เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2430
สรุปบท ตอนที่ 2430 : องค์หญิงใหญ่: เทพกระบี่มรณะ
ตอน ตอนที่ 2430 : องค์หญิงใหญ่ จาก เทพกระบี่มรณะ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 2430 : องค์หญิงใหญ่ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายแฟนตาซี เทพกระบี่มรณะ ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 2430 : องค์หญิงใหญ่
ข้างในพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงนั้นเงียบอย่างมาก เจี้ยนเฉินได้ตามแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์เข้าไปในโถงศักดิ์สิทธิ์ เขารู้สึกว่ากฎของโลกที่นั้นกว้างใหญ่ราวกับมหาสมุทร
มันราวกับว่าทั้งพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงนั้นสร้างขึ้นมาจากวิถีของโลกและทุกอย่างที่เขาเห็นนั้นซ่อนความจริงของโลกเอาไว้ พวกมันมีความลึกลับไม่รู้จบราวกับว่าถูกสร้างขึ้นเองโดยธรรมชาติ
“มันคือวัตถุเทพขั้นสูงสุดในโลก” เจี้ยนเฉินแอบทึ่งและทำการศึกษาพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง
เขาได้ยินว่าจอมปราชญ์สูงสุดอนัตตามีสมบัติทั้งหมด 3 ชิ้น มันคือพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง, หอคอยอนัตตาและแท่นหยกชะตา พระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้คือสมบัติที่อยู่ระดับเดียวกับหอคอยอนัตตา
แต่หอคอยอนัตตานั้นได้รับความเสียหายและถูกผนึกไว้โดยปราณกระบี่ของนิพพานอมตะเที่ยงแท้ ผลก็คือพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงนั้นสร้างความตกใจให้กับเจี้ยนเฉินมากกว่า
“นายท่าน เจี้ยนเฉินถูกนำตัวเข้ามาแล้ว” แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์พูดขึ้นด้วยความเคารพ เขาหยุดอยู่ภายในห้องโถงภายในพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงก่อนจะพูดกับห้องโถงที่ว่างเปล่า
“เจ้าออกไปได้” เสียงอันเลือนรางดังขึ้นมาจากห้องโถงที่ว่างเปล่า มันฟังดูเหมือนเสียงชายแก่ที่เต็มไปด้วยพลังงาน
“ขอรับ ! ” แม่ทัพศักดิ์สิทธิ์โค้งให้อย่างสุภาพก่อนจะเดินออกไป
เจี้ยนเฉินกำหอคอยอนัตตาไว้แน่นและยืนอยู่กับที่ เขามองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่เห็นคนแม้แต่คนเดียว
“เจ้าคือเจี้ยนเฉินที่ท่องไปทั่วโลกด้วยสมบัติของนายท่านหรือ ? ” เสียงแก่ ๆ ดังขึ้นมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันไม่ได้เลือนรางแบบเดิม มันกลับดังขึ้นมาด้านหลังเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินตกใจ เขารีบหันกลับไปมองและพบกับชายแก่ชุดขาวปรากฏตัวขึ้นด้านหลังเขา
ชายแก่นคนนี้มีผมและหนวดเคราสีขาว สายตาเขาดูมั่นคงราวกับมีพลังของจักรวาล เขาดูเหมือนกับปราชญ์ เขาปรากฏตัวขึ้นมาด้านหลังเจี้ยนเฉินเงียบ ๆ แม้ด้วยความแข็งแกร่งที่เจี้ยนเฉินมีก็ไม่อาจจะรับรู้ตัวตนของชายแก่นี้ได้เลย
เมื่อวิญญาณของเขากวาดผ่านไป เขากลับไม่พออะไร มันราวกับว่าตัวตนของชายแก่นั้นมองเห็นได้ผ่านแค่สายตา การรับรู้อื่น ๆ นั้นไร้ค่า
“หยุดค้นหาได้แล้ว เจ้าอ่อนแอเกินไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะรับรู้ได้ถึงตัวตนของข้า เจ้าต้องเป็นอัครสูงสุดก่อนหากต้องการจะทำแบบนั้น” ชายแก่พูดขึ้นมาด้วยท่าทีภูมิใจพร้อมกับลูบหนวดตัวเอง
“ผู้อาวุโส ท่านเป็นใครกัน ? ” เจี้ยนเฉินป้องมือและถามด้วยท่าทีระวัง
“ข้าคือบิเชิง จิตวิญญาณของโถงศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้” ชายแก่พูดขึ้น
“งั้นก็เป็นท่านบิเชิง ผู้เยาว์เจี้ยนเฉินขอคำนับ….” เจี้ยนเฉินป้องมือ เขามองไปที่บิเชิง ก่อนจะมองไปที่หอคอยอนัตตาในมือแล้วเริ่มลังเลขึ้นมา
เขามาที่นี่เพื่อคืนหอคอยอนัตตา แต่สุดท้ายเขากลับพบแค่จิตวิญญาณวัตถุ เขาไม่เต็มใจจะส่งของที่สำคัญอย่างหอคอยอนัตตาให้กับจิตวิญญาณวัตถุ
บางทีเพราะเห็นเจี้ยนเฉินลังเล บิเชิงจึงฮึดฮัดออกมาเบา ๆ และโบกมือ เขาหันหลังให้กับเจี้ยนเฉินและพูดขึ้นมาด้วยความภูมิใจ “นอกจากนายท่านกับราชาไม่กี่คน ข้ามีสิทธิ์สูงสุดในพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงแห่งนี้ หากเจ้ามีความต้องการอะไรก็บอกข้าได้เลย “
“ท่านบิเชิง ข้าหวังว่าจะได้พบกับองค์หญิงใหญ่” เจี้ยนเฉินป้องมือ ชื่อเสียงขององค์หญิงใหญ่ของพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงนั้นโด่งดังราวกับฟ้าผ่าจนเขารู้จัก นางคือยอดฝีมือระดับสูงสุดที่อยู่จุดสูงสุดของโลกเซียน ตัวตนที่เป็นรองแค่จอมปราชญ์สูงสุด เมื่อเขาต้องคืนหอคอยอนัตตา เขาจึงต้องการส่งมันให้กับองค์หญิงใหญ่ องค์หญิงใหญ่คือคนที่คอยดูแลพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง นางสามารถสั่งการทุกคนและเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดที่ทำให้ทั้งโลกเซียนต้องตะลึง
“เจ้าหนู แม้ว่ามันจะถือว่าเป็นผลงานที่ดีกับการคืนสมบัติของนายท่าน แต่เจ้าคิดว่าองค์หญิงใหญ่เป็นใครกัน ? นางคือคนที่เจ้าจะพบได้แค่เพราะเจ้าต้องการรึ ? ” บิเชิงพูดขึ้นมาด้วยท่าทีไม่พอใจ
“หากข้าไม่ได้พบกับองค์หญิงใหญ่ ข้าก็จะไม่คืนหอคอยอนัตตา” เจี้ยนเฉินพูดด้วยท่าทีเด็ดเดี่ยว เขาไม่คิดจะกลับคำ แม้ว่าเขาจะอยู่ในพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงซึ่งชีวิตของเขาอยู่ในกำมือของผู้อื่น แต่เขาก็ไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อย
พระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงนั้นคือองค์กรชั้นนำของโลกเซียน ยิ่งสูงส่งเท่าไหร่พวกเขาก็ยิ่งให้ความสำคัญต่อเกียรติของตัวเองมากเท่านั้น พระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงไม่มีเหตุผลต้องหาเรื่องเขาในตอนนี้ เพราะการที่เขานำหอคอยอนัตตามาคืนนั้นได้ผ่านความยากลำบากมามากมาย
อี้ซินจับหอคอยอนัตตาไว้ในมือและทำการตรวจสอบ มันราวกับว่านางกำลังมองดูรอยกระบี่ที่อยู่บนหอคอย นางได้พูดขึ้นมาด้วยท่าทีเฉยเมย “ทักษะการบ่มเพาะขั้นสูงต่าง ๆ , ทักษะลับโบราณ, สมบัติสวรรค์และทรัพยากรบ่มเพาะ ตราบใดที่เจ้าพูดมันออกมา พระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงของเราก็จะมอบมันให้กับเจ้า หากเจ้าต้องกร เจ้าสามาถใช้ผลงานขอเจ้าเข้าร่วมกับพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงของเราได้ หรือแม้แต่การย้ายตระกูลของเจ้ามายังที่ราบรุ่งโรจน์และอยู่ภายใต้การปกป้องของเรา…”
มันต้องบอกว่าเงื่อนไขที่อี้ซินพูดมานั้นน่าสนใจอย่างมาก เงื่อนไขสุดท้ายที่นางเสนอมานั้นเพียงพอที่จะทำให้หลายองค์กรชั้นสูงต้องบ้าคลั่งได้
ยอดฝีมือระดับสูงหลายคนยอมทำทุกอย่างเพื่อจะหาหอคอยอนัตตาในที่ราบรกร้าง เพราะพวกเขาต้องการคืนหอคอยอนัตตานี้ให้กับพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงและใช้ผลงานนี้กับตระกูลของพวกเขา
ความขัดแย้งคือเกิดขึ้นทั่วทุกที่ในโลกเซียน จักรวรรดินิรันดร์ไม่ได้นิรันดร์จริง ส่วนตระกูลชั้นนำเองก็เผชิญหน้ากับการถูกทำลายล้าง แม้แต่อัครสูงสุดก็ยังตายได้
การเข้าร่วมกับองค์กรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกเซียนและได้รับการปกป้องจากพวกเขานั้น จะทำให้พวกเขามั่นใจได้ว่าตระกูลของพวกเขาจะคงอยู่ต่อไปโดยไม่ต้องกังวลเรื่องศัตรูพวกอื่น ๆ
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมยอดฝีมือระดับสูงหลายคนถึงพากันแย่งชิงหอคอยอนัตตา
“ข้าต้องการให้องค์หญิงใหญ่ฆ่าใครบางคนให้กับข้า” เจี้ยนเฉินพูดด้วยสายตาอาฆาต
“ฆ่าคน ? ” อี้ซินแปลกใจ
“ถูกต้อง อัครสูงสุด” เจี้ยนเฉินเฉือนนิ้วผ่านอากาศและก็มีปราณกระบี่พุ่งออกมา เขาได้ใช้มันในการสร้างภาพของผู้อาวุโสภูผามหานที
เขาต้องการแก้แค้นให้กับไคยะ แต่ผู้อาวุโสภูผามหานทีนั้นแข็งแกร่งจนแม้ว่าเขาจะหลอมรวมกระบี่คู่ได้ เขาก็ไม่มั่นใจว่าจะฆ่าอีกฝ่ายได้ ยิ่งกว่านั้นเขาคงต้องตายเพราะการระเบิดด้วย ผลก็คือมันจะดีที่สุดหากเขาไม่เปิดเผยกระบี่คู่ วิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือขอให้องค์หญิงใหญ่ลงมือ
ด้วยความแข็งแกร่งขององค์หญิงใหญ่แล้ว การฆ่าผู้อาวุโสภูผามหานทีนั้นเป็นเรื่องง่ายราวกับปอกกล้วยเข้าปาก
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...