เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 896

ตอนที่ 896: ฉิงยี่หยวนที่โกรธเกรี้ยว

เจี้ยนเฉินปฏิเสธตำแหน่งผู้อาวุโสประจำศาลาอย่างไม่ลังเล ซึ่งทำให้เจ้าศาลาจ้องอย่างงุนงง นี่เป็นครั้งแรกที่เซียนผู้คุมกฎถูกเสนอตำแหน่งผู้อาวุโสประจำศาลาให้ในอาณาจักรทะเล นางคงไม่ปฏิบัติต่อเจี้ยนเฉินดีขนาดนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องที่ว่าเขาถูกเลือกโดยเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

นี่เป็นเพราะภายในศาลาทั้งสามนั้น มีเพียงวิธีเดียวเท่านั้นที่จะได้รับฐานะและตำแหน่งผู้อาวุโสประจำศาลาและนั่นก็คือการที่ไปให้ถึงขั้นสูงสุดของ 16 ดาวให้ได้

นอกเหนือจากตำแหน่งนี้จะเป็นตัวบ่งชี้ถึงความแข็งแกร่งแล้ว ตำแหน่งผู้อาวุโสประจำศาลายังเป็นตัวแทนของสถานภาพด้วย มันเป็นชื่อเสียงสูงสุด ตำแหน่งนี้เป็นสองรองจากเจ้าศาลาเท่านั้นและเป็นที่หมายปองของคนนับไม่ถ้วนในเผ่าพันธุ์ทะเล

“เจ้าปฏิเสธคำเชื้อเชิญของข้า” เสียงของเจ้าสำนักเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ในตอนแรกนางคิดว่าเจี้ยนเฉินคงจะดีใจอย่างมาก แต่นางไม่คิดเลยว่าเขาจะไม่แสดงอารมณ์ใดใดและยังปฏิเสธตำแหน่งในตอนท้ายอีก

“เจ้ากังวลว่ามันอาจจะทำให้เกิดความไม่เห็นด้วยในหมู่ผู้อาวุโสประจำศาลาคนอื่นงั้นหรือ ถ้าเจ้าได้เป็นหนึ่งในนั้นด้วยความแข็งแกร่งของเจ้าในตอนนี้ ? ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล ข้าเป็นคนมอบตำแหน่งนี้ด้วยตัวเอง ดังนั้นพวกเขาไม่สามารถที่จะทำอะไรกับเจ้าได้” เจ้าศาลาพูด

“ท่านเจ้าศาลา สมบัติของข้าถูกขโมยไป เมื่อข้าแข็งแกร่งเพียงพอในอนาคต ข้าจำเป็นต้องไปที่ศาลาเทพเจ้าอสรพิษเพื่อที่จะเอามันกลับมา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมข้าถึงรับตำแหน่งนั้นไม่ได้” เจี้ยนเฉินอธิบาย เขากังวลว่าการปฏิเสธของเขาจะทำให้เจ้าศาลาไม่พอใจ

“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ลืมมันไปเถอะ” ท่านเจ้าสำนักเดินกลับไปที่บัลลังและนั่งลง นางพูดต่อ “ถ้าเป็นแบบนั้น เจ้าจะเป็นแขกของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล เจ้าจะได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกันกับ ฉิงยี่หยวน เล่อป้าเทียน และคนอื่น ๆ แต่เจ้าจะไม่ได้เป็นคนของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล”

“ข้าขอบคุณท่านเจ้าศาลาที่มอบตำแหน่งให้” เจี้ยนเฉินขอบคุณและป้องมือออกไป ในฐานะแขก เขาสามารถไปไหนมาไหนได้ในอาณาเขตของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลได้อย่างง่ายดายขึ้นในอนาคต มันจะช่วยตัดปัญหาเล็กน้อยออกไปได้เยอะ

เจ้าศาลาคว้าไปที่อากาศ ทันใดนั้น พลังงานมหาศาลก็ได้มารวมกันก่อนที่จะควบแน่นลงไปที่เหรียญขนาดเท่าฝ่ามือ นางกล่าว “เอาเหรียญนี่ไป นี่มีสายพลังของข้าด้านใน ซึ่งจะบ่งบอกว่าเจ้าคือแขก ด้วยสิ่งนี้เจ้าจะมีสถานะเหมือนผู้อาวุโสทั่วไป เจ้าสามารถไปไหนมาไหนได้อิสระในบริเวณสาธารณะของปราสาท”

เจี้ยนเฉินรับเหรียญมาและรู้สึกได้ถึงคลื่นพลังมหาศาลในนั้นทันที เหรียญเป็นวัตถุที่ทำมาจากพลังงานที่แข็งแกร่งกว่าเหล็กหลายเท่า เจี้ยนเฉินถึงกับสั่นเมื่อเขาตระหนักแบบนั้น เจ้าศาลาเป็นเซียนจักรพรรดิจริง ๆ นางสามารถควบแน่นพลังงานมหาศาลลงไปในเหรียญได้เพียงแค่โบกมือเพียงครั้งเดียว นี่เป็นความแข็งแกร่งที่น่ากลัวจริง ๆ

เจี้ยนเฉินถอนหายใจลึกก่อนที่จะออกจากโถงไป ตอนนี้เขาปลอดภัยแล้วและไม่ต้องกังวลเจตนาร้ายจากศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลอีกต่อไป

“ข้าไม่คิดเลยว่าหญิงลึกลับคนนั้นที่ให้ไข่มุกจิตวิญญาณน้ำแก่ข้าจะเป็นเทพเจ้าแห่งท้องทะเล ไม่แปลกเลยที่นางปรากฏตัวขึ้นมาในรูปของวิญญาณ นางมีเหลืออยู่แค่วิญญาณเท่านั้น” เจี้ยนเฉินถอนหายใจในใจ เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของหญิงคนนั้นจากเจ้าศาลา

“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหญิงลึกลับคนนั้นถึงได้รู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนทวีปเทียนหยวนและไม่สงสัยเลยว่าทำไมนางถึงกล้าพอที่เอ่ยออกมาว่านางสามารถป้องกันจอมยุทธจากทวีปสัตว์เทวะได้ เพราะว่านางคือเทพเจ้าแห่งท้องทะเล หนึ่งในสี่จอมยุทธที่สุดยอดเมื่อครั้งโบราณกาล” เจี้ยนเฉินอ้าปากค้างตอนที่คิดกลับไปเมื่อครั้งที่เขาเจอกับหญิงลึกลับครั้งแรก น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่านางเป็นใครตอนที่เขาเจอนาง

เจี้ยนเฉินเคลื่อนที่ผ่านปราสาทไปเรื่อย ๆ พร้อมกับเหรียญที่อยู่ในมือของเขา เขาเดินออกไปข้างนอกตามทางที่เขาเข้ามา และกลับไปยังที่ที่เขาแยกกับซี่หวังและคนอื่น ๆ ทั้งสี่อย่างรวดเร็ว คนทั้งห้าไม่ได้ไปไหนและรอเขาอยู่ อย่างไรก็ตาม ทุก ๆ คนมองไปที่เขาด้วยสายตาแปลก ๆ

“เจี้ยนเฉิน เจ้าได้พบกับเจ้าศาลาที่เคารพหรือไม่ ? ท่านเจ้าศาลาว่าอย่างไรบ้าง ? นางจะสร้างเรื่องยุ่งยากให้กับเราหรือเปล่า ? พวกเราปลอดภัยหรือยัง ? พวกเราจะถูกพวกศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลไล่ตามอีกหรือไม่ ? ” ซี่หวังถามมาเป็นชุดอย่างลนลาน ศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลเป็นที่พึ่งสุดท้าย เขากังวลว่าเขาอาจจะอยู่ที่นี่ไม่ได้อีกต่อไป

เจี้ยนเฉินยิ้ม เขาเข้าใจเรื่องที่ซี่หวังกังวล วันแห่งการต่อสู้ที่ผ่านมาทำให้เขาค่อนข้างเหนื่อยเหมือนกัน

เจี้ยนเฉินชูเหรียญของแขกขึ้นมาแล้วพูด “ไม่ต้องห่วงไป พวกเราปลอดภัยแล้ว”

“นั่นมันเหรียญของแขก เจ้าได้กลายเป็นแขกของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเลแล้ว” เล่อป้าเทียนและคนทั้งสามจ้องตาโตไปที่เหรียญด้วยความเหลือเชื่อ ในตอนนี้ พวกเขามีแต่ความสงสัยในสายตา เซียนผู้คุมกฎธรรมดาได้กลายเป็นแขกของศาลาเทพเจ้าแห่งท้องทะเล

ทันใดนั้นเอง ท่าทีของโม่ซีรันก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ตาของเขาถลนออกมาทันทีในขณะที่เขาตะโกนออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ “นั่นเป็นพลังของเซียนจักรพรรดิ เหรียญนั่นถูกทำขึ้นมาโดยเจ้าศาลาด้วยตัวนางเอง ! “