาสามารถควบคุมส่วนหนึ่งของวิถีสวรรค์ ระยะห่างระหว่างที่ราบจะไม่มีผลต่อหน้าผู้เชี่ยวชาญ
เขาเคลื่อนที่ผ่านอวกาศเร็วกว่าค่ายกลส่งตัวระยะไกล !
บรรพชนทลายสวรรค์ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถสัมผัสเหตุการณ์บนที่ราบรกร้างได้
ในเวลานี้มีบรรพบุรุษโบราณสองสามคนที่ให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะและไม่เคยใส่ใจกับเรื่องทางโลกที่ถูกปลุกเร้าทำให้เกิดการขัดขวางการบ่มเพาะ ผู้เชี่ยวชาญเก่าเหล่านี้ถูกผู้คนลืมไปแล้ว
สายตาของพวกเขาใสกระจ่าง พวกเขาได้เห็นความเป็นความตายและวัฏสงสารโดยที่พวกเขาไม่สนใจต่อความมั่งคั่งชื่อเสียงและเรื่องทางโลก พวกเขาทุ่มเทอย่างสุดความสามารถกับการบ่มเพาะ
“เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาราชาลิงทองคำยักษ์โบราณทั้งสามคนของลิงทองคำยักษ์โบราณ, ร่างกายและแก่นโลหิตของกุสต้าอยู่บนที่ราบรกร้าง …”
“สายเลือดของลิงทองคำยักษ์โบราณนั้นหายากและมีเกียรติอย่างมากและกุสต้าก็เป็นสายพันธุ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาลิงทองคำยักษ์โบราณ เขาอยู่ห่างจากจอมปราชญ์สูงสุดเพียงแค่หนึ่งก้าว แก่นโลหิตของเขาอาจมีความทรงจำในอดีตของเขา … ”
“ ร่างกายและแก่นโลหิตของกุสต้าก็เพียงพอแล้วสำหรับข้าที่จะออกเดินทางด้วยตัวเอง…”
…
เหล่าบรรพบุรุษเหล่านี้ทั้งหมดซ่อนตัวอยู่ในสถานที่ต่าง ๆ ทั่วโลกแห่งเซียน พวกเขาข้ามผ่านอวกาศและรีบไปยังที่ราบรกร้าง
บนที่ราบรกร้าง เซียนกระบี่สวรรค์ยังคงนั่งอยู่ในตำแหน่งเดิมตลอดมาที่ภูเขาเทพกระบี่ ดวงตาของเขามองทะลุผ่านอวกาศและเขามองไปที่ชิ้นส่วนของร่างกายและแก่นโลหิตของกุสต้าที่ถูกโยนขึ้นไปในอากาศ สีหน้าของเขาเย็นชาและเขายังคงไม่สนใจมันทั้งหมด
อย่างไรก็ตาม เจตจำนงกระบี่ที่มองไม่เห็นแผ่ออกมาจากร่างของเขาห่อหุ้มภูเขาเทพกระบี่ทั้งลูกทำให้เทือกเขาไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ ในขณะที่ที่ราบรกร้างทั้งหมดสั่นสะเทือน
ภายในเมืองหลวงอันยิ่งใหญ่ของจักรวรรดิวายุม่วงในภาคใต้ หนึ่งในห้าของจักรวรรดินิรันดร์แห่งที่ราบรกร้าง ผู้เฒ่าที่ผมยุ่งเหยิงเป็นกระเซิงกับเสื้อผ้าเก่า ๆ เอนกายพิงที่นั่งกับกลุ่มทหารจากจักรวรรดิ เขานอนอยู่ที่นั่นอย่างเกียจคร้านพร้อมกับหลับตา
ชายชราที่ไม่ได้รับการคัดเลือกดูเหมือนจะเป็นขั้นอสงไขย เขาดำรงตำแหน่งสำคัญในจักรวรรดิวายุม่วง ดูแลค่ายกลส่งตัวทางไกลที่สามารถพาผู้คนไปยังที่ต่าง ๆ ในที่ราบนี้ได้
ในขณะนี้พื้นดินทั้งหมดสั่นอย่างรุนแรงและชายชราที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ไผ่พลันก็ลุกขึ้นยืน เขามองไปในทิศทางของจักรวรรดิมหาสงคราม และมีแววประหลาดใจเล็กน้อยปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา เขาพูดกับตัวเองว่า “ร่างกายของกุสต้าถูกฝังอยู่บนที่ราบรกร้าง ข้าไม่รู้อะไรเลยในระยะเวลาหลายร้อยปีที่ข้าอยู่ที่นี่ … ” ดวงตาของชายชราที่มีผมเป็นกระเซิงกลายเป็นลึกล้ำ เมื่อเขากำลังจะไปถึง เขาดูเหมือนจะรู้สึกอะไรบางอย่างและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเริ่มระมัดระวังและบ่นทันที “ข้ารู้สึกถึงตัวตนของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต ดังนั้นมันเป็นไปได้อย่างไร สถานที่นั้นถูกจัดขึ้นอย่างลับ ๆ โดยจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต มันเป็นเช่นนี้ได้อย่างไรนี่…ข้าทำไม่ได้…ข้าทำไม่ได้…”
“เจ้าสารเลวที่ชื่อเจี้ยนเฉินนี้มันบ้าไปแล้ว จริง ๆ แล้วเขาได้ทำลายข้อตกลงของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต ดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ในตอนนี้…”
สำหรับเหรียญโลหิตเพื่อตรวจสอบตัวตนที่แพร่หลายทั่วทั้งที่ราบรกร้าง พวกเขาหายตัวไปในช่วงสามปีที่ผ่านมาเจี้ยนเฉินใช้เวลาบ่มเพาะในภูเขาเทพกระบี่
อย่าลืมว่า เหรียญโลหิตก็เป็นเพียงสิ่งของชั่วคราวที่ใช้ในการค้นหาเจี้ยนเฉิน มันไม่ใช่กฎที่มีอยู่บนที่ราบรกร้าง ดังนั้นมันคงอยู่ได้ไม่นานนัก
ในขณะนี้ การปรากฏตัวของผู้มีอำนาจหลายสิบคนและความโกรธแค้นก็ปรากฏตัวขึ้นจากใต้ดิน ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ถูกเจี้ยนเฉินชักนำตัวลงไปที่นั่นพุ่งทะยานออกมาอย่างดุเดือดในรูปลักษณ์ที่น่ากลัว พวกเขาลอยอยู่ในอากาศและคำรามออกมาอย่างโกรธแค้น
พวกเขาล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดที่มีการบ่มเพาะที่ยอดเยี่ยม คลื่นกระแทกที่น่ากลัวทำให้พวกเขาได้รับอันตรายในระดับหนึ่ง มันทำให้พวกเขามีรูปลักษณ์ที่น่ากลัว แต่มันไม่สามารถฆ่าพวกเขาได้อย่างแท้จริง
อย่าลืมว่า พวกเขาทนรับคลื่นกระแทกเท่านั้นไม่ใช่การโจมตีที่แท้จริงจากผู้เชี่ยวชาญทั้งแปดคน
“เจี้ยนเฉิน ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไป…” ตู้ซานบินวนเวียนอยู่ในอากาศที่เต็มไปด้วยเลือด สีหน้าของเขาซีดในขณะที่เขากัดฟัน
หลังจากนั้นการรับรู้จิตวิญญาณต่าง ๆ ที่น่าสะพรึงกลัวได้กวาดออกมาจากผู้เชี่ยวชาญระดับสูง พวกเขาทั้งหมดค้นหาเจี้ยนเฉิน
ในขณะนี้ เจี้ยนเฉินและไคยะได้บินหนีออกไปจากที่เกิดเหตุเป็นระยะทาง1 ล้านกิโลเมตร เมื่อการรับรู้ของจิตวิญญาณกวาดผ่านพวกเขาไป ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดก็ไม่พบปัญหาใด ๆ
นี่เป็นเพราะเจี้ยนเฉินได้ใช้หน้ากากเพื่อสร้างรูปลักษณ์ใหม่ แม้แต่รูปร่างและสัดส่วนของเขาก็เปลี่ยนไป
แม้แต่คนที่รู้จักเขาอย่างดีที่สุดก็ยังจำเขาไม่ได้ในตอนนี้ อย่าว่าแต่ผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดเหล่านี้ไม่ได้คุ้นเคยกับเขามาก่อน
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...