เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2470

ตอนที่​ 2470: สิบ​ปีต่อมา​

เวลา​ผ่าน​ไปชั่วพริบตา​ หนึ่ง​ทศวรรษ​ผ่าน​ไปโดยไม่รู้ตัว​

ทศวรรษ​ที่​ผ่าน​ไปเหมือน​ไม่มีอะไร​สำหรับ​โลก​เซียน​ แต่​ที่ราบ​วารี​ไม่ได้​สงบสุข​ใน​ช่วง​สิบ​ปีนี้​

นับตั้งแต่​ที่​นิกาย​เพลิง​สีชาด​ที่​มีขั้น​อสงไขย​ 3 คน​ถูก​ฆ่าตาย​อย่าง​เงียบ ๆ​ เมื่อ​สิบ​ปีก่อน​ องค์กร​และ​นิกาย​อื่น​ ๆ อีก​มากมาย​ถูก​ทำลาย​ทีละ​แห่ง​

โดย​ไม่มีข้อยกเว้น​ใด​ ๆ นิกาย​เหล่านี้​ทั้งหมด​เป็น​องค์กร​โบราณ​ที่​มีขั้น​อสงไขย​

ไม่มีใคร​รู้​ว่า​ผู้ร้าย​เป็น​ใคร​ แม้ว่า​ผู้เชี่ยวชาญ​ขอบเขต​ตั้งต้น​หลาย​คน​ก็​พยายาม​ย้อน​เวลา​กลับ​ไป แต่​พวกเขา​ก็​ไม่สามารถ​ค้นพบ​ได้​ว่า​ใคร​เป็น​คน​ทำ​

ใน​ช่วง​เวลานี้​องค์กร​โบราณ​ทั้งหมด​บน​ที่ราบ​วารี​สั่นสะเทือน​ด้วย​ความกลัว​ โดย​พื้นฐาน​แล้ว​นิกาย​ทั้ง​หมดกำลัง​ตื่น​ตัวอย่าง​มาก​ แม้แต่​องค์กร​โบราณ​หลาย​แห่ง​ที่​มีขั้น​บรรพกาล​ก็​ยัง​ต้อง​ระมัดระวัง​และ​ให้ความสนใจ​กับ​ที่ราบ​วารี​อย่าง​ใกล้ชิด​เพื่อ​ตามหา​ตัว​คนร้าย​

ฟางจิงสวม​ชุด​สีขาว​ขณะที่​นาง​ยืน​อยู่​ใน​อาคาร​ภายใน​เมือง​ของ​จักรวรรดิ​นิรันดร์​ นาง​จ้องมอง​ไปใน​ระยะไกล​ด้วย​ความ​ยุ่งใจ​

นาง​ไม่เพียงแต่​ดู​เป็นผู้ใหญ่​มากขึ้น​กว่า​สิบ​ปีที่แล้ว​ แต่​นาง​ยัง​ดู​มีอิทธิพล​เหนือ​โลก​อีกด้วย​ นาง​เป็น​เหมือน​นางฟ้า​ที่​ก้าว​ข้าม​เรื่อง​ทางโลก​ อย่างไรก็ตาม​ มัน​เป็นไปได้​ที่จะ​บอก​ได้​จาก​สายตา​ที่​เย็นชา​ของ​นาง​ว่า​เบื้องหลัง​ท่าทาง​ที่​เงียบสงบ​ของ​นาง​นั้น​มีคนตาย​มากมาย​ การ​สบตา​กับ​นาง​จะทำให้​รู้สึก​หนาวสั่น​

ตอนนี้​นาง​กลายเป็น​ราชา​เทพ​ช่วง​ปลาย​

“ยิ่ง​ข้า​ไปไกล​เท่าไหร่​ก็​ยิ่ง​ยาก​ที่จะ​ฟื้นฟู​การบ่ม​เพาะ​ และ​ทรัพยากร​การบ่ม​เพาะ​ที่​ข้า​ต้องการ​ก็​เริ่ม​ทวีคูณ​ขึ้น​ ข้า​สงสัย​ว่า​เมื่อไหร่​ที่​ตัวเอง​จะสามารถ​กลับ​ไปสู่สภาพ​สูงสุด​ใน​ต่างแดน​แห่ง​นี้​”

“แต่​ตอนนี้​หลาย​ ๆ นิกาย​บน​ที่ราบ​วารี​ต่าง​ระมัดระวัง​ตัว​ ข้า​ไม่สามารถ​อยู่​ที่นี่​ได้​นาน​กว่า​นี้​ ดูเหมือนว่า​ถึงเวลา​ที่​ข้า​ต้อง​จากไป​…”

ร่าง​หมอก​ที่​ปกคลุม​ไปด้วย​แสงนั่ง​อยู่​ใน​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิงบน​ที่ราบ​รุ่งโรจน์​ กฎ​นับไม่ถ้วน​สอด​ประสานกัน​เหนือ​หัว​ของ​ร่าง​นั้น​ในขณะที่​ความจริง​ของ​วิถี​ถูก​เรียก​ออกมา​ มัน​ข้าม​เวลา​ไป บรรยาย​ให้​เห็นภาพ​ถึงอดีต​และ​อนาคต​

เห็นได้ชัด​ว่า​บุคคล​นี้​ใช้ทักษะ​ใน​การ​มองดู​บาง​เรื่อง​

เมื่อ​เขา​มอง​ไป แสงรอบ​ ๆ ตัว​เขา​ก็​พุ่ง​ขึ้น​ เสียง​ของ​วิถี​ดังสนั่น​ราวกับ​ฟ้าร้อง​ขณะที่​กฎ​ของ​โลก​ดูเหมือน​จะได้รับ​ผลกระทบ​ ใน​ภูมิภาค​ที่​เขา​อาศัย​อยู่​ เบญจ​ธาตุ​กลับกัน​ในขณะที่​หยิน​และ​หยาง​ตก​อยู่​ใน​ความยุ่งเหยิง​ กฎ​ของ​โลก​เริ่ม​วุ่นวาย​

“ในที่สุด​ข้า​ก็​พบ​ชิ้นส่วน​สุดท้าย​ของ​วิญญาณ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​แห่ง​วิถี​โบราณ​แล้ว​ ! ” ใน​ขณะนี้​ร่าง​นั้น​ก็​ส่งเสียง​ มัน​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​แยกแยะ​เพศ​ เขา​หยุด​ทักษะ​ของ​เขา​และ​มิติ​ที่​วุ่นวาย​รอบตัว​เขา​ก็​ค่อย ๆ​ สงบ​ลง​

“อี้​ซิน​ ! ” เขา​ร้องเรียก​ เสียง​ของ​เขา​เหมือน​เสียง​ของ​วิถี​ มัน​ผ่าน​สิ่งกีดขวาง​ต่าง ๆ​ และ​ไปถึงอีก​ภูมิภาค​หนึ่ง​ใน​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิง

ด้วยเหตุนี้​ องค์​หญิง​ใหญ่​ของ​พระราชวัง​สวรรค์​แห่ง​บิ​เชิง อี้​ซิน​ ก็​ปรากฏ​ขึ้น​อย่าง​เงียบ ๆ​ ใบหน้า​ของ​นาง​เต็มไปด้วย​ความเคารพ​ขณะที่​นาง​ยก​มือขึ้น​ “ คารวะ​อาจารย์​ ท่าน​ต้องการ​ให้​ข้า​ทำ​อะไร​ ? ”

“ไปที่​ตระกูล​ทลาย​สวรรค์​บน​ที่ราบ​นว​เมฆาและ​นำ​ชิ้นส่วน​สุดท้าย​ของ​วิญญาณ​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​แห่ง​วิถี​โบราณ​กลับคืน​มาจาก​บรรพชน​ทลาย​สวรรค์​” จอม​ปราชญ์​สูงสุด​อนัตตา​สั่งอย่าง​เย็นชา​

“ชิ้นส่วน​สุดท้าย​ของ​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​แห่ง​วิถี​โบราณ​อยู่​ใน​มือ​ของ​บรรพชน​ทลาย​สวรรค์​ ! ” อี้​ซิน​ประหลาดใจ​มาก​กับ​เรื่อง​นี้​ แต่​นาง​ก็​รีบ​ยกมือ​แสดง​ความเคารพ​และ​ตอบ​ว่า​ “เจ้าค่ะ​ ท่าน​อาจารย์​ ! ”

เจี้ยนเฉิน​บ่ม​เพาะ​บน​หยก​ชะตา​ภายใน​ถ้ำซึ่งสามารถ​ขุด​ศิลา​วิญญาณ​นักรบ​ได้​ แสงสีเงิน​สีขาว​จางเข้า​และ​ออ​กรอบ​ ๆ ตัว​เขา​ราวกับว่า​พวก​มัน​หมุน​รอบตัว​เขา​

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ