เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2383

ตอนที่​ 2383 – แกน​เนื้อ​

“ ข้า​ไม่อาจ​โลภ​ได้​ ลำดับความสำคัญ​ใน​ขณะนี้​ก็​คือ​การ​หา​วิธี​ออกจาก​ที่ราบ​รกร้าง​…” เจี้ยนเฉิน​ระงับ​แรงผลักดัน​ของ​เขา​ แม้ว่า​เขา​เพิ่งจะ​มาถึงขั้น​อมตะ​กระบี่​ เขา​ก็​จะไม่สามารถ​เก็บ​รวบรวม​เลือด​ได้​ ถ้าเขา​พุ่ง​เข้าใส่​

แต่​กลับกัน​ เขา​น่าจะ​ประสบ​ความยากลำบาก​

หลังจาก​ความพยายาม​อย่าง​ยากลำบาก​ ในที่สุด​เขา​ก็​สามารถ​ซ่อนตัว​ได้​อีกครั้ง​ภายใต้​การเฝ้าดู​ของ​เหล่า​ผู้เชี่ยวชาญ​ระดับสูง​ เขา​ไม่สามารถ​รับ​ความเสี่ยง​ได้​อีก​

เป็นผล​ให้​เจี้ยนเฉิน​ทำได้​แค่​เพียง​ยอมแพ้​ใน​เรื่อง​แกน​โลหิต​ของ​กุ​สต้า​เท่านั้น​

ในขณะที่​เจี้ยนเฉิน​เก็บ​แก่น​โลหิต​ได้​ 5 หยด​ เขา​ก็​ล้มเหลว​อย่าง​สิ้นเชิง​ใน​การ​ที่จะ​สังเกตเห็น​ว่า​ดวงตา​ของ​ไค​ยะ​นั้น​เย็นชา​อย่าง​เงียบ ๆ​

มัน​เป็นความ​เย็นชา​ที่​ไร้อารมณ์​อย่าง​สิ้นเชิง​ ดูถูก​ทุก​ชีวิต​ราวกับว่า​นาง​อยู่​เหนือ​ทุกสิ่ง​

ดวงตา​ที่​เยือกเย็น​มอง​ทะลุ​ผ่าน​อวกาศ​และ​เวลา​ ผ่าน​วิถี​และ​กฎ​และ​มอง​ไป​ที่​สนามรบ​ที่​ผู้เชี่ยวชาญ​สูงสุด​ต่อสู้​กัน​

ใน​ขณะนี้​ผู้เชี่ยวชาญ​สูงสุด​ทุกคน​ลอย​อยู่​รอบ​ ๆ แกน​โลหิต​ของ​กุ​สต้า​ ในขณะที่​พวกเขา​ต่อสู้​กัน​อย่าง​หนัก​ พลังงาน​พุ่ง​สูงขึ้น​ใน​สภาพแวดล้อม​และ​พื้นที่​แตก​ออก​เป็น​เสี่ยง​ ๆ ไม่มีใคร​สังเกตเห็น​ลูกบอล​ทองคำ​ขนาด​นิ้วหัวแม่มือ​ที่​ตก​ลงมา​พร้อมกับ​ฝน​โลหิต​

ลูกบอล​ดู​ธรรมดา​มาก​ แม้ว่า​มัน​จะถูก​ตรวจสอบ​ด้วย​การรับรู้​ของ​จิตวิญญาณ​มัน​ก็​ดูเหมือนว่า​จะไม่มีอะไร​เป็นพิเศษ​

มัน​เป็น​ด้วย​เพราะเหตุนี้​จึงไม่มีใคร​สนใจ​ลูกแก้ว​ขนาด​เท่า​นิ้วโป้ง​

อย่างไรก็ตาม​ ไค​ยะ​จ้อง​ที่​ลูกแก้ว​

ใน​ช่วงเวลา​ต่อมา​ ลูกแก้ว​ทองคำ​เข้ม​ดูเหมือน​จะได้​สัมผัส​กับ​การ​เรียก​ของ​พลัง​ลึกลับ​ มัน​หยุด​ร่วงหล่น​ลงมา​และ​บิน​มาหา​ด้าน​ข้าง​ของ​เจี้ยนเฉิน​โดยตรง​

ตัวตน​อัน​ลึกลับ​ของ​วิถี​ดูเหมือน​จะซึมซับ​เข้ากับ​สภาพแวดล้อม​ในขณะที่​มัน​บิน​ ป้องกัน​ไม่ให้​ใครก็ตาม​ที่​สังเกตเห็น​มัน​ ในขณะที่​มัน​บิน​เข้าหา​เจี้ยนเฉิน​

วูบ​ !

ลูกแก้ว​พุ่ง​ผ่าน​อากาศ​ในขณะที่​มุ่งหน้า​มายัง​เจี้ยนเฉิน​โดยตรง​

เจี้ยนเฉิน​เพิ่ง​รวบรวม​แกน​โลหิต​ 5 หยด​ เขา​กำลังจะ​หันหลัง​กลับ​ แต่​ทันใดนั้น​เขา​ก็​พบ​ว่า​มีลูกแก้ว​บิน​มาหา​เขา​

เมื่อ​เขา​เห็น​ลูกแก้ว​ทองคำ​ จิตใจ​ของ​เขา​ก็​สั่นสะท้าน​ วิญญาณ​ของ​เขา​ที่​ถูก​หลอม​รวม​เข้ากับ​กระแส​พลัง​บรรพกาล​นั้น​ดูเหมือน​จะค้นพบ​บางสิ่งบางอย่าง​ และ​ดวงตา​ของ​เขา​ก็​เปล่งประกาย​ทันที​ เขา​ยื่นมือ​ออกมา​โดย​ไม่ลังเล​จับ​ลูกแก้ว​ทองคำ​เข้ม​

ทันทีที่​ลูกแก้ว​ขนาด​เท่า​เม็ด​ยา​ลอย​เข้าไป​ใน​มือ​ของ​เจี้ยนเฉิน​ เขา​ก็​รู้สึก​ว่า​หัวใจ​ของ​เขา​ร้อน​ขึ้น​มาทันที​

ในขณะนั้น​เขา​พยายาม​รักษา​ความสงบ​แม้จะมีความอดทน​ทางจิตใจ​ หัวใจ​ของ​เขา​ก็​เต้น​อย่าง​ไม่สามารถ​ควบคุม​ได้​

เขา​สามารถ​สัมผัส​พลังงาน​อัน​มหึมา​ที่​ไม่สามารถ​บรรยาย​ได้​ภายใน​ลูกแก้ว​ทองคำ​เข้ม​ แม้จะเรียก​ว่า​ทะเล​แห่ง​พลังงาน​ก็​ยัง​ไม่มีที่ใด​ใกล้เคียง​พอที่จะ​อธิบาย​ถึงหนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​มัน​

“ นะ​ นี่​ – เป็น​จุด​ชีพจร​ของ​กุ​สต้า​มิใช่หรือ​ ? พลังงาน​สำรอง​ของ​เขา​ ? ”

เจี้ยนเฉิน​สูด​หายใจเข้า​ลึก​ ๆ เขา​สามารถ​เดา​ต้นกำเนิด​ของ​ลูกแก้ว​ได้​อย่าง​คร่าว ๆ​ ด้วย​ความเข้าใจ​ใน​ปัจจุบัน​ของ​เขา​ เขา​ระงับอารมณ์​ของ​เขา​และ​เก็บ​ลูกแก้ว​ทองคำ​เข้ม​เข้าไป​ในทันที​ก่อนที่จะ​มาถึงข้าง ๆ​ ไค​ยะ​ใน​พริบตา​

“เร็ว​ ออก​ไป​จาก​ที่นี่​กัน​เถอะ​ เรา​ไป​ต่อไป​จะดีกว่า​…” เจี้ยนเฉิน​จับ​แขน​ไค​ยะ​และ​พุ่ง​ออก​ไป​ใน​ระยะไกล​ด้วย​ความเร็ว​ราวกับ​สายฟ้า​ด้วย​ความตื่นเต้น​

เขา​สามารถ​เดา​ได้​ว่า​ผู้เชี่ยวชาญ​ระดับสูง​จะค้นหา​ลูกแก้ว​ทองคำ​เข้ม​อย่าง​บ้าคลั่ง​ เขา​ต้องการ​ออกจาก​สถานที่​นี้​และ​ไป​ให้​ไกล​ที่สุด​เท่า​ที่จะ​ทำได้​

ดวงตา​ของ​ไค​ยะ​กลับมา​เป็นปกติ​ สายตา​ของ​นาง​เต็มไปด้วย​ความสงสัย​และ​ความ​สับสน​ ขณะที่​เจี้ยนเฉิน​ดึง​นาง​ไป​พร้อมกัน​กับ​เขา​

นาง​รู้สึก​ราง ๆ​ ว่า​นาง​สูญเสีย​ความทรงจำ​ไป​ใน​ระยะเวลา​สั้น​ ๆ นาง​รู้สึก​เหมือนว่า​จิตใจ​ของ​นาง​ว่างเปล่า​ไป​ชั่วครู่​ก่อนหน้านี้​ ไม่ว่า​นาง​จะพยายาม​ทบทวน​ความทรงจำ​ของ​นาง​อย่างไร​ นาง​ก็​ไม่พบ​อะไร​เลย​ ดังนั้น​นาง​จึงได้​แต่​ปล่อยทิ้ง​ไป​

เจี้ยนเฉิน​และ​ไค​ยะ​หนี​ออก​ไป​ไกล​อย่าง​รวดเร็ว​

“เดี๋ยวก่อน​ แกน​เนื้อ​อยู่​ที่ไหน​ ? ศพ​ของ​ลิง​ทองคำ​ยักษ์​โบราณ​ควร​มีแกน​เนื้อ​ … ”

“แกน​เนื้อ​หาย​ไป​หรือ​ ? ใคร​ ใคร​เป็น​คน​เอา​ไป​ ? ใคร​ได้รับ​แกน​เนื้อ​ไป​…”

“แกน​เนื้อหนัง​เป็น​สิ่งมีค่า​ที่สุด​ใน​ร่างกาย​ของ​ลิง​ทองคำ​ยักษ์​โบราณ​ มัน​มีค่า​ยิ่งกว่า​แกน​โลหิต​เพราะ​เป็น​พลังงาน​สำรอง​ของ​ลิง​ทองคำ​ยักษ์​โบราณ​…”

“ลิง​ทองคำ​ยักษ์​โบราณ​คน​นี้​ต้อง​มีพละกำลัง​ที่​น่ากลัว​อย่างยิ่ง​เมื่อ​มัน​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ แกน​เนื้อ​ของ​มัน​จะล้ำค่า​ … ”