เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2486
ตอนที่ 2486: เป็นธรรมดาของมนุษย์ใจทราม
เจี้ยนเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงท่าทีของซวนหมิง เขาเหลือบมองซวนหมิงอย่างลึกซึ้ง ซวนหมิงในตอนนี้ทำให้เขารู้สึกไม่ใช่คนที่เขาคุ้นเคยด้วย
อย่างไรก็ตาม ไม่นานเขาก็คิดถึงวิธีที่เขาและซวนหมิงใกล้ชิดกันเป็นพิเศษ มิตรภาพของพวกเขาไม่ได้น่าจดจำนัก นอกจากความจริงที่ว่าเขาเป็นเชื้อสายนักรบวิญญาณและวิธีที่เขาต่อต้านโถงเซียนธาตุแสง ทัศนคติของซวนหมิงก็สมเหตุสมผล
เจี้ยนเฉินถึงนึกขึ้นได้ เขาไม่สนใจท่าทีของซวนหมิง เขาค่อย ๆ เหลือบมองผ่านตงหลินหยวนเซว่, ไป๋หยู, หานซินและซวนหมิงและพูดอย่างจริงจังว่า “ในบรรดาคนของโถงเซียนธาตุแสง พวกเจ้าเป็นคนที่ข้าห่วงใยจริง ๆ ข้าไม่อาจเปลี่ยนแปลงความจริงที่ข้าเป็นเชื้อสายนักรบวิญญาณได้ และข้าก็ไม่อาจแก้ไขความบาดหมางระหว่างเชื้อสายนักรบวิญญาณและโถงเซียนธาตุแสงที่ผ่านมาในแต่ละรุ่นได้ อย่างไรก็ตามข้าไม่ต้องการเป็นศัตรูของพวกเจ้า ดังนั้นข้าจึงหวังว่าเจ้าจะรับปากข้าเพียงข้อเดียว ตั้งแต่วันนี้ไป เว้นแต่ว่าเชื้อสายนักรบวิญญาณจะโจมตีโถงเซียนธาตุแสงของเจ้าอย่างจริงจัง ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะไม่แตะต้องเชื้อสายนักรบวิญญาณคนอื่น ๆ ”
“แน่นอนว่ามีเพียงพวกเจ้าทั้งสี่คนเท่านั้น เพราะพวกเจ้าเป็นกลุ่มเดียวที่ข้าห่วงใย ข้าจึงไม่อยากให้เรากลายเป็นศัตรูกัน”
“เจี้ยนเฉิน เชื้อสายนักรบวิญญาณของเจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโถงเซียนธาตุแสงของเราอีกต่อไปแล้ว แม้ว่าเจ้าจะโจมตีเรา แต่ความแข็งแกร่งเจ้าก็ไม่อาจทำอะไรเลยนัก เจ้าไม่อาจเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้” ซวนหมิงพูดอย่างเฉยเมย เขาทำราวกับว่าเจี้ยนเฉินนั้นเกือบจะได้กลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขา
“ซวนหมิง เจ้ากำลังบอกว่าแม้ว่าเชื้อสายนักรบวิญญาณจะหลีกเลี่ยงโถงเซียนธาตุแสงของเจ้า เจ้าก็ยังโจมตีพวกเราอยู่ดีงั้นหรือ ? ” เจี้ยนเฉินมองซวนหมิงและพูดอย่างใจเย็น แม้ว่าซวนหมิงได้รับกระบี่ผู้พิทักษ์และมีความสามารถในการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมในตอนนี้ เจี้ยนเฉินก็ไม่ได้กลัวเขา
หานซิน, ตงหลินหยานเซว่และไป๋หยูต่างก็ยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ พวกเขามองไปมาระหว่างเจี้ยนเฉินและซวนหมิง
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซวนหมิงก็มองเจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย “เจี้ยนเฉิน เมื่อเห็นว่าเรารู้จักกัน อย่างไรก็ตามข้ารับประกันได้ว่าข้าจะไม่แตะต้องเชื้อสายนักรบวิญญาณ ตราบเท่าที่เขาไม่โจมตีโถงเซียนธาตุแสงอย่างจริงจัง หากเจ้าทิ้งวิถีของเซียนจอมปราชญ์ไว้”
“เจ้าต้องการวิถีของเซียนจอมปราชญ์งั้นหรือ ? ” มีแสงวาบในดวงตาของเจี้ยนเฉิน ตอนนี้เขามองซวนหมิงเหมือนกำลังมองคนแปลกหน้า เขาไม่คิดเลยว่าซวนหมิงเริ่มจะหมายตาวิถีของเซียนจอมปราชญ์
นี่ยังคงเป็นซวนหมิงที่เขารู้จักอยู่หรือไม่ ?
“วิถีของเซียนจอมปราชญ์เป็นสมบัติสูงสุดของหอคอยธาตุแสงของเรา มันเป็นของหอคอยธาตุแสงของเราตั้งแต่แรก” ซวนหมิงพูดอย่างชอบธรรมพร้อมกับถอนหายใจ มีแสงวาบในสายตาของเขาและเขาก็ค่อนข้างตื่นเต้นเช่นกัน เขาคิดว่า”ตอนนี้ข้าถือครองกระบี่ผู้พิทักษ์แล้ว ในหอคอยธาตุแสงในตอนนี้ไม่มีใครทำอะไรข้าได้ รวมถึงทายาทจอมปราชญ์สูงสุดอย่างกงซุนอี้ ถ้าข้าได้รับวิถีของเซียนจอมปราชญ์ มันจะสมบูรณ์อย่างมาก จะไม่มีใครมาเอามันไปจากข้าได้” ในตอนนี้มีแสงแห่งความทะเยอทะยานปรากฏขึ้นในใจของเขา
ความทะเยอทะยานนี้ไม่เคยปรากฏในหัวของเขามาก่อน ความจริงแล้วเขาไม่เคยคิดถึงมันเลยในอดีต เพราะเขาเป็นแค่ราชาเทพธาตุแสงตัวน้อย ๆ ในตอนนั้นเพียงเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม มันแตกต่างออกไป เขาเป็นกระบี่ผู้พิทักษ์และควบคุมพลังที่ยิ่งใหญ่ ตอนนี้เขามีความมั่นใจและกล้าหาญมากและมีความกล้ามากกว่าในอดีต
“ข้าไม่อาจให้วิถีของเซียนจอมปราชญ์ได้ ซวนหมิงเจ้าต้องคิดให้ดี หากเจ้าโจมตีเชื้อสายนักรบวิญญาณของเราอย่างเต็มที่ เราจะไม่ได้เป็นเพื่อนกันอีกต่อไป แต่เป็นศัตรู” ใบหน้าของเจี้ยนเฉินหมองลงเล็กน้อย เขาตอบกลับอย่างเย็นชา
“เจี้ยนเฉิน หากเจ้าทิ้งวิถีของเซียนจอมปราชญ์ เราก็ยังเป็นเพื่อนกัน” ซวนหมิงก็กล่าวอย่างหนักแน่นเช่นกัน ความตั้งใจของเขาชัดเจนอย่างมาก ถ้าเจี้ยนเฉินไม่ทิ้งวิถีของเซียนจอมปราชญ์ พวกเขาจะกลายเป็นศัตรูกัน
เจี้ยนเฉินจ้องไปที่ซวนหมิงอย่างลึกซึ้ง หลังจากนั้นไม่นาน ท้ายที่สุดเขาก็ถอนหายใจและพูด “ถ้าเป็นเช่นนั้นก็มาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต” ท่าทีของซวนหมิงทำให้เจี้ยนเฉินผิดหวังอย่างมาก ในตอนนี้เจี้ยนเฉินรู้สึกเหนื่อยมาก ความรู้สึกลึก ๆ ของการทำอะไรไม่ถูกเต็มอยู่ในอกของเขา เขาไม่มีอารมณ์อีกต่อไป เขาอยากจะจากไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...
เลิกอัพแล้วหรา...
good novel...