เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 858

ตอนที่ 858: เทพเจ้าของเผ่าทะเล

วัตถุเซียนสั่นไหวอย่างรุนแรงในมือของหลิงหยางซี มันต้องการที่จะสลัดให้หลุด แต่ไม่ว่ามันจะพยายามสักแค่ไหนก็ไม่สำเร็จ มือของหลิงหยางซีดูเหมือนกับกรงเล็บเหล็กที่จับวัตถุเซียนเอาไว้แน่น

หลิงหยวนซีที่กระเซอะกระเซิงจ้องอย่างดุร้ายไปที่วัตถุเซียนในมือ เขาหัวเราะออกมาเสียงดัง “ข้าไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะมีสมบัติที่สามารถเก็บคนมีชีวิตไว้ด้านในได้ จากนี้เป็นต้นไป สมบัตินี้เป็นของข้า เจี้ยนเฉิน เจ้าทำให้วิญญาณดั้งเดิมของข้าบาดเจ็บ ข้าจะเอาสมบัติของเจ้าไปเป็นการแลกเปลี่ยน”

ฮึ่ม !

การสั่นไหวของวัตถุเซียนรุนแรงขึ้น มันเริ่มที่จะเปล่งประกายแสงสีทองสว่างมากขึ้นแต่มันก็ไร้ประโยชน์ แม้ว่าวัตถุวิญญาณจะมีความแข็งแกร่งถึงขั้นเซียนจักรพรรดิภายในมิติของวัตถุเซียน แต่ความสามารถด้านนอกมิติของมันก็อ่อนแอเกินไปเนื่องจากขีดจำกัดโดยกำเนิด แม้แต่เซียนผู้คุมกฎยังสามารถกักขังมันได้ อย่าว่าแต่เซียนราชาขั้นสูงเลย

“เจี้ยนเฉิน ยอมแพ้ซะ ข้าอยากจะดูว่าเจ้าจะหนีข้ายังไงคราวนี้ เมื่อข้านำเจ้ากลับไปที่ตระกูล ข้าจะหาวิธีทุกอย่างในโลกเพื่อจัดการกับเจ้า” หลิงหยวนซีเหยียดออกมา เขาปกคลุมไปด้วยพลังเซียนที่ทรงพลัง เขายึดวัตถุเซียนเอาไว้ที่ฝ่ามือของเขาก่อนที่จะเหวี่ยงมันไปที่มืออีกหนึ่งข้าง เขาแหวกมิติและสร้างประตูมิติขึ้นมา และเขากำลังจะจากไป

ในตอนนี้เอง พลังที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขตได้ปรากฏขึ้นมาอย่างทันที มันพุ่งไปที่หลิงหยวนซีอย่างดุร้ายด้วยกลิ่นอายแห่งการทำลายล้าง

การปรากฏตัวของพลังงานนี้มาอย่างกะทันหัน มันพุ่งมาอย่างรวดเร็วและป้องกันไม่ให้หลิงหยวนซีหนีได้เลยแม้แต่น้อย มันยังพุ่งเป้าหมายไปที่พลังแห่งการมีอยู่ของหลิงหยวนซี เขาไม่สามารถหลบได้เลย

ในขณะเดียวกัน พลังงานที่น่ากลัวจากวิญญาณก็แทรกซึมในท้องฟ้าและพังทลายประตูมิติที่หลิงหยวนซีเปิดออก

หลิงหยวนซีคำรามออกมา เขาไม่สามารถกดอาการบาดเจ็บและโจมตีด้วยทุกอย่างที่เขามีไปยังทิศทางที่มีพลังงานมหาศาลที่พวยพุ่งออกมา

อาวุธเซียนของเขาระเบิดออกสว่างวาบและคลื่นพลังที่ยิ่งใหญ่ก็กระจายไปรอบ ๆ หลังจากนั้น เขาก็หลบคลื่นพลังนั้น การโจมตีที่น่ากลัวนี้ทำให้มิติถูกทำลายและรอยความมืดออกมา

ตู้ม !

หลิงหยวนซีเทียบไม่ได้เลยเมื่อการโจมตีทั้งสองได้ปะทะกัน เขาได้รับบาดเจ็บอย่างมากอีกครั้งและเขาลอยกระเด็นไปพร้อมกับกระอักเลือด ท่าทีของเขาน่ากลัวมาก และในตอนนี้เขาก็อ่อนแอมากเช่นกัน

วัตถุเซียนใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ในการหลุดจากการจับของหลิงหยวนซี มันเปลี่ยนไปเป็นแสงสีทองและหายไปที่มหาสมุทรกว้างใหญ่ด้านล่าง

หลิงหยวนซีตกตะลึง คนที่โจมตีเขาอย่าลับลับนั้นน่ากลัวมาก ความแข็งแกร่งนั้นเหนือกว่าเขาซึ่งทำให้เขาตกใจมาก

หลิงหยวนซียากที่จะลอยอยู่กลางอากาศ เขาดึงชิ้นหยกออกมาจากแหวนมิติของเขาอย่างรวดเร็วก่อนที่จะบีบมันแตกละเอียดอย่างไม่ลังเล จากนั้นเขาก็ผ่อนคลายลงอย่างมาก

“ข้าอยากรู้ว่าใครกันที่โจมตีอย่างลับ ๆ ออกมาและต่อต้านพวกเราตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบและทำลายสิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่” หลิงหยวนซีเริ่มมีความมั่นใจและตะโกนออกมาอย่างยากลำบาก

ไป่ยี่เฟยมาถึงตรงหน้าหลิงหยวนซีพร้อมกับไป่เจียน เขามองไปรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง คนที่โจมตีมาอย่างลับ ๆ นั้นทรงพลังเกินไป แม้ว่าเขาจะอยู่ในสภาพที่ดีที่สุด ไป่ยี่เฟยก็ไม่มั่นใจในชัยชนะที่แน่นอนได้ อย่าว่าแต่สภาพในตอนนี้เลย

ในตอนนี้เอง ร่างจาง ๆ ได้ปรากฏขึ้นร้อยเมตรห่างออกไปจากพวกเขาทั้งสาม นางเป็นหญิงที่สูงและผอมเพรียวในชุดสีฟ้าและดูเหมือนจะอายุยี่สิบกว่ากว่า ผมสีฟ้าของนางนั้นเหมือนน้ำตกที่ไหลไปที่เท้าของนาง หน้าของนางนั้นเบลอและเป็นภาพลวงตาทำให้ถูกเห็นได้ไม่ชัดเจนนัก ทั้งหมดทั้งมวล นางเปล่งกลิ่นอายเฉพาะตัวที่เป็นธรรมชาติออกมา มันเต็มไปด้วยความสูงส่งและศักดิ์สิทธิ์เหมือนว่านางไม่สามารถถูกแตะต้องได้ มันไม่ยอมให้ผู้อื่นวางท่าไม่เคารพนางจากก้นบึ้งของจิตใจได้

ทั้งไป่ยี่เฟยและหลิงหยวนซีตกตะลึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นเซียนราชาชั้นสวรรค์ที่ 5 นี้เป็นเพราะหญิงที่เป็นปริศนาทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกอยากยอมศิโรราบ

มันทำให้พวกเขาทั้งสองตกใจมากที่รู้สึกแบบนี้ แม้ว่าพวกเขาจะเผชิญหน้ากับเซียนจักรพรรดิอย่างเช่นมารราคะหรือจักรพรรดิเสือแลงคีรอส พวกเขาก็ไม่รู้สึกบางอย่างเหมือนแบบนี้

“เจ้าเป็นใครกัน ! ? ” หลิงหยวนซีตะโกนออกมา ความมั่นใจของเขาเริ่มที่จะหดหายไป เขารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งและความน่ากลัวของหญิงปริศนานี้

“มนุษย์ เจ้าได้รุกล้ำเข้ามาในอาณาเขตของพวกเรา เผ่าพันธุ์ทะเล ออกไปเดี๋ยวนี้” ฟันที่เหมือนไข่มุกของหญิงที่เป็นภาพลวงตาเคลื่อนไหวเล็กน้อย เสียงของนางสงบและเยือกเย็นโดยไร้ความรู้สึกใดใด

หลิงหยวนซีตกตะลึง เขาถามด้วยเสียงแหบห้าว “เจ้าคือเซียนจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์ทะเลอย่างนั้นหรือ?”

“ข้าคือเทพเจ้าของเผ่าพันธุ์ทะเล” เสียงของหญิงนั่นสงบเหมือนอย่างเคย

“อะไรนะ! เทพเจ้าแห่งท้องทะเล ! ? “

ไป่ยี่เฟยและหลิงหยวนซีหน้าซีดไปด้วยความหวาดกลัว พวกเขาโซเซถอยหลังไป ในขณะที่คลื่นอารมณ์ถาโถมไปยังหัวใจของพวกเขา

“ออกไปจากอาณาเขตของเผ่าพันธุ์ทะเลใน 3 วินาที” หญิงคนนั้นขีดเส้นตายไว้ก่อนที่นางจะหายไป นางอยู่ที่ไหนก็ไม่เห็นได้ในตอนนี้

อย่างไรก็ตาม การออกมาปรากฏตัวของนางสร้างความตกใจอย่างมากกับทั้งไป่ยี่เฟยและหลิงหยวนซี มันทำให้พวกเขานิ่งอึ้งอยู่กับที่ จิตใจของพวกเขาก็ค้างไปด้วย เมื่อพวกเขาได้สติ พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะอยู่ต่อนานกว่านี้ แล้วเจี้ยนเฉินล่ะ ? แล้วพยัคฆ์ปีกเทวะล่ะ ? ความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัวของพวกเขา พวกเขาหนีเอาชีวิตรอดจากไป