หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1005

ในบรรดาสามคนนั้น สองคนที่ถูกถีบเข้าที่หน้าอกนั้นดีหน่อย ซี่โครงของพวกเขาหักและสูญเสียประสิทธิภาพในการต่อสู้

ส่วนคนที่ถูกเตะที่กรามนั้นอาเจียนเป็นเลือด ฟันของเขาหายไปครึ่งหนึ่ง เกือบตายคาที่อยู่ตรงนั้น

เมื่อเห็นสิ่งนี้คนอื่นๆ ก็ตกตะลึง การโจมตีของหลินมั่วโหดเหี้ยมจริงๆ

หลินมั่วหันกลับมาโจมตีอีกครั้งโดยไม่รีรอ

ผู้ชายนับสิบในห้องทำงาน ถูกหลินมั่วจัดการราบคาบภายในเวลาไม่ถึงสามนาที

ส่วนตัวหลินมั่วเขาไม่มีบาดแผลใดๆ บนร่างกายแม้แต่น้อย

ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขาเป็นเรื่องง่ายมากที่จะจัดการกับคนเหล่านี้!

หลิวหลินที่มีสีหน้าค่อนข้างลำพองใจในตอนแรก ตามมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ และท้ายที่สุด กลายเป็นสีหน้าที่ตื่นตระหนกเป็นที่สุด

เขาจ้องเขม็งไปยังลูกน้องที่พื้นด้วยสายตาตกตะลึง จากนั้นก็เข้าใจทันทีว่าหลินมั่วนั้นทรงพลังเพียงใด

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นที่ประตู เป็นเฉินเฮ่าที่พยายามเปิดประตูเพื่อหลบหนี

อย่างไรก็ตามหลินมั่วล็อกประตูไปแล้วเขาจะเปิดได้อย่างไร

หลินมั่วหันกลับมามองเขา เฉินเฮ่ากลัวจนขาและเท้าสั่นไปหมด เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ลูกพี่ครับลูกพี่ ผมรู้ว่าผมผิด ผมไม่กล้าทำอีกแล้ว... "

“พี่ชายได้โปรดไว้ชีวิตผมเถอะผมจะไม่กล้าอีกแล้ว...”

หลินมั่ว "คุกเข่าลง!"

เฉินเฮ่าคุกเข่าลงบนพื้นทันทีครั้งนี้เขาไม่ลังเลเลยสักนิด

หลินมั่ว "ตบปาก!"

เฉินเฮ่ายกมือขึ้นตบหน้าตัวเองทันทีเขาตบหนักมากไม่กล้าลองดีกับหลินมั่วอีกต่อไป

เมื่อหลินมั่วไม่ได้บอกให้หยุดเฉินเฮ่าจึงตบหน้าตัวเองต่อไปเรื่อยๆ

หลินมั่วเดินเข้าไปในห้องนั่งลงบนโซฟาและพูดช้าๆ "นั่งลง!"

ใบหน้าของหลิวหลินซีดเป็นไก่ต้มและเขาค่อยๆนั่งลงตรงข้ามกับหลินมั่ว

หลินหลินเองก็หน้าซีดเช่นกันเธอกอดแขนของหลิวหลินและมองไปที่หลินมั่วด้วยความหวาดกลัว

หลิวหลินกัดฟันและพูดเสียงดังว่า "แกจะทำอะไร?"

"ฉันจะบอกแกให้นะ พ่อของฉันคือหลิวเทียนจั๋ว หัวหน้าตระกูลหลิวจากสิบตระกูลชั้นนำของเมืองหากแกกล้าทำอะไรฉัน พ่อของฉันจะ...”

ไม่รอให้เขาพูดจบ หลินมั่วเงื้อมือตบที่ใบหน้าของเขาทันที

หลินหลินทนไม่ได้อีกต่อไป จึงพูดด้วยความโมโห “หลินมั่ว พอได้แล้ว!”