เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2421

ตอนที่​ 2421 : ฆ่าอัคร​สูงสุด​

“ นะ​ นี่​มัน​สายตา​แบบ​ไหน​กัน​ ? ทะ​ ทำไม​มัน​ถึงได้​น่ากลัว​ขนาด​นี้​ …” ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​ได้สติ​กลับมา​และ​ยืน​อยู่​ในที​่ซึ่งไค​ยะ​ตาย​ไป​ เขา​ยังคง​ตัวสั่น​และ​นึกถึง​สายตา​ที่​เห็น​เมื่อตะกี้​ ตัว​ของ​เขา​เปียกโชก​ไป​ด้วย​เหงื่อ​ชุ่มตัว​

เขา​ลืม​เรื่อง​การ​ไล่ล่า​เจี้ยนเฉิน​ไป​แล้ว​ สายตา​ตะกี้​ทำให้​เขา​กลัว​ไป​ถึงขั้ว​หัวใจ​ เขา​เพิ่งจะ​ได้สติ​จาก​ความกลัว​ที่​ได้รับ​มา

เขา​คือ​อัคร​สูงสุด​ ตัวตน​ระดับ​สูงสุด​ มัน​ยาก​ที่จะ​คิดได้​ว่า​พลัง​แบบ​ไหน​หรือ​ตัวตน​แบบ​ไหน​กันที่​ส่งผล​กับ​เขา​ขนาด​นี้​ได้​ด้วย​แค่​สายตา​

“บางที​แม้แต่​คน​ที่​เป็นรอง​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​อย่าง​ใต้เท้า​ประกาย​ดาว​ทั้ง​เก้า​ก็​ไม่อาจจะ​สร้าง​ความกลัว​ใน​ใจของ​ข้า​ได้​ด้วย​การ​มอง​แบบนี้​ เมื่อ​มัน​ไม่ใช่คน​ที่​เป็นรอง​จอม​ปราชญ์​สงสุด​ งะ งะ งั้น​…” ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​หรี่ตา​ลง​ ทันทีที่​เขา​คิดถึง​ความเป็นไปได้​นี้​ เขา​ก็​รู้สึก​หนาวเหน็บ​ขึ้น​มา

ตอนนั้น​เอง​ที่​การรับรู้​วิญญาณ​ที่​แข็งแกร่ง​หลา​อัน​ได้​แผ่ออก​มาจาก​ที่​ต่าง ๆ​ บน​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ แล้ว​วน​รอบตัว​ ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​

ความผันผวน​จาการ​โจมตี​ของ​อัคร​สูงสุด​นั้น​มากเกินไป​ เมฆจุด​ที่​น่านับถือ​ได้​ทำลาย​ม่าน​พลัง​ซ่อนเร้น​สวรรค์​ของ​สายน้ำ​ไหล​ของ​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​ ดังนั้น​ยอด​ฝีมือ​ใน​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​จึงหันมา​สนใจ​ที่นั่น​ ทุกคน​ต่าง​ก็​ส่งการรับรู้​วิญญาณ​ของ​ตัวเอง​ออกมา​เพื่อ​ตรวจสอบ​สถานการณ์​

หนึ่ง​ใน​การรับรู้​นั้น​เต็มไปด้วย​ความโกรธ​ เขา​ได้​ตะโกน​ออกมา​ “ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​เจ้าได้​ทำลาย​ค่าย​กล​เคลื่อนย้าย​ของ​นิกาย​อสูร​ หาก​เจ้าไม่ให้​คำอธิบาย​ดี ๆ​ กับ​ข้า​ ข้า​คง​ต้อง​ไป​ที่​อาณาเขต​ของ​เจ้าบ้าง​”

เจ้าของ​การรับรู้​นี้​คือ​บรรพชน​ของ​นิกาย​อสูร​ เขา​เอง​ก็​เป็น​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ซึ่งไม่ได้​อ่อนแอ​ไป​กว่า​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​เลย​

แต่​ตอนนั้น​เอง​กลับ​มีพลัง​ลึกลับ​ได้​แผ่​ออกมา​ การ​มาถึงของ​พลัง​นี้​ทำให้​การรับรู้​วิญญาณ​ใกล้​ ๆ นั้น​ราวกับ​หมอก​ต่อหน้า​ดวงอาทิตย์​ พวก​มัน​ต่าง​ก็​สลาย​ไป​

ใน​พริบ​ตากา​รร​รับรู้​วิญญาณ​ทั้งหมด​โดยรอบ​กลับ​หาย​ไป​ ระยะ​ 100 ล้าน​กิโลเมตร​รอบตัว​ ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​กลายเป็น​เขต​ที่​การรับรู้​วิญญาณ​ไม่อาจจะ​เข้าไป​ได้​

พลัง​ระดับ​สูงสุด​ที่​สยบ​การรับรู้​ของ​ขั้น​อัคร​สูงสุด​ได้​ ไม่ว่า​จะเป็น​การรับรู้​ทางกาย​หรือ​วิญญาณ​ต่าง​ก็​ไม่อาจจะ​เข้าไป​ที่นั่น​ได้​

“หือ​ ? เกิด​อะไร​ขึ้น​กัน​ ? ”

ยอด​ฝีมือ​ของ​ที่ราบ​ประกาย​ดาว​ต่าง​ก็​ตะลึง​กับ​เรื่อง​นี้​ ตอนนั้น​ทุกคน​ต่าง​ก็ได้​แต่​มอง​ไป​ยัง​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​ สายตา​ของ​พวกเขา​ดู​ลึกซึ้ง​ราวกับ​ซ่อน​ทั้ง​จักรวาล​เอาไว้​ มัน​สามารถ​มองผ่าน​มิติ​ที่​ไกล​ออก​ไป​หลาย​พัน​ล้าน​กิโลเมตร​ได้​

แต่​สิ่งที่​พวกเขา​เห็น​กลับ​มีแต่​ความปั่นป่วน​ ไม่ใช่แค่​ไม่อาจจะ​เห็น​อะไร​ได้​ แต่​พวกเขา​ไม่อาจจะ​มอง​เข้าไป​ใน​ความลับ​สวรรค์​ได้​ด้วย​

เมฆจุด​ที่​น่านับถือ​ซึ่งนั่ง​อยู่​ใน​พื้นที่​หวงห้าม​ของ​นิกาย​เบญจา​ได้​ลุกขึ้น​ยืน​และ​มอง​ไป​ทาง​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​ด้วย​สีหน้า​เคร่งเครียด​ สายตา​เขา​สั่น​ไหว​ด้วย​ความ​ไม่มั่นใจ​

“ ข้า​รู้​ว่า​จะมีเรื่อง​เกิดขึ้น​แต่​ไม่คิด​ว่า​มัน​จะเกิดขึ้น​เร็ว​แบบนี้​ ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​อาจจะ​….”

….

ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​รับรู้​ได้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​รอบตัว​ เขา​แสดงท่าที​อึดอัด​ใจออกมา​และ​กำลังจะ​ออกจาก​ที่นั่น​

แต่​ตอนนั้น​เอง​มีมือหนึ่ง​ที่​พร่ามัว​จาก​พลัง​ของ​วิถี​ได้​ยื่น​ออก​มาจาก​มิติ​ที่นั่น​

มัน​ไม่ได้​แผ่​คลื่น​พลังงาน​อัน​ใด​และ​ไม่ได้​มีพลัง​อัน​น่าทึ่ง​อัน​ใด​เลย​ มือ​นั้น​ราวกับ​ภูตผี​ที่​โผล่​มา มัน​ได้​พุ่ง​เข้า​ไปหา​ผู้อาวุโส​ภูผา​มหา​นที​แบบ​เงียบ ๆ​