เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2460

2460 /2468

ตอนที่ 2460: ผู้สืบทอดคนที่ 8

ดูเหมือนฉิงฉันจะอายุใกล้เคียงกับเจี้ยนเฉิน เขาสวมชุดเสื้อคลุมสีฟ้าเรียบง่ายแต่กลับดูโดดเด่นมาก อย่างไรก็ตามเขาดูนิ่งขึ้นมากเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

ตอนที่เจี้ยนเฉินพบฉิงฉันเป็นครั้งแรกในโลกดวงจันทร์และดวงดาว เขายังคงเป็นราชาเทพ

อย่างไรก็ตามตอนนี้เขามาถึงขอบเขตตั้งต้น เขากลายเป็นขั้นอสงไขย

“ฉิงฉันพูดถูกต้อง น้องเจี้ยนเฉิน เจ้าต้องเข้าใจว่าสมาชิกทุกคนในเชื้อสายนักรบวิญญาณเป็นครอบครัวใหญ่ เราอาจไม่สามารถแบ่งปันโชคชะตาของเราได้เสมอไป แต่เราจะผ่านความยากลำบากไปด้วยกันอย่างแน่นอน ปัญหาของเจ้าก็ถือเป็นปัญหาของเชื้อสายนักรบวิญญาณทั้งหมด เนื่องจากเจ้ามีปัญหาบาดหมางกับสำนักกลืนธารา นั่นหมายความว่าเชื้อสายนักรบวิญญาณของเราก็มีความคับแค้นใจกับสำนักกลืนธาราเช่นกัน เจ้าควรเรียกเรามาก่อนที่เจ้าจะไปทำลายสำนักกลืนธารา” หุนเจิ้งกล่าวเสริม เขาไม่ได้แสดงท่าทางเย่อหยิ่งของผู้เชี่ยวชาญต่อหน้าเจี้ยนเฉินเลย เขาแสดงความสัมพันธ์อันลึกซึ้งของพี่น้อง เขาตบไหล่ของเจี้ยนเฉินและพูดว่า “และด้วยความแข็งแกร่งของสำนักกลืนธารา มันไม่ได้มีอะไรเหลือบ่ากว่าแรงของเชื้อสายนักรบวิญญาณของเรา นอกเหนือจากผู้อาวุโสภูผามหานทีแล้ว ที่เหลือก็ไม่น่ากล่าวถึง”

น้ำเสียงของหุนเจิ้งเผยให้เห็นการดูถูกของเขาที่มีต่อสำนักกลืนธารา แม้ว่าสำนักกลืนธาราจะเป็นนิกายสูงสุดในที่ราบวารี แต่หุนเจิ้งก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับพวกเขาเลย

หัวใจของเจี้ยนเฉินอบอุ่นขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของฉิงฉันและหุนเจิ้ง เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าฉิงฉันและหุนเจิ้งปฏิบัติต่อเขาในฐานะน้องชายของพวกเขาอย่างแท้จริง มันไม่มีแรงจูงใจซ่อนเร้นแต่อย่างใด

ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่เขาถูกขังอยู่บนที่ราบรกร้างในครั้งสุดท้าย ผู้สืบทอดเชื้อสายนักรบวิญญาณ 7 คนได้ก้าวมาข้างหน้าและยืนหยัดเพื่อเขา พวกเขาไม่ได้กลัวผู้เชี่ยวชาญระดับสูงจำนวนมากและไม่สนใจผลที่จะตามมา พวกเขาหยุดผู้เชี่ยวชาญสูงสุดทั้งหมดที่นั่นที่เข้าหาเจี้ยนเฉิน

เขาเคยเห็นการหลอกลวงและการทรยศหักหลังมากมายในชีวิต อย่างไรก็ตาม ผู้สืบทอดเชื้อสายนักรบวิญญาณ พวกเขาถือว่าเขาเป็นหนึ่งในพวกเขาเองอย่างสมบูรณ์เพราะเขามีพลังวิญญาณนักรบ พวกเขาปฏิบัติกับเขาเช่นนั้นแม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนแปลกหน้ามาก่อน พวกเขาไม่ได้ระแวงหรือระมัดระวังตัวกับเจี้ยนเฉินเลย เขาซึ้งใจมาก

“น้องเจี้ยนเฉิน ไปภูเขาวิญญาณนักรบกับเรา ภูเขาวิญญาณนักรบคือบ้านเกิดของเรา” ในท้ายที่สุดหุนเจิ้งได้เชิญเจี้ยนเฉินอย่างจริงใจ

เจี้ยนเฉินลังเล เขาต้องการบันทึกเกี่ยวกับพลังวิญญาณนักรบบนภูเขาวิญญาณนักรบเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เขาไม่ลืมเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเขาเช่นกัน เขากังวลอยู่ตลอดเวลาว่าเขาจะลากเชื้อสายนักรบวิญญาณลงไปพร้อมกับเขาในอนาคตหรือไม่เนื่องจากบางสาเหตุ

“เจี้ยนเฉิน เจ้าควรไปเยี่ยมชมภูเขาวิญญาณนักรบจริง ๆ ภูเขาวิญญาณนักรบครอบครองสิ่งที่เจ้าต้องการ ถ้าเจ้าสามารถใช้พลังวิญญาณนักรบในการต่อสู้ มันอาจจะง่ายกว่านี้มาก” ซูหรานกล่าวเสริมเมื่อนางเห็นความลังเลของเจี้ยนเฉิน นางเคยได้ยินมาแล้วว่าพลังวิญญาณนักรบแข็งแกร่งเพียงใด

“น้องเจี้ยนเฉิน เราทั้งคู่อยู่ในขอบเขตตั้งต้น ความสามารถในการต่อสู้ในปัจจุบันของเจ้าอาจเกินกว่าข้า แต่เจ้าเทียบข้าไม่ได้เลยในแง่ของพลังวิญญาณนักรบ มากับเราสิ เจ้าควรฝึกบ่มเพาะบนภูเขาวิญญาณนักรบอย่างขะมักเขม้น” ฉิงฉันกล่าวขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ กับเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินลังเลอยู่พักหนึ่งก่อนจะตอบรับคำเชิญของหุนเจิ้งและฉิงฉัน หลังจากมอบยารักษาส่วนหนึ่งกับซูหรานแล้ว เขาก็อำลานางและก้าวไปยังภูเขาวิญญาณนักรบที่อยู่นอกที่ราบวารี

โถงศักดิ์สิทธิ์จากสำนักกลืนธาราหดตัวลงเหลือขนาดเท่ากำปั้น มันอยู่ในมือของหุนเจิ้งอย่างเชื่อฟังหลังจากที่เขาสยบมันด้วยตัวเอง

นอกจากนี้ยังมีน้ำพุนรกอยู่ลึกลงไปใต้สำนักกลืนธารา น้ำนรกมาจากน้ำพุนรกนี้

อย่างไรก็ตามน้ำพุนรกเป็นสถานที่สำคัญทางภูมิศาสตร์ที่น่าอัศจรรย์ซึ่งก่อตัวขึ้นหลังจากหลายปีที่ผ่านมาภายใต้สภาพแวดล้อมพิเศษของที่ราบวารี มันไม่สามารถถูกพรากไปได้และต้องใช้เวลาเป็นล้านปีกว่าน้ำพุนรกเพียงจะสร้างหยดน้ำนรกสักหยด

เป็นผลให้เจี้ยนเฉินต้องยอมแพ้กับน้ำพุนรกใต้สำนักกลืนธารา