เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 616

ตอนที่ 616: ความสำเร็จเล็กน้อยในพลังบรรพกาล (1)

ผู้อาวุโส อย่าได้ทำอันตรายเสี่ยวไป๋ ! เจี้ยนเฉินร้องออกมาเป็นความรู้สึกอึดอัดที่ปรากฏในท้องของเขา

เจี้ยนเฉิน ไม่ต้องกังวล เราจะไม่ทำร้ายมัน ผู้อาวุโสสองให้คำรับรอง เขากำลังมองไปที่ลูกเสือ ดวงตาของเขาแข็งกระด้างไปด้วยแสงแปลก ๆ ราวกับว่าเป็นไข่มุกราตรีที่ให้แสงสว่าง

แม้ดวงตาที่ร้ายกาจอย่างสุดขั้วของผู้อาวุโสสี่ก็ถูกดึงดูดไปกับเสือโคร่ง

หัวใจที่เต้นแรงของเจี้ยนเฉินทวีความรุนแรงมากขึ้น ขณะที่เขาเริ่มกังวลกับลูกเสือขาว แม้จะได้รับคำรับรองจากผู้อาวุโสสองที่ไม่ทำร้ายลูกเสือ แต่เจี้ยนเฉินก็ยังเป็นห่วงเรื่องความเป็นอยู่

พวกเขาอาจจะตระหนักถึงตัวตนที่แท้จริงของลูกเสือ เจี้ยนเฉินคิดกับตัวเอง เขายังคงสงสัยเกี่ยวกับสิ่งที่แม่เสือขาวพูดเกี่ยวกับว่าสัตว์อสูรระดับ 7 ที่จะสามารถระบุเชื้อสายพยัคฆ์ปีกเทวะได้อย่างไร ในขณะที่แม้แต่ผู้เฒ่าเซี่ยวในหุบเขายั่งยืนยังสามารถมองเห็นผ่านเสือและตอนนี้อยู่ในเมืองทหารรับจ้าง ชายชราทั้งสามก็สามารถทำเช่นเดียวกันได้

อ๋าววว… ลูกเสือน้อยพยายามอย่างหนักเท่าที่จะทำได้ในขณะที่ลอยอยู่กลางอากาศ ลูกเสือจ้องมองไปที่ผู้อาวุโสอย่างอ้อนวอน

เมื่อเห็นว่าลูกเสือกลัวมากแค่ไหน เจี้ยนเฉินแทบจะไม่สามารถขยับได้ เขาได้แต่มองดูอย่างไร้ประโยชน์จากด้านข้าง เพราะไม่มีทางช่วยลูกเสือได้

ครู่ต่อมาลำแสงก็จางหายไปจากดวงตาของเทียนเจี้ยน เขาจ้องมองลูกเสืออย่างครุ่นคิด แต่ไม่อาจคาดเดาความคิดของเขาได้

ผู้อาวุโสสูงสุด มันเป็นยังไงบ้าง ? นี่คือเสือขาวจริง ๆ … ผู้อาวุโสสองถาม

ผงกหัวขึ้น เทียนเจี้ยนกล่าวกับเจี้ยนเฉินว่า เจี้ยนเฉิน บอกความจริงตอนนี้ เจ้าได้พบเสือตัวนี้ในเทือกเขาสัตว์อสูรจริงหรือ ?

เจี้ยนเฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบว่า ท่านผู้อาวุโส ท่านรู้ความจริงที่อยู่เบื้องหลังตัวตนของลูก?

ด้วยดวงตาที่จาง ๆ เทียนเจี้ยนจ้องมองที่เจี้ยนเฉินราวกับว่าเขาสามารถมองทะลุจิตใจของเขาได้ทันที ถูกต้อง ข้าทราบตัวตนที่แท้จริงของมัน เจ้ารู้สึกกังวลมากแค่ไหน เจ้าต้องระวังเรื่องนี้ด้วย !

เนื่องจากเจี้ยนเฉินไม่ได้เอ่ยอะไร เทียนเจี้ยนยังคงพูดว่า เจี้ยนเฉิน พยัคฆ์ปีกเทวะเป็นสัตว์อสูร มีเพียงหนึ่งเดียวที่เคยเห็นมาตั้งแต่สมัยโบราณ แม้ช่วงเวลานับไม่ถ้วนของปีที่ผ่านมา ตอนนี้ตัวตนที่สองได้ปรากฏตัวแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นเหตุการณ์สำคัญ ในอนาคตอันใกล้ ใครจะรู้ว่ามีกี่คนที่อยู่ในทวีปเทียนหยวน จะต้องกังวลเกี่ยวกับการมองเห็นของคนเหล่านี้ ? ในเวลานั้น แม้ตระกูลผู้พิทักษ์จะไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ แม้ว่าพวกเขาจะมารวมตัวกันทั้งหมดในคราเดียว เจ้าต้องบอกข้าทุกอย่างที่เจ้ารู้เกี่ยวกับลูกเสือน้อย มันเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยทั้งหมดของมนุษยชาติในทวีปนี้

เจี้ยนเฉินลังเลและคิดถึงความเป็นไปได้ของเขา ในขณะที่ต่อมา ก่อนที่จะตัดสินใจที่จะเปิดเผยทุกอย่างที่เขารู้เกี่ยวกับเสือน้อย ณ ตอนนี้ ราชาตระกูลกิลลิกันได้ตามล่ามันและแม่ของมัน แม้จะมีความแข็งแกร่งของเสือน้อย ผู้นำของตระกูลสัตว์อสูรก็คงไม่ต้องสงสัยเลยว่า มันมีหนี้เลือดอยู่ด้วย ในอนาคตเมื่อลูกเสือโตขึ้นอาจเป็นไปได้ว่าจะไม่นำภัยพิบัติมาสู่ทวีป

นอกจากนี้เจี้ยนเฉินเชื่อว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เขาจะสามารถโน้มน้าวให้ลูกเสือไม่ทำอะไรที่เป็นอันตรายเพราะความสัมพันธ์ของเขากับมัน

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินได้เปิดเผยทุกสิ่งที่เขารู้และสิ่งที่เขาได้ยินไปยังเทียนเจี้ยนและทั้งสองผู้อาวุโส ทำให้ทั้งสามขมวดคิ้วเข้าหากัน

“พยัคฆ์ปีกเทวะเป็นสัตว์เดรัจฉาน แต่ถ้าราชาตระกูลกิลลิแกนไล่ล่ามัน ก็ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะซับซ้อนมาก”

ถ้าความคาดเดาของข้าไม่ผิดปกติแล้ว คนที่กำลังไล่ตามพยัคฆ์ปีกเทวะต้องการเอาซากศพและมรดกของมัน เมื่อหนึ่งของพวกเขาดูดซับมรดกเข้าสู่ร่างกายของพวกเขาเอง พวกเขาจะกลายเป็นพยัคฆ์ปีกเทวะ สัตว์เทพตัวที่สอง ผู้อาวุโสสองคาดการณ์อย่างเคร่งขรึม

มันเป็นไปได้ ถ้ามีสัตว์อสูรใดที่ได้รับมรดกแล้ว มันอาจเป็นภัยพิบัติสำหรับทวีปของเรา แม้ว่าทวีปทั้งทวีปจะมีพันธมิตรนับร้อยที่แข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่สามารถเทียบเท่ากับตระกูลของสัตว์อสูร ผู้อาวุโสสี่เพิ่มเสียงหนักขึ้น

ได้ยินทั้งสามพูด เจี้ยนเฉินรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมากและไม่สามารถช่วย แต่คิดลึก

ยังคงจ้องมองที่ลูกเสือ เทียนเจี้ยนกล่าวว่า ผู้อาวุโส เจ้าสองคนอาจจะจำกฎข้อแรกที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยผู้อาวุโสสูงสุดได้ !

แน่นอน ! กฎของผู้อาวุโสสูงสุดเป็นสิ่งที่โมเทียนหยุนทิ้งไว้เบื้องหลัง เราจดจำกฎทั้งหมด ดูเหมือนว่านายท่านทำนายด้วยความสุขุมรอบคอบ บางทีเขาอาจตระหนักว่าทวีปนี้จะได้เห็นพยัคฆ์ปีกเทวะที่จะต้องเผชิญกับการประหัตประหารจากตระกูลสัตว์อสูร นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเขียนกฎไว้ ! ผู้อาวุโสสี่พูด