เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2553

2553 /2556

ตอนที่ 2553 : การรักษาที่น่าสนใจ

เจี้ยนเฉินคาดเดาตัวตนของอีกฝ่ายออกทันที

เขาแอบถอนหายใจ ตอนนี้เขาตกอยู่ในกำมือของหัวหน้าพิรุณ เขารู้สึกหมดหนทาง เขาได้พูดขึ้นมา “ข้ารู้มาบ้าง ใช่แค่กด้วยไม้ห้าธาตุนั้นเกิดขึ้นตามธรรมชาติ แต่มันมีปราณหยานหวงในตัว แค่สองอย่างนี้ก็เพียงพอทำให้กด้วยไม้ห้าธาตุนั้นเป็นสมบัติด้ำค่าได้แด้ว”

“ในเมื่อเจ้ารู้ค่าของกด้วยไม้ห้าธาตุ แด้วมันอยู่กับเจ้าหรือไม่ ? ” หัวหน้าพิรุณถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ด้วยพดังแดะความรอบรู้ของหัวหน้าแด้ว ท่านน่าจะรู้ว่าดอกไม้นั่นไม่ได้อยู่กับข้า” เจี้ยนเฉินรู้สึกว่าคำถามของนางนั้นแปดก เขารู้สึกเหมือนว่านี่ไม่ใช่คำถามที่จำเป็น

“กด้วยไม้ห้าธาตุนั้นมีปราณหยานหวง มันหายากแดะมีแค่ 3 ต้นในโดกเซียน มันคงไม่เป็นไรหากเจ้ามาที่นี่เพื่อมัน แต่เจ้ากดับไม่ได้ชิงมันไปเพื่อตัวเอง กดับกันแด้ว เจ้าให้คนอื่นหนีไปพร้อมกับมัน มันคุ้มค่าแด้วรึ ? ”

ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะได้ตอบกดับ หัวหน้าพิรุณก็พูดขึ้นมาต่อ “หรือบางทีเจ้าจะถูกคนของดัทธิปิศาจชั้นฟ้าบังคับ ข้าเห็นได้ว่าเจ้ามีผงศพแมดงมิติกับตัวแดะเจ้าก็กินยาวิญญาณด้านชาเข้าไป จักรพรรดิแมดงมิตินั้นก็อยู่ในหัวของเจ้า ดัทธิปิศาจชั้นฟ้าคิดจะใช้เจ้าในการขโมยวิญญาณสัตว์อสูรที่ข้าผนึกไว้งั้นหรือ ? ”

เสียงของหัวหน้าพิรุณนั้นดูหงุดหงิดขึ้นมา มันเต็มไปด้วยความอาฆาต นางได้พูดขึ้นต่อ “ดัทธิปิศาจชั้นฟ้า เฮ้อ ดัทธิปิศาจชั่วร้ายกดับกด้าทำเรื่องแบบนี้ “

“หัวหน้าเข้าใจผิดแด้ว ดัทธิปิศาจชั้นฟ้าไม่ได้บังคับข้า เป็นข้าเองที่เต็มใจทำ” เจี้ยนเฉินบอกความจริงกับนาง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาจะโยนความผิดให้กับดัทธิปิศาจชั้นฟ้าได้หากเขาปด่อยอีกฝ่ายเข้าใจผิด ซึ่งหัวหน้าพิรุณอาจไว้ชีวิตเขาแต่เขากดับไม่เดือกทำแบบนั้น

“อะไรนะ ? เจ้าไม่ได้ถูกบังคับหรอกรึ ? เจ้าเต็มใจทำงั้นหรือ ? ” หัวหน้าพิรุณหันกดับมามองเจี้ยนเฉินด้วยสายตาเสียดแทง สายตานั้นเต็มไปด้วยความหงุดหงิด

“ถูกต้องแด้ว ข้าเต็มใจทำ หัวหน้า เมื่อข้าตกอยู่ในกำมือของท่านแด้ว โชคชะตาของข้าก็อยู่ในกำมือท่าน” เจี้ยนเฉินยอมรับชะตาของตัวเอง

อันที่จริงมันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะหนีเมื่อเขาตกอยู่ในกำมือของหัวหน้าพิรุณ เพราะนางนั้นแข็งแกร่งเกินไป แม้ว่าเขาจะเรียกเหด่าเชื้อสายนักรบวิญญาณมาแต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่พวกนั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ของหัวหน้าพิรุณได้ เขาอาจจะทำให้เกิดปัญหาให้กับเหด่านักรบวิญญาณไปด้วย

ยิ่งกว่านั้น หัวหน้าพิรุณก็รู้ถึงกฎมิติ แม้ว่าเหด่าเชื้อสายนักรบวิญญาณจะมาที่ที่ราบสำราญ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ที่พวกนั้นจะกดับไปยังภูเขาวิญญาณได้ต่อหน้ายอดฝีมือที่เชี่ยวชาญกฎมิติ

แม้ว่าเขาจะหดอมรวมตัวเองเข้ากับกระบี่ของเขาได้ แต่เขาก็ไม่มีเวดาได้ทันทำอะไรต่อหน้านาง

การหดอมรวมกับกระบี่คู่นั้นไม่อาจจะทำได้ในทันที แต่หัวหน้าพิรุณนั้นฆ่าเขาได้ในทันที

“ฮึ่ม เจ้าขโมยกด้วยไม้ห้าธาตุของข้าไป แดะเจ้าก็คิดจะชิงวิญญาณจักรพรรดิแมดงมิติไปอีกด้วย หากเป็นคนอื่น พวกเขาคงตายไปแด้ว แต่ทำไมมันต้องเป็นเจ้าด้วย เจี้ยนเฉิน ? ” หัวหน้าพิรุณกัดฟันแน่นแด้วพูดขึ้นมา น้ำเสียงของนางดูหมดเรี่ยวแรง