เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 2685
สรุปบท ตอนที่ 2685: คำตัดสิน: เทพกระบี่มรณะ
สรุปตอน ตอนที่ 2685: คำตัดสิน – จากเรื่อง เทพกระบี่มรณะ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 2685: คำตัดสิน ของนิยายแฟนตาซีเรื่องดัง เทพกระบี่มรณะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ตอนที่ 2685: คำตัดสิน
เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างอ่อนโยน “ ผู้มีอำนาจสูงสุดในที่นี้ล้วนประสบความกลัวทันทีที่กล่าวถึงสัตว์อสูรกลืนชีวิต พวกเขาหวาดกลัวพวกมัน แต่แม่นางเฉียนเลือกที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญ นางเลือกที่จะเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรกลืนกินชีวิตโดยการเข้าสู่ภูเขาโลกาแฝด เพียงแค่ความกล้าหาญและความมุ่งมั่นเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะตัดสินว่าอนาคตของแม่นางเฉียนจะยอดเยี่ยมมาก”
เหอเฉียนเฉียนมองเจี้ยนเฉิน ดวงตาของนางเยือกเย็นพอที่จะก่อตัวเป็นชั้นน้ำค้างแข็ง นางประหลาดใจเล็กน้อย “หยางยู่เทียน เจ้าค่อนข้างกล้าหาญเช่นกัน ข้าไม่เห็นความกลัวหรือความลังเลใด ๆ ในดวงตาของเจ้าเลย ข้าสงสัยว่าทำไมเจ้าถึงกล้าหาญขนาดนี้ หรือเจ้ากำลังซ่อนไม้ตายชั้นยอดที่ทำให้เจ้าไม่กลัวสัตว์อสูรกลืนชีวิต”
เหอเฉียนเฉียนกล่าวต่อ “หากเจ้าเพิกเฉยต่อความแข็งแกร่งและอันตรายที่สัตว์อสูรกลืนกินชีวิตจะก่อขึ้น ข้าต้องเตือนเจ้า เราอาจมีคนหลายแสนคนที่นี่รวมถึงเหล่าราชาเทพและทหารพลีชีพจำนวนมาก แต่ในสายตาของสัตว์อสูรกลืนชีวิต เราเป็นเพียงมดที่ตัวใหญ่กว่ามดปกติเล็กน้อย หากโชคไม่ดีที่เราไปเจอสัตว์อสูรกลืนชีวิตขอบเขตตั้งต้น เราอาจจะถูกทำลายล้าง”
“แน่นอนว่าถ้าเจ้าต้องพึ่งพาไพ่ตายที่ซ่อนอยู่จริง ๆ ข้าก็ยังต้องเตือนเจ้าว่าเจ้าควรทำสิ่งต่าง ๆ อย่างจริงจังดีกว่า สัตว์อสูรกลืนกินชีวิตเป็นเรื่องยุ่งยากมากกว่าที่เจ้าคิด เจ้าคิดจริง ๆ หรือว่าสิ่งที่เจ้าซ่อนอยู่นั้นแข็งแกร่งกว่าพวกเรา ลูกหลานที่โดดเด่นและสาวกขององค์กรสูงสุดต่าง ๆ ทั่วโลกเซียนที่ฝึกฝนวิธีการบ่มเพาะและทักษะการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่กว่า ? ”
มีการดูถูกเหยียดหยามในน้ำเสียงของเหอเฉียนเฉียน นางโอหังเล็กน้อย
การดูถูกของนางไม่ได้มุ่งไปที่ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉิน เนื่องจากเขาสามารถเป็นราชาเทพได้ภายในหนึ่งพันปี พรสวรรค์ของเขาก็ไม่ได้แย่ไปกว่าตัวนางเอง สิ่งที่ทำให้เหอเฉียนเฉียนไม่แยแสเจี้ยนเฉินคือภูมิหลังของเขา
เหอเฉียนเฉียนไม่ได้พูดอะไรกับเจี้ยนเฉินมากนัก หลังจากได้รับคำเตือนอย่างเคร่งขรึม นางก็ไปหารือกับผู้นำขององค์กรอื่น ๆ โดยตรง
ในขณะที่เขาเฝ้าดูเหอเฉียนเฉียนเดินทางไปในระยะไกล ริมฝีปากของเจี้ยนเฉินโค้งขึ้นเล็กน้อยกลายเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยน
“อะไร ? เฉียนเฉียน เจ้าบ้าไปแล้ว ! เจ้าอยากข้ามภูเขาโลกาแฝด…”
“เหอเฉียนเฉียน ใจเย็น ๆ เจ้าไม่รู้หรอกว่าภูเขาน่ากลัวแค่ไหน เจ้าต้องไม่กระทำการโดยประมาท…”
“เหอเฉียนเฉียน อันตรายในภูเขาโลกาแฝดเกินกว่าที่เจ้าจินตนาการได้ เจ้าต้องไม่ก้าวเท้าเข้าไปที่นั่น…”
……
…
ไม่นานเสียงโวยวายก็ดังขึ้นจากบริเวณใกล้เคียง ตามมาด้วยเสียงโต้แย้งที่หลากหลาย ผู้นำหลายคนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อโน้มน้าวเหอเฉียนเฉียน มีคนยืนอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าเหยเก มองเหอเฉียนเฉียนด้วยความเป็นปรปักษ์
คนเหล่านี้ไม่เต็มใจที่จะเดินเท้าเข้าไปในภูเขาโลกาแฝด พวกเขาพยายามโน้มน้าวคนอื่นและจินหงมาโดยตลอดเพื่อให้ทุกคนกลับไปพร้อมกับพวกเขา หากพวกเขาทั้งหมดออกไปพร้อมกัน พวกเขาจะมีข้อแก้ตัวมากมายเพื่อหลีกเลี่ยงการตำหนิ แม้ว่าพวกเขาจะทำภารกิจของตระกูลล้มเหลวก็ตาม
อย่างไรก็ตามหากส่วนหนึ่งเลือกที่จะข้ามภูเขาโลกาแฝดในขณะที่พวกเขาเลือกที่จะถอยหนีเหมือนคนขี้ขลาด พวกเขาก็จะกลายเป็นคนเสียเกียรติ
ผลที่ตามมาคำแนะนำของเหอเฉียนเฉียนในการข้ามภูเขาโลกาแฝด ทำให้บางคนต้องการเป็นศัตรู
“ข้าได้ตัดสินใจแล้ว โปรดออกเดินทางไปกับข้า หากเจ้าเต็มใจที่จะข้ามภูเขาโลกาแฝดไปกับเผ่ากระเรียนสวรรค์ของเรา ถ้าเจ้าไม่ต้องการ ข้าจะไม่บังคับให้ทำอะไร” เหอเฉียนเฉียนมองไปรอบ ๆ ผู้คนและพูดเสียงดัง ในขณะนั้นนางดูเหมือนอัศวินหญิงที่ไม่กลัวตาย
หลายคนใบหน้าเหยเก พวกเขามองหน้ากันอย่างทำอะไรไม่ถูก
เขาสมควรกับตำแหน่งทายาทของจอมปราชญ์สูงสุดจริง ๆ…”
……
…
พวกอัจฉริยะต่างพากันตกตะลึงอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าจินหงเป็นผู้สืบทอดของจอมปราชญ์สูงสุด แต่ก็ไม่มีใครเคยเห็นเขาต่อสู้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าเขาแข็งแกร่งเพียงใด พวกเขาทุกคนรู้ว่าพวกเขาเคยเห็นเพียงส่วนเล็กน้อยหลังจากได้ยินพลังเสียงของเขา
“นายน้อยจินหง ผู้อาวุโสสูงสุดของเราบอกเราเป็นพิเศษว่าเราจะต้องติดตามนายน้อยในครั้งนี้ ข้าขอถามว่านายน้อยจินหงกำลังคิดอะไรอยู่ ? ” อัจฉริยะสูงสุดกล่าว
จินหงมองไปรอบ ๆ เขาสงบนิ่งมากและกล่าวว่า “พวกเราทุกคนจะข้ามภูเขาโลกาแฝด จะไม่มีใครมาพักที่นี่ แน่นอนว่าหากมีผู้ที่ต้องการกลับไปยังโลกเซียน ข้าก็จะไม่ห้าม อย่างไรก็ตามข้าจะส่งคนไปประกาศว่าพวกเจ้าทิ้งเราไปอย่างไรและให้ทุกคนรู้ว่าพวกเจ้าไร้ความสามารถแค่ไหน”
จินหงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่เพียงแค่คำพูดเหล่านั้นเพียงอย่างเดียวทำให้ผู้นำที่หวาดกลัวบางคนเปลี่ยนการแสดงออก ตอนนี้พวกเขาเต็มไปด้วยความแค้นต่อจินหง
“เจ้ามันเลว จินหง เจ้าโหดเหี้ยมมาก ! ” สีหน้าของฉู่เจี๋ยที่ล้อเลียนเจี้ยนเฉินก่อนหน้านี้มืดลง คำพูดของจินหงในตอนท้ายได้ตัดเส้นทางการล่าถอยทั้งหมดของพวกเขา
“อย่าเสียเวลาและออกเดินทางตอนนี้ เราต้องไปให้ถึงเมืองร้อยเซียนให้เร็วที่สุด” จินหงคิดอย่างรวดเร็ว เขารวบรวมทุกคนทันทีและออกเดินทางไปยังพื้นที่ที่อยู่เหนือม่านพลัง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพกระบี่มรณะ
จบแล้วหรอ...
ทำไมยังไม่ลงบทใหม่...
ลงครั้งละ สี่ ห้า บท ได้ไหม...
กรุณาลงบทครั้งละหลายบทหน่อยนะครับ ชอบ ๆ...
รออ...
ตอน 1419-1420 หายครับ...
จบแล้ว......
มีต่อไหมครับ...
เมื่อไรจะอัพเดทค้าบ รอนานแล้ว...
ต่อๆๆๆ...