เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 880

ตอนที่ 880: กุญแจปริศนา

จอมยุทธทั้งสี่ของเผ่าเมิ่งหวงถูกบังคับให้ต้องมอบแหวนมิติให้กับนูบิสและจากไปพร้อมอาการบาดเจ็บของพวกเขา

เจี้ยนเฉินไม่ได้เอาชีวิตของพวกเขาและดึงพลังบรรพกาลออกจากพวกเขาทั้งสาม ถึงแม้ว่าจะไม่สนใจเรื่องที่พวกเขาไม่ได้มีความเกลียดชังอะไรในตัวพวกนั้น เผ่าเมิ่งหวงก็ยังมีคนที่เป็นส่วนหนึ่งของศาลาเทพเจ้าอสรพิษ การสังหารคนพวกนี้อาจจะสร้างปัญหาได้

เจี้ยนเฉินมาที่อาณาจักรทะเลเพื่อที่จะลี้ภัยและให้เวลากับตัวเองในการเพิ่มพลัง เขาไม่ปรารถนาที่จะให้บางอย่างแบบนั้นเกิดขึ้น

“ท่านผู้นำเผ่า ในเมื่อเรื่องที่เกี่ยวกับเผ่าเมิ่งหวงได้ถูกแก้ไขแล้ว พวกเราก็เสร็จภารกิจของพวกเราแล้ว พวกเราขออำลา” เจี้ยนเฉินพูดอย่างเฉยเมยพร้อมป้องมือไปที่ผู้นำเผ่าแห่งความกล้าหลังจากที่กลุ่มของเผ่าเมิ่งหวงจากไป

“ท่านนักรบ ท่านต้องเหนื่อยมากเป็นแน่จากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ ทำไมพวกท่านไม่พักผ่อนอยู่ที่เผ่าของข้าต่ออีกสักสองสามวันล่ะ ข้าจะได้ขอบคุณเรื่องที่พวกท่านช่วยเหลือพวกเราอย่างเหมาะสม ? ” ผู้นำเผ่ารีบเอ่ยปากรั้งตัวพวกเขาไว้

เจี้ยนเฉินส่ายหัวของเขา “ข้าขอบคุณท่านผู้นำเผ่าในความปรารถนาดีนี้ แต่พวกเรามีเรื่องสำคัญที่ต้องไปจัดการจริง ๆ พวกเราชักช้าไม่ได้แล้ว”

เจี้ยนเฉินและนูบิสจากไปทันทีหลังจากที่ปฏิเสธผู้นำเผ่า พวกเขามาที่อาณาจักรทะเลเพื่อที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของพวกเขาและไม่ได้มาเล่น ๆ พวกเขาไม่สามารถที่จะเสียเวลามากเกินไปกับเรื่องทั่วไปได้

ผู้นำเผ่าลอบถอนใจในขณะที่เขาดูเจี้ยนเฉินและนูบิสจากไป เขาพึมพำ “มันจะดีแค่ไหนกันถ้ามีนักรบที่ทรงพลังทั้งสองคนแบบนี้อยู่ที่เผ่าของเราตลอดไป ? น่าเสียดายที่เผ่าที่อ่อนแอของพวกเราไม่สามารถดึงพวกเขาเข้ามาได้”

ผู้อาวุโสสูงสุดของเผ่าเดินไปข้าง ๆ ผู้นำเผ่า “ท่านผู้นำเผ่า นักรบทั้งสองได้ทำให้ทูตทั้งสี่ได้รับบาดเจ็บจากศาลาเทพเจ้าอสรพิษได้รับบาดเจ็บ เจ้าคิดว่าศาลาจะโกรธหรือไม่ ? ” ผู้อาวุโสสูงสุดกังวล

ผู้นำเผ่าส่ายหน้า “การต่อสู้ระหว่างทูตและเผ่าเองนั้นได้เป็นการแหกกฎของศาลาอยู่แล้ว มันจะเป็นโชคดีสำหรับพวกเขามากถ้าพวกเขาไม่โดนทำโทษเมื่อพวกเขากลับไป ทำไมศาลาจะต้องมาทำโทษพวกเราด้วยเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ด้วยล่ะ ? “

“เผ่านั้นก็เหมือนประชาชนของศาลา ศาลาจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวหรือไม่เห็นด้วยในข้อพิพาทระหว่างประชาชนเว้นเสียแต่ว่าจะเป็นเรื่องราวใหญ่โต พวกเขาจะไม่เลือกข้างโดยปกติแล้ว”

..

นูบิสและเจี้ยนเฉินเดินทางไปในระดับ 1,000 เมตร นูบิสหัวเราะไปเรื่อยในขณะที่เขาเล่นกับแหวนมิติทั้งแปด เขากำลังเดาว่ามีเหรียญผลึกมากแค่ไหนในนั้น

ตลอดทาง ทั้งสองคนเผชิญกับกลุ่มเซียนผู้คุมกฎและแม้แต่เซียนราชาที่ค้นหา พวกเขากำลังหาร่องรอยของชิ้นส่วนของแผนที่แผ่นดินทั้งแปด พวกเขาจะหยุดที่มนุษย์ที่เป็นเซียนผู้คุมกฎและสัตว์อสูรระดับ 7 เมื่อพวกเขาผ่านไปเห็นเข้าและจะถามคำถามกับพวกเขา เซียนราชาบางคนยังเลือกที่จะใช้แม้แต่วิธีที่รุนแรงและเอาแหวนมิติของคนอื่นมาตรวจดู

เจี้ยนเฉินและนูบิสถูกหยุดไว้หลายครั้งเช่นกันแต่พลังแห่งการมีอยู่ของพวกเขานั้นเป็นของเผ่าพันธุ์ทะเล ดังนั้นจึงมีน้อยคนนักที่เขามาตั้งใจหาเรื่อง อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ได้ผ่านกลุ่มของเซียนผู้คุมกฎที่ไร้เหตุผลหลายคนที่ต้องการที่จะบังคับค้นแหวนมิติของพวกเขาและนี่เกือบทำให้เกิดเรื่อง

เจี้ยนเฉินและนูบิสเดินทางไปตลอดทั้งวันก่อนที่พวกเขาจะหยุดอยู่ที่แนวภูเขาที่โดดเดี่ยวในที่สุด พวกเขาขุดถ้ำไปในส่วนลึกของแนวภูเขาและอยู่ที่นี่ชั่วคราว พกวเขาต้องการที่จะใช้เวลาในช่วงต่อไปเพื่อที่จะฝึกฝน

เจี้ยนเฉินไม่เร่งรีบในเรื่องการตามหาแผนที่แผ่นดินทั้งแปด มีจอมยุทธอยู่เต็มไปหมดที่กำลังหาชิ้นส่วนของแผนที่ในตอนนี้ ดังนั้นถ้าจอมยุทธคนอื่นพบว่าพวกเขาเป็นหนึ่งที่ครอบครองชิ้นส่วนแผนที่อยู่ พวกเขาทั้งคู่คงถูกตามล่าโดยทุกทุกคน ในตอนนั้น การที่จะเก็บรักษามันไว้คงเป็นเรื่องที่ยากมาก

เจี้ยนเฉินฝังไข่มุกราตรีเอาไว้ที่เพดานถ้ำและความมืดมิดก็หายไปเล็กน้อย ในอีกด้านหนึ่ง นูบิสนั่งยอง ๆ อยู่ข้าง ๆ และเริ่มที่จะมองเข้าไปในแหวนมิติทั้งแปด

นูบิสได้สิ่งของมาเยอะมากในครั้งนี้ มีเหรียญผลึกอยู่เป็นจำนวนมากรวมแล้ว 30 ล้านเหรียญ เช่นเดียวกับสิ่งของอื่น ๆ ที่อยู่ในแหวน ปริมาณของมันทำให้คนทั้งสองตกตะลึง

ในนั้นยังมีวิธีการฝึกฝนเชิงลึกอีกด้วย เช่นเดียวกับทักษะการต่อสู้ระดับสวรรค์ 2 ชิ้น อย่างไรก็ตาม พวกมันมีประโยชน์กับเฉพาะเซียนสวรรค์เท่านั้นและไม่มีความหมายกับพวกเขา ดังนั้นนูบิสจึงโยนมันออกไปอีกข้างหนึ่ง

ในตอนนี้เอง พลังงานที่ถูกปิดบังเอาไว้จำนวนมากได้เปล่งรัศมีออกมาจากกองวัตถุ มันฉุดความยากรู้อยากเห็นของนูบิส ดังนั้นเขาจึงเทสิ่งของในแหวนมิติออกมาก่อนที่จะเริ่มขุดคุ้ยหาในนั้น

กล่องเหล็กสี่เหลี่ยมขนาดกว้างยาวประมาณ 30 เซนติเมตรที่ดูธรรมดาถูกดึงออกมาในไม่ช้า นู