เทพกระบี่มรณะ นิยาย บท 987

ตอนที่ 987: พบเสี่ยวหลิงอีกครั้ง

“น้องเจี้ยนเฉิน พวกเราจะพูดถึงเรื่องการแก้แค้นในคราวหน้าในเมื่อเจ้าต้องการที่จะจัดการด้วยตัวเอง อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลานั้นมาถึง เจ้าก็บอกมาได้เลยถ้าเจ้าต้องการพวกเราทั้งสองคน พวกเราจะช่วยทุกอย่างที่พวกเราทำได้” เฮยยู่พูดออกมาอย่างจริงจัง เขาไม่ได้ล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย

“ข้าขอบคุณในความห่วงใยของผู้อาวุโส อย่างไรก็ตาม ในตอนที่ข้าทรงพลังมากพอที่จะจัดการกับนิกายยิหยวนในอนาคตได้แล้ว ข้าอาจจะไม่ต้องการให้พวกท่านช่วยเลยก็ได้” เจี้ยนเฉินขอบคุณพร้อมป้องมือ เขารู้สึกเป็นหนี้บุญคุณต่อทั้งสองคนนี้มาก

อย่างไรก็ตาม ในใจของเจี้ยนเฉิน เขาก็คิดว่าการที่รุยจินและเฮยยู่ปฏิบัติต่อเขาเช่นนี้นั้นเป็นเพราะเสือขาว

หลังจากนั้น รุยจินและเฮยยู่ตัดสินใจที่จะไปที่เมืองทหารรับจ้างกับเจี้ยนเฉิน เผื่อว่านิกายยิหยวนและตระกูลผู้พิทักษ์อื่นจะมาซุ่มโจมตีเจี้ยนเฉินอีกครั้ง เจี้ยนเฉินใช้พลังงานดั้งเดิมจากพลังเซียนธาตุแสงเพื่อที่จะรักษาบาดแผลของเขา ก่อนที่จะจากไปพร้อมกับรุยจินและเฮยยู่

แม้ว่าเมืองทหารรับจ้างจะอยู่ไกลมาก แต่ระยะทางก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเจี้ยนเฉินเมื่อเขามีเซียนราชา 2 คนอยู่ข้าง ๆ เขา เฮยยู่เปิดประตูมิติออกและเดินทางไปที่ถึงที่นอกเมืองทหารรับจ้างทันที

เจี้ยนเฉินเห็นม่านพลังใหญ่ที่คุ้นเคยรอบ ๆ เมืองทหารรับจ้างแต่ไกล เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงรอบยิ้มที่แสนซนของเสี่ยวหลิง

เขาได้รู้ถึงความน่ากลัวและความทรงพลังของเสี่ยวหลิงจากเทพเจ้าแห่งท้องทะเล แม้ว่าเสี่ยวหลิงจะดูเหมือนจะมีอายุแค่สิบเอ็ดหรือสิบสองปี แต่ความแข็งแกร่งของนางก็ไม่เหมาะสมกับรูปลักษณ์ของนางเลยแม้แต่น้อย อายุของนางนั้นอยู่ในระดับที่บอกไม่ได้ และนางนั้นมาจากยุคโบราณกาลหลายแสนหรืออาจจะถึงหลายล้านปีผ่านมาแล้วจนถึงตอนนี้

เจี้ยนเฉินไม่ได้กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของเขาแม้แต่น้อยเมื่อมีการคุ้มครองจากรุยจินและเฮยยู่ ดังนั้น เขาจึงปล่อยเสือขาวที่แอบอยู่ด้านในออกมา ก่อนที่จะมุ่งหน้าเข้าไปในเมืองทหารรับจ้างพร้อมกับรุยจินและเฮยยู่

เสือขาวไม่สามารถที่จะลบพลังแห่งการมีอยู่ของมันได้เหมือนกับรุยจินและเฮยยู่ ทันทีที่มันปรากฏตัวออกมา พลังแห่งการมีอยู่จากสายเลือดในฐานะที่เป็นพยัคฆ์ปีกเทวะก็กระจายไปรอบ ๆ ทำให้สัตว์อสูรที่ถูกทหารรับจ้างที่อยู่ใกล้ ๆ หมอบลงกับพื้นและตัวสั่น พวกมันไม่ยอมลุกขึ้นไม่ว่าทหารรับจ้างจะทำอย่างไร ทำให้พวกเขางงมาก

เมืองทหารรับจ้างไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้จะผ่านไปหลายปีแล้ว มันเหมือนเดิมเหมือนครั้งแรกที่เจี้ยนเฉินมาที่นี่ครั้งแรก เขาเห็นกลุ่มทหารรับจ้างที่อยู่ในชุดที่แตกต่างกันกำลังเข้าออกเมืองบนหลังสัตว์อสูร เมืองพลุกพล่านมาก

เสือขาวกระโจนไปรอบ ๆ ไหล่ของเจี้ยนเฉินด้วยขนาดที่เท่ากับแมว ในขณะที่มันกระพริบตาเล็กที่สดใสของมันอย่างต่อเนื่อง มันมองไปรอบ ๆ เหมือนกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างน่าสนใจไปหมด

“พี่ใหญ่ มันเป็นกลิ่นของพี่ใหญ่ เสี่ยวหลิงได้กลิ่นพี่ใหญ่และกลิ่นของนายท่าน ในที่สุดพี่ใหญ่ก็มาหาเสี่ยวหลิงแล้ว เสี่ยวหลิงคิดถึงพี่ใหญ่มาก”

เสียงของเสี่ยวหลิงดังขึ้นมาทันทีที่เจี้ยนเฉินเข้ามาในม่านพลังของเมืองทหารับจ้าง เจี้ยนเฉินได้ยินมันอย่างชัดเจน และร่างของเสี่ยวหลิงก็ปรากฏขึ้นมาอย่างช้า ๆ ตรงหน้าเจี้ยนเฉิน ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความยินดี

เจี้ยนเฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจหลังจากที่ได้เห็นใบหน้าที่แสนซนของเสี่ยวหลิง “เสี่ยวหลิง พี่ใหญ่มาหาเจ้าแล้ว”

เสี่ยวหลิงขมวดคิ้วและเผยท่าทีไม่พอใจออกมา นางเบะปากพลางเอ่ยว่า “พี่ใหญ่นิสัยไม่ดี พี่ใหญ่ผิดสัญญา เสี่ยวหลิงรอนานมากกว่าที่ท่านจะมาหา หืม เสี่ยวหลิงหงุดหงิดมาก เสี่ยวหลิงโกรธ”

เจี้ยนเฉินยิ้มอย่างขมขื่น “เสี่ยวหลิง มันไม่ใช่ว่าพี่ใหญ่ไม่ต้องการจะพบเจ้า แต่ข้าถูกบีบจากตระกูลผู้พิทักษ์และทวีปสัตว์เทวะให้ต้องไปซ่อนตัวอยู่ที่อื่นนอกทวีป ข้าเพิ่งกลับมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ เสี่ยวหลิง ถ้าข้าไม่ทำแบบนั้น มันอาจจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ข้าจะได้มาพบเจ้าในวันนี้ ข้าอาจจะไม่ได้พบเจ้าอีกเลย”

เจี้ยนเฉินไม่ได้สังเกตว่ารุยจินและเฮยยู่มองเขาอยู่อย่างแปลก ๆ ไม่น้อย เขามุ่งความสนใจไปที่เสี่ยวหลิง มีเพียงเจี้ยนเฉินเท่านั้นที่สามารถเห็นนาง ในขณะที่รุยจินและเฮยยู่สัมผัสถึงนางไม่ได้เลยแม้แต่น้อย สำหรับพวกเขาแล้ว เจี้ยนเฉินนั้นกำลังคุยกับอากาศที่ว่างเปล่าและยิ้มอย่างโง่งมให้กับมัน เขายืนอยู่ตรงนั้นพร้อมทั้งพึมพำกับตัวเอง เหมือนว่าเขากำลังเสียสติ

ข้าง ๆ รุยจินและเฮยยู่ ทหารรับจ้างและพ่อค้าสองสามคนที่ผ่านมาสังเกตเห็นพฤติกรรมที่แปลกประหลาดนี้ พวกเขาทั้งหมดมองแปลก ๆ ไปที่เจี้ยนเฉิน

เสี่ยวหลิงก้มหัวลงคิดหลังจากที่ได้ยินเจี้ยนเฉินอธิบายและหยุดขมวดคิ้ว นางยิ้มหวานอีกครั้งและพูดอย่างซุกซน “เอาล่ะ ถ้าเป็นแบบนั้นเสี่ยวหลิงจะยกโทษให้พี่ใหญ่ ถ้าเช่นนั้นพี่ใหญ่ต้องมาหาเสี่ยวหลิงบ่อยขึ้นในอนาคตนะ ถ้ามีคนเลวจะทำร้ายพี่ใหญ่ ให้มาหาเสี่ยวหลิง เสี่ยวหลิงจะปกป้องพี่ใหญ่และไล่คนเลวไปเอง”

เจี้ยนเฉินพยักหน้าอย่างแรง “โอเค เมื่อพี่ใหญ่เจอเข้ากับคนเลวที่ไม่สามารถเอาชนะได้ ข้าจะรบกวนเสี่ยวหลิงนะ”