เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 54

ตอนที่ 54: การเปลี่ยนแปลงของปราณ

เจี้ยนเฉินไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเขาเลย ตั้งแต่ที่เขาเสียการควบคุมของร่างกายไป เขาก็ไม่สามารถหยุดการดูดพลังงานของโลกรอบ ๆ เขาได้ เมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเขาเองได้ดูดซึมพลังงานของโลกไปด้วยความเร็วที่น่ากลัว เจี้ยนเฉินก็ยังคงมั่นคงแม้ว่าเขาจะค่อนข้างเครียด ถ้าร่างของเขายังคงดูดซึมพลังงานของโลกไปด้วยอัตราเร็วแบบนี้เรื่อย ๆ ก็ไม่รู้ว่าร่างกายของเขาจะทนได้นานขนาดไหนก่อนที่มันจะระเบิดเนื่องจากปราณเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน แต่สิ่งที่เจี้ยนเฉินเฉินสงสัยที่สุดคือ เขาไม่รู้ว่ามันเริ่มเกิดแบบนี้ได้อย่างไร ทำไมปราณของเขาถึงได้เริ่มดูดซึมพลังงานของโลกด้วยอัตราที่เร็วเยี่ยงนี้ ? นี่ทำให้เจี้ยนเฉินกลัว

เขารู้ในใจว่าพลังงานของโลกรอบ ๆ เขานั้นได้มารวมกันอย่างรวดเร็วและรอบ ๆ ตัวเขาก็เหมือนพายุในขณะที่มันไหลไปด้วยความเร็วที่บ้าคลั่ง พายุปราณคำรามและหวีดดังไปทั่วสำนักคากัต ในขณะที่ใบไม้และหินลอยกระเด็นไปอากาศ

แต่ในตอนที่พลังงานของโลกเข้าไปในปราณของเจี้ยนเฉิน มันก็เหมือนโยนหินเข้าลงไปในมหาสมุทร เหมือนว่าพลังงานของโลกได้หลอมรวมเข้ากับร่างของเขาโดยไม่มีทีท่าว่าจะเต็มเลย ด้วยเหตุผลแบบนั้น เจี้ยนเฉินจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าอะไรทำให้ปราณของเขาเปลี่ยนแปลงไปมากมายขนาดนี้ แต่เขาก็ดีใจที่ร่างกายของเขาไม่ระเบิดออกเพราะพลังงานของโลก

ในเวลาเดียวกันภายในหอคอยกลางของสำนักคากัต อาจารย์ใหญ่ก็ร้องออกมาด้วยความตกใจ “เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพลังงานของโลกถึงได้กระเพื่อมขึ้น ๆ ลง ๆ รุนแรงแบบนี้!” ในขณะที่เขาพูด อาจารย์ใหญ่เหาะออกไปทางหน้าต่าง ทิ้งเพียงภาพติดตาเอาไว้ ในตอนที่เขาบินผ่านหน้าต่างออกไป เขาก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วสูงและเขาก็มาถึงที่หอของเจี้ยนเฉินในเวลาไม่กี่วินาที เขามองลงไปด้วยความสงสัยในขณะที่เขายังคงจ้องไปที่ห้อง

ในขณะเดียวกัน แสงสีขาวที่เป็นเหมือนภาพเบลอก็เข้ามาและหยุดอยู่ด้านหลังอาจารย์ใหญ่หลายร้อยเมตร เขาคือรองอาจารย์ใหญ่ ไป่เอิน

แม้ว่าหลังจากที่ไป่เอินมาถึงแล้ว คนอีกกว่าสิบคนก็บินมาอย่างเร่งรีบก่อนที่จะหยุดอยู่ด้านหลังไป่เอินและมองไปที่ที่พลังงานของโลกกำลังหลอมรวม

พวกเขาทั้งหมดเป็นอาจารย์ของสำนักที่มีความแข็งแกร่งกว่าคนอื่น และด้วยการกระเพื่อมที่รุนแรงของพลังานของโลก มันไม่มีทางที่พวกเขาทั้งหมดจะไม่สังเกตเห็น

ไป่เอินมองไปที่พลังงานของโลกที่น่าทึ่งด้วยความฉงนในขณะที่เขาร้องออกมาอย่างมหัศจรรย์ “ท่านอาจารย์ใหญ่ เกิดอะไรขึ้นที่นี่? ทำไมพลังงานของโลกถึงได้มารวมกันอยู่ที่นี่ล่ะ ? “

แม้ว่าใบหน้าของอาจารย์ใหญ่จะดูจดจ่อ แต่ตาของเขาก็จ้องอย่างเฉยเมยในขณะที่เขาตอบกลับ “แม้แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่ พวกเราไปดูกันเถอะ”

หลังจากนั้น อาจารย์ใหญ่ก็ดิ่งลงไปที่พื้นพร้อมกับมีไป่เอินที่ตามอยู่ด้านหลังเขา

“พวกเจ้าที่เหลืออยู่ที่นี่ อย่าให้คนอื่นเข้ามาใกล้” เขาร้องบอกอาจารย์คนอื่น

อาจารย์ทั้งหมดต้องการที่จะตามอาจารย์ใหญ่ไปเพื่อหาคำตอบของสิ่งลึกลับนี้ แต่จากคำพูดของไป่เอิน อาจารย์ทุกคนก็หยุดเคลื่อนไหวและกลับไปอยู่ที่จุดเดิมอย่างเชื่อฟัง เมื่อไป่เอินพูด ก็ไม่มีอาจารย์ท่านไหนที่กล้าขัด

ทั้งอาจารย์ใหญ่และไป่เอินมาถึงที่ด้านนอกของประตูห้องของเจี้ยนเฉิน ที่ที่มีพลังงานของโลกที่อยู่ด้านในอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่ไป่เอินเคาะประตู มันก็แตกกลายเป็นเสี่ยง ๆ และทั้งสองก็เห็นภาพด้านใน

ด้านในนั้น พวกเขาเห็นเจี้ยนเฉินนั่งหลับตาขัดสมาธิอยู่บนเตียงในขณะที่เขายังคงทำสมาธิอยู่ พลังงานของโลกยังถูกดูดเข้าไปในปราณของเขาด้วยอัตราเร็วที่น่ากลัว ซึ่งทำให้เส้นร่างของเขากลายเป็นเหมือนภาพเบลอเหมือนว่ามีหมอกจาง ๆ กำลังปกคลุมเขาอยู่

เมื่อได้เห็นปรากฎการณ์นี้แล้ว ทั้งไป่เอินและอาจารย์ใหญ่ก็พูดไม่ออก พวกเขาไม่คิดว่าพลังงานของโลกจะหนาแน่นมาขนาดนี้ที่นี่เพียงเพราะการฝึกฝนของคนคนเดียว ไม่เพียงแค่นั้น พวกเขายังคงทึ่งในความเร็วที่เจี้ยนเฉินดูดซับพลังงานของโลกอีกด้วย

“นั่นคือเจียงหยาง เซียงเทียน ! มัน มันเป็นไปได้ยังไง ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ เขาทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ได้อย่างไร”

แม้แต่อาจารย์ใหญ่ยังสั่นเทาในขณะที่สายตาของเขาก็จ้องเขม็งไปที่เจี้ยนเฉิน หลังจากนั้นสักพัก เขาก็ถอนหายใจออกมา “เด็กคนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงจริง ! “

เมื่อได้ยินอาจารย์ใหญ่พูด ไป่เอินก็พยักหน้าด้วยความเหลือเชื่อให้กับอาจารย์ใหญ่ ในใจของเขา เขารู้มาตลอดว่าเจี้ยนเฉินนั้นไม่ใช่ลูกศิษย์ธรรมดา

“ท่านอาจารย์ใหญ่ เช่นนั้นพวกเราควรจะทำอย่างไรดี ? ” เขาถาม