ตอนที่ 2479: เยว่เฉาบาดเจ็บหนัก
จื่อหยุนนั่งลงอยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉินและจ้องไปที่ใบหน้าด้านข้างของเขา “พรสวรรค์ของนายน้อยเจี้ยนเฉินนั้นโดดเด่นและหายาก เจ้าเพิ่งจะได้กลายเป็นอสงไขยเมื่อไม่นานมานี้ แต่เจ้ามีพลังที่จะฆ่าขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 9 ได้แล้ว เจ้าน่าประทับใจว่าอัจฉริยะชั้นสูงที่ได้รับการดูแลจากองค์กรระดับสูงในโลกเซียนหลายเท่า ข้าสงสัยว่าต้องเป็นหญิงสาวที่โดดเด่นแค่ไหนถึงจะคู่ควรกับเจ้า”
อย่างไรก็ตามทันทีที่นางพูดอย่างนั้น จื่อหยุนก็รู้สึกเหมือนว่านางพูดอะไรไม่เหมาะสม นางเข้ามาถึงหัวข้อชีวิตรักของเจี้ยนเฉินได้อย่างไร ? ดูเหมือนว่านางตั้งใจถามเกี่ยวกับเรื่องนี้มันชัดเจนเกินไป
จื่อหยุนรู้สึกเหม่อลอยหลังจากตระหนักได้ถึงสิ่งที่นางเพิ่งจะถามไป หัวใจของนางเต้นเร็วขณะและรู้สึกประหม่า นางคิดว่า “ข้าเป็นอะไรไป ? ทำไมจู่ ๆ ถึงถามอะไรแบบนี้ ? ในสิบปีที่ผ่านมาข้า….กับนายน้อยเจี้ยนเฉิน….” ทันทีที่นางนึกถึงเรื่องนั้น จื่อหยุนอดไม่ได้ที่จะหน้าแดงเล็กน้อย นางดูค่อนข้างอายเหมือนเด็นสาวตัวน้อย ๆ
เจี้ยนเฉินนั่งอยู่ที่นั่นอย่างสงบ เขาจ้องมองไปที่อวกาศและพูดว่า “ข้าแต่งงานแล้ว”
จากนั้นจื่อหยุนก็ตัวแข็งทันที ใบหน้าของนางซีดลงทันทีและหัวใจที่เต้นรัวของนางก็รู้สึกเหมือนถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ
“ใครก็ตามที่มีสถานะอย่างนี้ต่างก็มีภรรยาหลายคนในโลกเซียน เจี้ยนเฉินออกจะโดดเด่นถึงเพียงนี้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขาที่มีคู่ครองอยู่แล้ว” แต่จื่อหยุนก็สงบอย่างรวดเร็ว ในช่วงเวลานี้นางคิดถึงหลายสิ่งหลายอย่างและยอมรับสิ่งเหล่านี้อย่างสมบูรณ์ นางยังสงบลงด้วยซ้ำ
“เจ้ามีคู่ครองแล้ว แต่มันก็สามารถมีได้มากกว่านี้ อัจฉริยะที่โดดเด่นสูงสุดอย่างนายน้อยเจี้ยนเฉินอาจมีภรรยาหลายคนในอนาคต” จื่อหยุนกล่าวเบา ๆ
เจี้ยนเฉินส่ายหน้าเบา ๆ และพูดอย่างใจเย็น “ข้ามีภรรยา 3 คนแล้ว แต่ข้ากลับยอมทิ้งพวกนางทุกคน ข้าล้มเหลวในการดำเนินชีวิตในฐานะสามี ยิ่งไปกว่านั้นข้าทุ่มเทให้กับการบ่มเพาะอย่างเต็มที่และบ่มเพาะอย่างหนักเพื่อให้มันสูงขึ้น ข้าไม่ได้คิดอย่างอื่นเลยแม้แต่ความรัก ดังนั้นข้าจึงยังไม่มีแผนที่จะรับผู้หญิงคนอื่นในอนาคต”
“บางทีเส้นทางของข้าอาจจะเหมาะกับการอยู่คนเดียวมากกว่า โดยไม่มีอะไรมาผูกมัดข้าไว้….”
เจี้ยนเฉินเข้าใจอย่างแท้จริงว่าจื่อหยุนนั้นมีความรู้สึกดี ๆ กับเขา แต่เขาก็ทำตัวกับนางเป็นเพื่อนมาโดยตลอด เขาไม่เคยคิดเรื่องอย่างนั้นเลย เขาจึงปฏิเสธนางตรง ๆ
“ข้าหวังว่าจื่อหยุนจะเข้าใจ” เจี้ยนเฉินคิด ในความเปิดจริงเขาสามารถรู้ได้ตั้งแต่เมื่อสิบปีก่อนว่าจื่อหยุนสนใจเขา สิบปีที่เขาต้องบ่มเพาะอย่างสันโดษนั้นก็คือการหลีกเลี่ยง
น่าเสียดายที่จื่อหยุนไม่อาจรับรู้ได้ หรือไม่บางทีนางอาจรู้แล้ว แต่นางก็เลือกที่จะไม่เชื่อ นางไม่อยากจะยอมแพ้ นางจะไม่หยุดจนกว่านางจะเจอทางตันซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงต้องพูดอะไรแบบนั้น
การที่เขาไม่รับหญิงสาวคนอื่นเลยตลอดชีวิตของเขาสามารถทำลายความหวังของจื่อหยุนได้
จื่อหยุนเงียบลง นางไม่พูดอะไรเลย นางเพียงแต่มองไปที่อวกาศอันไกลโพ้นนอกภูเขาวิญญาณนักรบที่ว่างเปล่า นางรู้สึกหดหู่ใจ
ในเวลานี้นางรู้สึกเหมือนกับโลกในอดีตที่นางสูญเสียสีสันไปเมื่อครั้งอดีต มันน่าเบื่อ แม้ว่าโลกภาพนอกจะมีสีสันและหลากหลายกว้างใหญ่และสวยงาม และเส้นทางการบ่มเพาะของนางในอนาคตก็ราบรื่น แต่จู่ ๆ นางก็รู้สึกว่าทุกอย่างไร้ความหมาย
ในตอนนี้มีคนมาจากด้านนอกของภูเขาวิญญาณนักรบ เขาตกลงอย่างรวดเร็วและล้มลงเบื้องหน้าภูเขาวิญญาณนักรบ
“นั่นศิษย์พี่สาม ! ” เจี้ยนเฉินจำคนที่ล้มลงได้ทันที เขาเป็นเยว่เฉา พี่สามของเจี้ยนเฉิน ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปและเขาก็ไม่สนใจจื่อหยุนที่อยู่ข้าง ๆ เขาพุ่งออกไปยังอวกาศทันทีและเปล่งแสงเจิดจ้าราวกับปราณกระบี่ เขามาถึงด้านหน้าของเยว่เฉาในพริบตาและจับตัวของเขาไว้
“ศิษย์พี่สาม ทำไมท่างถึงได้บาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ ? ” เจี้ยนเฉินกลับลงพื้นดินและมองไปที่เยว่เฉาซึ่งเต็มไปด้วยเลือดและหน้าซีด เขาเครียดเป็นอย่างมาก
เขาสามารถบอกได้เพียงแค่มองแว่บเดียวว่าเยว่เฉาได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...