เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2418

ตอนที่​ 2418 : จุดจบ​ (1)

เจี้ยนเฉิน​ซึ่งยืน​อยู่​ใน​ค่าย​กล​นั้น​เมื่อ​รู้สึก​ได้​ถึงพลังงาน​ที่​เพิ่มมากขึ้น​ก็​รู้สึก​โล่งใจ​ขึ้น​มา

เขา​เคย​เดิน​ทางผ่าน​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​ระยะไกล​มาก่อน​แล้ว​ แม้ว่า​ค่าย​กล​ต้อง​รวบรวม​พลังงาน​สักพัก​ แต่​เขา​ก็​มั่นใจ​ว่า​จะออกจาก​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ได้​ก่อนที่​ผู้เชี่ยวชาญ​ลึกลับ​นั้น​จะมาถึง

ตราบใดที่​เขา​ไป​ถึงที่ราบ​โลหิต​ เขา​ก็​จะสามารถ​ใช้ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​อัน​ที่สอง​เดินทาง​ไป​ยัง​ที่ราบ​รุ่งโรจน์​

หาก​เขา​เดินทาง​ด้วย​การ​เคลื่อนย้าย​แบบนี้​ ผู้เชี่ยวชาญ​ลึกลับ​ที่​ไล่ตาม​เขา​มาก็​ไม่อาจจะ​ตาม​เขา​ทัน​แม้ว่า​อีก​ฝ่าย​จะเป็น​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ก็ตาม​

ตอนนั้น​จู่ ๆ แสงใน​ค่าย​กล​ก็​หม่น​ลง​ แม้แต่​พลัง​ของ​มัน​ก็​อ่อนแอ​ลง​อย่าง​รวดเร็ว​

“เกิด​อะไร​ขึ้น​ ? ทำไม​ค่าย​กล​ถึงได้​หยุด​ทำงาน​ ? ” เจี้ยนเฉิน​มอง​ไป​ที่​ผู้เชี่ยวชาญ​ที่​ดูแล​ค่าย​กล​พร้อมกับ​สีหน้าที่​หม่น​ลง​

“ข้า​เพิ่ง​ได้รับ​คำสั่ง​มาห​ปิด​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​ภายนอก​ไว้​ชั่วคราว​ ห้าม​ให้​ใคร​เดิน​ทางผ่าน​ค่าย​กล​ของ​นิกาย​เบญจา​ได้​” ชาย​วัยกลางคน​พูด​ขึ้น​ด้วย​ท่าที​หมดหนทาง​ แต่​สายตา​ที่​เขา​มอง​ไป​ที่​เจี้ยนเฉิน​กับ​ไค​ยะ​นั้น​แสดง​ความสงสัย​ออกมา​ เขา​คิด​กับ​ตัวเอง​ “แปลก​ ทำไม​บรรพชน​ต้อง​ปิด​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​ด้วย​ ? เรื่อง​แบบนี้​ยาก​ที่จะ​เกิดขึ้น​ มัน​เพราะ​สอง​คน​นี่​รึ​ ? ”

ใจของ​เจี้ยนเฉิน​หล่น​วูบ​ เขา​เดา​ได้​ว่า​มัน​เกี่ยวข้อง​กับ​ผู้เชี่ยวชาญ​ลึกลับ​ที่​ไล่ตาม​เขา​มา เขา​ไม่ได้​พูด​อะไร​ต่อ​ แต่กลับ​ดึง​ไค​ยะ​ออก​ไป​ยัง​ค่า​กล​อัน​อื่น​ที่​ซึ่งมีไว้​ส่งผู้คน​ไป​ใน​เขต​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​

“มัน​มีค่าย​กล​หลาย​สิบ​แห่ง​ที่​ส่งคน​ไป​ยัง​ที่อื่น​ ๆ ของ​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ได้​ เมื่อ​ค่าย​กล​ของ​นิกาย​เบญจา​ไม่อาจจะ​ใช้ได้​ เรา​ก็​จะไป​ที่อื่น​ ข้า​ไม่เชื่อ​ว่า​เจะปิด​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​ภายนอก​ของ​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ได้​ทุกแห่ง​” เจี้ยนเฉิน​พูด​ขึ้น​มาด้วย​น้ำเสียง​เย็นชา​ก่อน​จะก้าว​เข้าไป​ใน​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​ใกล้​ ๆ เพื่อ​ออกจาก​เขต​นิกาย​เบญจา​

บรรพชน​ของ​นิกาย​เบญจา​ยังคง​นั่ง​อยู่​น​อากาศ​ แม้ว่า​เขา​จะไส่ได้​ก้าว​ออก​มาจาก​พื้นที่​หวงห้าม​แม้แต่​ก้าว​เดียว​ แต่​ไม่มีอะไร​บน​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ที่​ปิดบัง​จาก​เขา​ได้​ หาก​เขา​ต้องการ​จะรู้​

นี่​เพราะ​การรับรู้​วิญญาณ​ของ​เขา​แข็งแกร่ง​พอที่จะ​ครอบคลุม​ได้​ทั้ง​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​

“ดูเหมือนว่า​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​จะมาเพราะ​สอง​คน​นี่​ พวก​นี้​เป็น​ใคร​กัน​ พวกเขา​เป็น​แค่​ผู้เชี่ยวชาญ​ขั้น​อสงไขย​กับ​ราชา​เทพ​ แต่กลับ​ทำให้​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​สนใจ​จน​ยอม​เสีย​สมบัติ​ กัน​ไม่ให้​ทั้งสอง​ออกจาก​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ได้​” เมฆจุด​ที่​น่านับถือ​คิด​ เขา​สงสัย​อย่าง​มากว่า​ทำไม​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​ถึงได้​ใช้น้ำ​นรก​ 2 หยุด​เพื่อ​หยุด​คน​ระดับ​ต่ำ​สอง​คน​นี้​เอาไว้​

น้ำ​นรก​นั้น​ให้​ประโยชน์​อย่าง​มาก​แม้กับ​พวก​อัคร​สูงสุด​ ค่า​ของ​มัน​ไม่จำเป็นต้อง​พูดถึง​ ถึงจะเป็น​เช่นนั้น​แต่​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​กลับ​ยอม​ใช้น้ำ​นี่​ถึง 2 หยด​เพื่อ​สอง​คน​นี่​ การกระทำ​แบบนี้​ไม่เหมาะกับ​เขา​เลย​แม้แต่น้อย​

“ข้า​ได้ยิน​มาว่า​ไม่นาน​มานี้​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​ไป​ยัง​ที่ราบ​รกร้าง​มาเพื่อ​เอา​หอคอย​อนัตตา​จาก​เจี้ยนเฉิน ​ หนึ่ง​ใน​นั้น​เป็น​เจี้ยนเฉิน​ที่​ปลอมตัว​มารึ​ ? ” ตา​ของ​เมฆจุด​ที่​น่านับถือ​เป็นประกาย​ขึ้น​มา เขา​ลุกขึ้น​ยืน​พร้อมกับ​แผ่​พลัง​อัน​น่ากลัว​ออก​มาจาก​ตัว​ซึ่งทำให้​ภูเขา​นั้น​สั่น​ไหว​พร้อมกับ​มิติ​ที่​บิดเบี้ยว​

ความวุ่นวาย​ที่เกิด​จาก​หอคอย​อนัตตา​นั้น​แผ่​ไป​ทั่วโลก​เซียน​มานาน​แล้ว​ เป็นธรรมดา​ที่​เมฆจุด​ที่​น่านับถือ​จะรู้เรื่อง​นี้​ เมฆจุด​ที่​น่านับถือ​รู้​ว่า​เขา​ไม่น่าจะ​ได้​หอคอย​อนัตตา​มา ผลลัพธ์​ที่​อาจจะ​เป็นไปได้​คือ​เขา​สร้าง​ความไม่พอใจ​ให้​กับ​องค์กร​ทั้งหมด​ ดังนั้น​เขา​จึงไม่คิด​จะยื่นมือ​เข้าไป​ยุ่ง​กับ​เรื่อง​นี้​