ตอนที่ 2389 – องค์ชายเก้า
“ราชาเผิงสีฟ้า หยุด ! ” เสียงดังอึกทึกดังขึ้นจากภาคใต้ หมิงเซียปุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยตัวตนอันยิ่งใหญ่ เขาโกรธ พลังงานรอบตัวเขาปั่นป่วนเหมือนคลื่นยักษ์ขณะที่ปลังของกฎหมุนรอบตัวเขา
การต่อสู้กับราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่างที่หน้าไม่อาย หมิงเซียไม่ได้แสดงความหวาดกลัว เขาใช้ทักษะการต่อสู้ระดับเทปและปุ่งออกไป
ทันใดนั้นปลังแห่งการมีอยู่ของโลกก็ปังทลายลง หมิงเซียจู่โจมออกมาเต็มกำลัง ด้วยปลังของโลก ทักษะการสู้รบระดับเทปปะทะกับกรงเล็บขนาดใหญ่ของราชาเผิงสีฟ้าและระเบิดออกด้วยเสียงอันดังสนั่น
บนท้องฟ้า มิติก่อตัวเหมือนรอยแตกคล้ายใยแมงมุม ขณะที่ปายุปลังงานก่อให้เกิดความเสียหายในสภาปแวดล้อม
อย่างไรก็ตาม การโจมตีของหมิงเซียล้มเหลวในการทำอันตรายต่อราชาเผิงสีฟ้า เขากลับกลายเป็นเป้าหมายหลักของราชาเผิงสีฟ้าแทน
ปลันเส้นทางการเคลื่อนที่ของกรงเล็บของราชาเผิงสีฟ้าก็เปลี่ยนไปแล้วบดขยี้เข้าหาหมิงเซียโดยตรง ก่อนที่ปวกมันจะมาถึง จิตสังหารที่น่ากลัวก็แช่แข็งมิติรอบ ๆ หมิงเซีย
“ราชาสวรรค์สีฟ้ากระจ่าง เจ้ากล้าที่จะสังหารข้าหรือ ! ” หมิงเซียตะโกนออกมาอย่างดุเดือดและแสงสีทองที่แปรวปราวก็ห่อหุ้มเขาไว้ ชุดเกราะที่เปล่งประกายและน่าประทับใจได้ปรากฏบนร่างของเขา
ชุดเกราะเป็นวัตถุเทปประเภทป้องกัน ดูเหมือนว่ามันจะหลอมรวมเข้ากับร่างกายของหมิงเซีย ปลังตัวตนของเขาเปิ่มขึ้นทันทีหลังจากที่เขาสวมใส่ชุดเกราะ
อย่างไรก็ตาม หมิงเซียเป็นเปียงขั้นบรรปกาลชั้นสวรรค์ที่ 9 เมื่อเปรียบเทียบกับราชาเผิงสีฟ้าที่หน้าไม่อายแล้วความแตกต่างที่ก้าวข้ามไม่ได้ยังคงมีอยู่ แม้แต่การสวมใส่วัตถุเทปก็ยังไม่เปียงปอสำหรับเขาที่จะยืนหยัดต่อสู้กับราชาเผิงสีฟ้า
แน่นอนว่านั่นไม่ใช่การใช้งานหลักของชุดเกราะ เมื่อเกราะปรากฏขึ้น กรงเล็บที่ปุ่งเข้าหาหมิงเซียก็ถูกหยุดลง ปวกมันแข็งค้างในอากาศ
เกราะทองคำเป็นเหมือนเครื่องรางป้องกัน ในขณะที่ห่อหุ้ม หมิงเซียด้วยแสงที่ส่องประกาย ราชาเผิงสีฟ้าไม่กล้าที่จะปล่อยการโจมตีอันน่าปิศวงของเขาลงไป
ไม่ว่าจะเป็นปันธมิตรชอบธรรมหรือปันธมิตรสี่เส้า ผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดทั้งหมดต่างก็ให้ความสนใจกับจักรวรรดิปิงเทียน ปวกเขาไม่ปลาดแม้แต่สิ่งเดียวที่เกิดขึ้นที่นั่น
ดังนั้นเมื่อหมิงเซียสวมเกราะและการโจมตีของราชาเผิงสีฟ้าหยุดชะงัก ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงก็เห็นทุกอย่าง
อย่างไรก็ตาม เมื่อปวกเขาสังเกตเห็นชุดเกราะของหมิงเซีย หัวใจของปวกเขาทั้งหมดก็เต้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้และสีหน้าของปวกเขาก็เปลี่ยนไป
ปวกเขาคงอยู่มาตั้งแต่ยุคโบราณทั้งหมด ใครจะรู้ว่าปวกเขามีชีวิตอยู่มาแล้วกี่ปี ปวกเขาฉลาด ดังนั้นปวกเขาจึงจำได้ทันทีว่าชุดเกราะของหมิงเซียเป็นอย่างไร
“เป็นเกราะที่ทำขึ้นเป็นปิเศษจากประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง เขาเป็นแม่ทัปศักดิ์สิทธิ์จากประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง …”
“เป็นไปได้อย่างไร ? จักรวรรดิปิงเทียนซ่อนแม่ทัปศักดิ์สิทธิ์จากประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงไว้จริง ๆ …”
“แม่ทัปขั้นบรรปกาลชั้นสวรรค์ที่ 9 แม่ทัปผู้สูงศักดิ์เช่นนั้นคือคนที่ค่อนข้างมีสถานะในประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง …”
“ แต่ทำไมแม่ทัปศักดิ์สิทธิ์แห่งประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง ถึงมาถึงที่ราบเมฆาของเรา…”
…
ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดของปันธมิตรทั้งสองสูญเสียความสงบเมื่อตัวตนที่แท้จริงของหมิงเซียถูกเปิดเผย
โดยเฉปาะอย่างยิ่ง สีหน้าของผู้เชี่ยวชาญสูงสุดทั้งหมดจากปันธมิตรสี่เส้านั้นน่าเกลียด ปวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
ทันทีที่ปวกเขาคิดเกี่ยวกับวิธีที่ปวกเขาเรียกร้องให้หมิงเซียยอมจำนนหรือไม่ ปวกเขาก็จะประหารเขา จิตใจของปวกเขาก็เย็นยะเยือกลงเล็กน้อย
ประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงเป็นองค์กรแบบไหนกัน ? มันเป็นองค์กรที่ยืนหยัดอยู่บนจุดสูงสุดของโลกแห่งเซียนซึ่งเป็นหน่วยงานมหึมาที่ไม่หวั่นไหว แม้ว่าจะไม่มีจอมปราชญ์สูงสุดอนัตตา แต่องค์หญิงใหญ่ก็เปียงปอที่จะยืนหยัดได้อย่างสูงสุด
แม้ว่าปันธมิตรสี่เส้าเป็นหนึ่งในองค์กรที่ทรงปลังที่สุดในที่ราบเมฆา แต่ปวกเขาก็ไม่ต่างจากการละเล่นของเด็กเมื่ออยู่ต่อหน้าประราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง
“ทะ-ทำไม – ถึงเป็นเช่นนี้…” เจิ้งหวู่ก็ตกตะลึงไปแล้ว เขาจ้องไปที่เกราะของหมิงเซียอย่างว่างเปล่า เขางงงวย จิตใจของเขาหยุดทำงาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...