เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 661

ตอนที่ 661: บรรพชนของตระกูลไป๋ (3)

เจี้ยนเฉินเดินไปที่ห้องของไป๋หยุนเทียนแล้วหยุดที่หน้าประตู สาวใช้ 2 คนซึ่งยืนอยู่ที่นั่นพูดขึ้นด้วยความเคารพ “คารวะนายน้อยสี่ ! ” ” ฮูหยินสี่ นายน้อยสี่ได้กลับมาแล้ว “

“อะไรนะ ? เซียงเอ๋อกลับมาแล้วงั้นหรือ ? ” เสียงนุ่ม ๆ ของไป๋หยุนเทียนดังขึ้นก่อนที่นางจะพุ่งออกมาจากห้อง เสียงเท้าของนางดังขึ้นก่อนที่ประตูห้องจะเปิดออกอีก

“เจ้าสองคนไปได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องมาเฝ้าที่นี่ ถ้าข้าไม่ได้สั่งห้ามใครเข้ามาในห้องนี้” เจี้ยนเฉินสั่งสองสาวก่อนจะเดินเข้าไป

“สาวใช้ได้ยินและจะทำตามที่สั่ง ” สาวใช้โค้งให้ก่อนจะเดินจากไป

“เซียงเอ๋อ ในที่สุดเจ้าก็กลับมา ! ครั้งนี้เจ้าต้องอยู่ให้นานหน่อย” ไป๋หยุนเทียนพูดขึ้นด้วยความตื้นตันใจ นางสวมชุดสีขาวพร้อมกับรอยยิ้มอันอบอุ่นราวทักทายลูกของตนเอง

แม้จะอย่างนั้น เจี้ยนเฉินก็ทำท่าทีราวกับนี่เป็นแม่แท้ ๆ ของตน ” ท่านแม่ ลูกอกตัญญู ไม่ค่อยได้ใช้เวลาอยู่กับท่าน ช่วงนี้ท่านเป็นยังไงบ้าง ? “

“ดี แม่ของเจ้าได้ใช้เวลาอันเงียบสงบที่นี่ แต่เจ้า เซียงเอ๋อ เจ้าต้องเหนื่อยมากแน่ ๆ กับการวิ่งไปวิ่งมาทั้งวัน” ไป๋หยุนเทียนพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง

“เซียงเอ๋อ เราได้ยินข่าวมาว่าสองวันก่อนมีเซียนผู้คุมกฎที่แข็งแกร่งจากนิกายพยัคฆ์มังกรได้มาโจมตีเจ้าก่อนจะโดนไล่กลับไป นั่นจริงหรือไม่ ? “

เจี้ยนเฉินพยักหน้าพร้อมกับยิ้มออกมานิด ๆ ” นั่นถูกต้อง ท่านแม่ กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีตอนนี้ได้แข็งแกร่งยิ่งกว่าแต่ก่อน ต้องขอบคุณลูกชายของท่าน กลุ่มทหารรับจ้างอัคนีตอนนี้ได้มีเซียนผู้คุมกฎเพิ่มขึ้นมาอีก 2 คนแล้ว “

“นั่นจริงรึ ? โอ้ ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ ! ” ใบหน้าของไป๋หยุนเทียนเต็มไปด้วยความดีใจ นางได้ยินข้อมูลนี้เมื่อสองวันก่อนแต่นางอยากได้ยินจากปากของเจี้ยนเฉินเอง แม้ว่านี่จะเป็นครั้งที่สองแต่มันก็ยังคงทำให้นางอึ้งอยู่ดี

“เซียงเอ๋อ แม่ของเจ้าได้ยินมาว่าเจ้าได้ขึ้นไปยังระดับเซียนผู้คุมกฎแล้ว นั่นจริงด้วยหรือไม่ ? ” ไป๋หยุนเทียนถามออกมาอีก น้ำเสียงนางดูกังวลเล็กน้อยราวกับว่าคาดหวังบางอย่างจากลูกชายของนาง

เขายิ้มแบบเจ็บปวดให้กับนาง ” ท่านแม่ ลูกชายของท่านยังอยู่ในระดับเซียนสวรรค์ แต่ข้ามีพลังพอสู้กับเซียนผู้คุมกฎได้ อย่างมากเซียนผู้คุมกฎที่อยู่ในระดับอ่อนแอที่สุดก็ไม่เป็นภัยต่อลูกชายท่านมาก “

ครั้งนี้ ไป๋หยุนเทียนตอบกลับอะไรไม่ได้ เซียนผู้คุมกฎในสายตาของนางนั้นคือจุดสูงสุดของทวีป นางไม่คิดว่าลูกชายของนางนั้นบรรลุไปถึงขั้นนั้นได้ และในฐานะพ่อแม่ นี่เป็นความประสบผลสำเร็จอันน่าภูมิใจที่นางอยากจะรู้เกี่ยวกับมัน

นี่แหละสิ่งที่แม่จะร้องขอได้ !

เจี้ยนเฉินเงียบอยู่สักพักเช่นเดียวกัน “ท่านแม่” เขาพูดขึ้นมา “ข้ากลับมาครานี้เพราะมีเรื่องสำคัญที่อยากให้ท่านยืนยัน”

คำพูดของเขาทำให้ไป๋หยุนเทียนกลับมารู้ตัวและนางก็ได้สงบจิตใจลงก่อนจะกลับมาเป็นปกติ ” เซียงเอ๋อ บอกมาสิว่าเจ้าต้องการพูดสิ่งใด “