เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2486

ตอนที่​ 2486: เป็นธรรมดา​ของ​มนุษย์​ใจทราม​

เจี้ยนเฉิน​รู้สึก​ประหลาดใจ​เล็กน้อย​เมื่อ​เขา​สัมผัส​ได้​ถึงท่าที​ของ​ซวน​หมิง​ เขา​เหลือบมอง​ซวน​หมิง​อย่าง​ลึกซึ้ง​ ซวน​หมิง​ใน​ตอนนี้​ทำให้​เขา​รู้สึก​ไม่ใช่คน​ที่​เขา​คุ้นเคย​ด้วย​

อย่างไรก็ตาม​ ไม่นาน​เขา​ก็​คิดถึง​วิธี​ที่​เขา​และ​ซวน​หมิง​ใกล้ชิด​กัน​เป็นพิเศษ​ มิตรภาพ​ของ​พวกเขา​ไม่ได้​น่า​จดจำ​นัก​ นอกจาก​ความจริง​ที่ว่า​เขา​เป็น​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​และ​วิธี​ที่​เขา​ต่อต้าน​โถงเซียน​ธาตุ​แสง ทัศนคติ​ของ​ซวน​หมิง​ก็​สมเหตุสมผล​

เจี้ยนเฉิน​ถึงนึก​ขึ้น​ได้​ เขา​ไม่สนใจ​ท่าที​ของ​ซวน​หมิง​ เขา​ค่อย ๆ​ เหลือบ​มองผ่าน​ตง​หลิน​หยวน​เซว่,​ ไป๋ห​ยู​, หา​น​ซิน​และ​ซวน​หมิง​และ​พูด​อย่าง​จริงจัง​ว่า​ “ใน​บรรดา​คน​ของ​โถงเซียน​ธาตุ​แสง พวก​เจ้าเป็น​คน​ที่​ข้า​ห่วงใย​จริง ๆ​ ข้า​ไม่อาจ​เปลี่ยนแปลง​ความจริง​ที่​ข้า​เป็น​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​ได้​ และ​ข้า​ก็​ไม่อาจ​แก้ไข​ความบาดหมาง​ระหว่าง​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​และ​โถงเซียน​ธาตุ​แสงที่ผ่านมา​ใน​แต่ละ​รุ่น​ได้​ อย่างไรก็ตาม​ข้า​ไม่ต้องการ​เป็น​ศัตรู​ของ​พวก​เจ้า ดังนั้น​ข้า​จึงหวัง​ว่า​เจ้าจะรับปาก​ข้า​เพียง​ข้อ​เดียว​ ตั้งแต่​วันนี้​ไป เว้น​แต่ว่า​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​จะโจมตี​โถงเซียน​ธาตุ​แสงของ​เจ้าอย่าง​จริงจัง​ ข้า​หวัง​ว่า​พวก​เจ้าจะไม่แตะต้อง​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​คนอื่น​ ๆ ”

“แน่นอน​ว่า​มีเพียง​พวก​เจ้าทั้ง​สี่คน​เท่านั้น​ เพราะ​พวก​เจ้าเป็น​กลุ่ม​เดียว​ที่​ข้า​ห่วงใย​ ข้า​จึงไม่อยาก​ให้​เรา​กลายเป็น​ศัตรู​กัน​”

“เจี้ยนเฉิน​ เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​ของ​เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้​ของ​โถงเซียน​ธาตุ​แสงของ​เรา​อีกต่อไป​แล้ว​ แม้ว่า​เจ้าจะโจมตี​เรา​ แต่​ความ​แข็งแกร่ง​เจ้าก็​ไม่อาจ​ทำ​อะไร​เลย​นัก​ เจ้าไม่อาจ​เปลี่ยนแปลง​สถานการณ์​ได้​” ซวน​หมิง​พูด​อย่าง​เฉยเมย​ เขา​ทำ​ราวกับว่า​เจี้ยนเฉิน​นั้น​เกือบจะ​ได้​กลายเป็น​คนแปลกหน้า​สำหรับ​เขา​

“ซวน​หมิง​ เจ้ากำลัง​บอ​กว่า​แม้ว่า​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​จะหลีกเลี่ยง​โถงเซียน​ธาตุ​แสงของ​เจ้า เจ้าก็​ยัง​โจมตี​พวกเรา​อยู่ดี​งั้น​หรือ​ ? ” เจี้ยนเฉิน​มอง​ซวน​หมิง​และ​พูด​อย่าง​ใจเย็น​ แม้ว่า​ซวน​หมิง​ได้รับ​กระบี่​ผู้พิทักษ์​และ​มีความสามารถ​ใน​การต่อสู้​ที่​ยอดเยี่ยม​ใน​ตอนนี้​ เจี้ยนเฉิน​ก็​ไม่ได้​กลัว​เขา​

หา​น​ซิน,​ ตง​หลิน​ห​ยาน​เซว่​และ​ไป๋ห​ยู​ต่าง​ก็​ยืน​อยู่​อย่าง​เงียบ ๆ​ พวกเขา​มอง​ไปมาระหว่าง​เจี้ยนเฉิน​และ​ซวน​หมิง​

หลังจาก​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ซวน​หมิง​ก็​มอง​เจี้ยนเฉิน​ด้วย​ดวงตา​ที่​เปล่งประกาย​ “เจี้ยนเฉิน​ เมื่อ​เห็น​ว่า​เรา​รู้จัก​กัน​ อย่างไรก็ตาม​ข้า​รับประกัน​ได้​ว่า​ข้า​จะไม่แตะต้อง​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​ ตราบเท่าที่​เขา​ไม่โจมตี​โถงเซียน​ธาตุ​แสงอย่าง​จริงจัง​ หาก​เจ้าทิ้ง​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​ไว้​”

“เจ้าต้องการ​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​งั้น​หรือ​ ? ” มีแสงวาบ​ใน​ดวงตา​ของ​เจี้ยนเฉิน​ ตอนนี้​เขา​มอง​ซวน​หมิง​เหมือน​กำลัง​มอง​คนแปลกหน้า​ เขา​ไม่คิด​เลย​ว่า​ซวน​หมิง​เริ่ม​จะหมายตา​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​

นี่​ยังคง​เป็น​ซวน​หมิง​ที่​เขา​รู้จัก​อยู่​หรือไม่​ ?

“วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​เป็น​สมบัติ​สูงสุด​ของ​หอคอย​ธาตุ​แสงของ​เรา​ มัน​เป็น​ของ​หอคอย​ธาตุ​แสงของ​เรา​ตั้งแต่แรก​” ซวน​หมิง​พูด​อย่าง​ชอบธรรม​พร้อมกับ​ถอนหายใจ​ มีแสงวาบ​ใน​สายตา​ของ​เขา​และ​เขา​ก็​ค่อนข้าง​ตื่นเต้น​เช่นกัน​ เขา​คิด​ว่า​”ตอนนี้​ข้า​ถือครอง​กระบี่​ผู้พิทักษ์​แล้ว​ ใน​หอคอย​ธาตุ​แสงใน​ตอนนี้​ไม่มีใคร​ทำ​อะไร​ข้า​ได้​ รวมถึง​ทายาท​จอม​ปราชญ์​สูงสุด​อย่าง​กง​ซุน​อี้​ ถ้าข้า​ได้รับ​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​ มัน​จะสมบูรณ์​อย่าง​มาก​ จะไม่มีใคร​มาเอา​มัน​ไปจาก​ข้า​ได้​” ใน​ตอนนี้​มีแสงแห่ง​ความทะเยอทะยาน​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ใจของ​เขา​

ความทะเยอทะยาน​นี้​ไม่เคย​ปรากฏ​ใน​หัว​ของ​เขา​มาก่อน​ ความจริง​แล้ว​เขา​ไม่เคย​คิดถึง​มัน​เลย​ใน​อดีต​ เพราะ​เขา​เป็น​แค่​ราชา​เทพ​ธาตุ​แสงตัว​น้อย​ ๆ ใน​ตอนนั้น​เพียง​เท่านั้น​

อย่างไรก็ตาม​ มัน​แตกต่าง​ออก​ไป เขา​เป็น​กระบี่​ผู้พิทักษ์​และ​ควบคุม​พลัง​ที่​ยิ่งใหญ่​ ตอนนี้​เขา​มีความมั่นใจ​และ​กล้าหาญ​มาก​และ​มีความกล้า​มากกว่า​ใน​อดีต​

“ข้า​ไม่อาจ​ให้​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​ได้​ ซวน​หมิง​เจ้าต้อง​คิด​ให้​ดี​ หาก​เจ้าโจมตี​เชื้อสาย​นักรบ​วิญญาณ​ของ​เรา​อย่าง​เต็มที่​ เรา​จะไม่ได้​เป็นเพื่อน​กัน​อีกต่อไป​ แต่​เป็น​ศัตรู​” ใบหน้า​ของ​เจี้ยนเฉิน​หมอง​ลง​เล็กน้อย​ เขา​ตอบกลับ​อย่าง​เย็นชา​

“เจี้ยนเฉิน​ หาก​เจ้าทิ้ง​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​ เรา​ก็​ยัง​เป็นเพื่อน​กัน​” ซวน​หมิง​ก็​กล่าว​อย่าง​หนักแน่น​เช่นกัน​ ความตั้งใจ​ของ​เขา​ชัดเจน​อย่าง​มาก​ ถ้าเจี้ยนเฉิน​ไม่ทิ้ง​วิถี​ของ​เซียน​จอม​ปราชญ์​ พวกเขา​จะกลายเป็น​ศัตรู​กัน​

เจี้ยนเฉิน​จ้อง​ไปที่​ซวน​หมิง​อย่าง​ลึกซึ้ง​ หลังจากนั้น​ไม่นาน​ ท้ายที่สุด​เขา​ก็​ถอนหายใจ​และ​พูด​ “ถ้าเป็น​เช่นนั้น​ก็​มาดู​กัน​ว่า​มัน​จะเกิด​อะไร​ขึ้น​ในอนาคต​” ท่าที​ของ​ซวน​หมิง​ทำให้​เจี้ยนเฉิน​ผิดหวัง​อย่าง​มาก​ ใน​ตอนนี้​เจี้ยนเฉิน​รู้สึก​เหนื่อย​มาก​ ความรู้สึก​ลึก​ ๆ ของ​การ​ทำ​อะไร​ไม่ถูก​เต็ม​อยู่​ใน​อก​ของ​เขา​ เขา​ไม่มีอารมณ์​อีกต่อไป​ เขา​อยาก​จะจากไป​แล้ว​

ตอนที่ 2486: เป็นธรรมดาของมนุษย์ใจทราม 1

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ