เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 377

ตอนที่ 377 สังหารสัตว์อสูรระดับ 6

หลังจากที่ได้ทดสอบแล้ว เจี้ยนเฉินก็เข้าใจในความแข็งแกร่งของเขามากขึ้นในตอนนี้ เขาโบกมือแล้วใบหญ้าหลายร้อยก็ตรงไปแทงเข้าที่ท้องของหมาป่า ด้วยความคิดที่แรงกล้า เขาก็ดึงเอาแกนอสูรออกมา หลังจากที่ฉีกเสื้อบางส่วนออกมา เขาก็เอามันห่อแกนอสูรแล้วเก็บไว้

หลังจากที่เก็บแกนอสูรแล้ว เจี้ยนเฉินก็ตัดสินใจที่จะออกจากป่าไป เขาหันกลับไปทางหุบเขายั่งยืน เขารู้ว่าเขาจำเป็นต้องสงบจิตใจลงเรื่องการเปลี่ยนแปลงของร่างกายของเขา การเปลี่ยนแปลงที่มหัศจรรย์นี้เป็นอะไรที่กะทันหันเกินไปสำหรับเขา และพลังใหม่นี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนเขากำลังติดอยู่ในความฝัน เขาจำเป็นต้องพักผ่อนเพื่อปรับตัวเองให้เข้ากับสถานการณ์นี้

“ฮู้วว!”ทันนั้นเอง เสียงหอนของหมาป่าดังขึ้นมา ทำให้ทั่วทั้งป่าสั่นไหวไปด้วยเสียงของมัน

ร่างของเจี้ยนเฉินหยุดทันที ในขณะที่ใบหน้าของเขาก็ดูจริงจังขึ้นมา เขาหันไปรอบ ๆ และขยายขอบเขตการรับรู้ออกไป 1 กิโลเมตร และเขาก็พบหมาป่าที่ตัวยาว 10 เมตรและมีหางยาว 3เมตรกำลังพุ่งมาที่เขาด้วยความเร็วที่สูงมาก

เจี้ยนเฉินไม่ได้หนีและก็ไม่ได้คิดที่จะหนีด้วย แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่าที่เคยเป็น แต่เขาก็ไม่มีพลังเซียนอยู่ดี ความเร็วของเขาเร็วกว่าคนธรรมดาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขาไม่สามารถใช้ได้แม้แต่ทักษะมายาพริบตาหรือทักษะขโมยชะตาสวรรค์ในตอนนี้ เพราะว่าทักษะทั้งสองนั้นต้องการพลังเซียน

หมาป่าโลหิตมาหยุดที่ตำแหน่งตรงหน้าห่างจากเจี้ยนเฉิน 50 เมตรอย่างรวดเร็ว ตาของมันใหญ่กว่ากำปั้นของผู้ใหญ่เสียอีก ซึ่งพวกมันจ้องมาที่เจี้ยนเฉินอย่างน่ากลัว

เจี้ยนเฉินตั้งสมาธิและเริ่มรวบรวมพลังธาตุในธรรมชาติรอบ ๆ เขาเพื่อที่จะสร้างกำแพงดินสูง 5 เมตรขึ้นมา เขารวมรวมพลังและกำแพงดินก็อัดแน่นกันมาขึ้นจนสุดท้านก็กลายเป็นกำแพงหิน ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ชี้นิ้วขึ้นแล้วต้นไม้ต้นหนึ่งที่อยู่ใกล้ ๆ ก็ระเบิดออกจากพื้นและลอยมาอยู่ข้าง ๆ เจี้ยนเฉิน ในขณะที่มันเปล่งประกายไปด้วยปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้า

ร่างของเจี้ยนเฉินซ่อนอยู่หลังกำแพงหิน หมาป่าจึงไม่สามารถเห็นสิ่งที่เจี้ยนเฉินทำได้ อย่างไรก็ตาม เจี้ยนเฉินก็สามารถสู้กับหมาป่าด้วยความสามารถที่เหมือนกับว่าเขาอยู่ทุกหนแห่งได้

จากความเฉลียวฉลาดที่หมาป่าได้สั่งสมมา มันก็เดาได้ว่าเจี้ยนเฉินนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่จะสู้ได้ด้วยง่าย ๆ จากท่าทางของเขา มันอ้าปากออกมาและพลังปริมาณมหาศาลก็เริ่มมารวมอยู่ที่ปากของหมาป่า จากนั้น บอลพลังงานก็พุ่งไปที่กำแพงด้วยเสียงที่บาดหู

ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็ทำให้ต้นไม้กลายเป็นเหมือนหอกและใช้มันแทงไปที่บอลพลังงานที่มาจากหมาป่า

เสียงระเบิดดังเกิดขึ้น บอลพลังงานระเบิดออกทันที ทำให้พลังงานกระจายไปทั้วบริเวณ อาวุธไม่ที่เจี้ยนเฉินใช้ไม่สามารถทนพลังงานได้และกระจายหายไปเป็นฝุ่น

ในตอนนี้มนุษย์และสัตว์อสูรกำลังทดสอบพลังของกันและกัน แต่การทำลายล้างได้เปลี่ยนสภาพสถานที่ที่พวกเขากำลังต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิง

ตาของเจี้ยนเฉินทั้งคู่เปล่งประกายสว่างออกมาด้วยสีฟ้าและสีม่วง ตาซ้ายของเขาเป็นสีม่วงและตาขวาของเขาเป็นสีฟ้า ทันใดนั้นเอง ใบหญ้าจำนวนนับไม่ถ้วนก็ลอยอยู่รอบ ๆ หมาป่า และกลายเป็นเหมือนคมกระบี่ที่พุ่งเข้าไปที่ร่างของหมาป่าทันที

หมาป่าโลหิตที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจึงถูกทิ่มไปหลายรูทันที แต่มันก็ไม่ได้เป็นการกำลังหรือความแข็งแกร่งของมันที่เป็นถึงสัตว์อสูรระดับ 6 ปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าไม่สามารถที่จะแทงทะลุร่างของมันได้ทั้งหมด เหมือนกับที่ทำได้กับเต่าทองเหล็ก ในครั้งนี้มันเจาะลึกลงไปได้ 3 นิ้วเท่านั้น

แม้ว่าจะเป็นอย่างนี้ แต่มันก็ยังเป็นความเสียหายที่มากอยู่ ความเจ็บปวดทำให้หมาป่าหอนออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่พลังงานจะเริ่มไหลออกมาจากร่างของมันและขับให้ใบหญ้าที่ฝังอยู่ในร่างของมันออกจากแผลไป

“ฮูวว!” แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บอย่างนั้น หมาป่าก็ไม่มีความตั้งใจที่จะถอยเลย กลับกัน มันกลับบ้าคลั่งมากขึ้นและเปลี่ยนร่างของมันให้กลายเป็นแสงสีแดงในขณะที่มันพุ่งไปที่เจี้ยนเฉิน

ใบหญ้าลอยขึ้นมาจากพื้นมากขึ้นและกลายเป็นใบดาบที่แหลมคมพร้อมทั้งมีปราณกระบี่สีม่วง-ฟ้าหลอมรวมอยู่ในนั้น พวกมันลอยเพื่อไปหยุดหมาป่าอีกครั้ง

แต่เพราะว่าพลังงานปริมาณมากที่ไหลออกมาจากร่างของหมาป่าโลหิต ใบหญ้าทั้งหมดจึงเริ่มช้าลงในตอนที่เข้าไปใกล้มัน แม้แต่ปราณกระบี่ที่อยู่ในใบหญ้าก็อ่อนกำลังลงเหมือนกัน เพราะพลังงานที่หุ้มปกป้องหมาป่าเอาไว้ ปราณกระบี่จึงจางลงเรื่อย ๆ

ในเวลาเดียวกัน แสงสีม่วงและฟ้าก็เป็นประกายในตาของเจี้ยนเฉินมากขึ้นเรื่อย ๆ ต้นไม้ทั้งหมดที่อยู่รอบ ๆ เขาระเบิดออกกลายเป็นเสี้ยนไม้นับไม่ถ้วนก่อนจะร่วมกันกลายเป็นรูปมังกรและพุ่งไปทางหมาป่า

ในตอนที่ปราณกระบี่ที่หลอมรวมอยู่ในมังกรไม้กำลังปะทะเข้ากับพลังที่หุ้มหมาป่าเอาไว้ การเคลื่อนที่ไปข้างหน้าของหมาป่าก็ช้าลงอย่างสังเกตเห็นได้ พลังที่ปกป้องร่างของมันถดถอยลงเรื่อย ๆ ก่อนที่มังกรไม้จะโจมตีเข้าไปที่หัวของมันได้ในที่สุด