เมื่อมองไปที่สองคนข้างๆ เป็นโจวปินและเฮ่อเฉียงจริงๆ ด้วย
สองคนนี้คือคนสนิทของหลิวเทียนโย่ว!
หลินมั่วเดินเข้าไปประคองฟังฮุ่ยลุกขึ้น แล้วแก้มัดให้เธอ
จากนั้นก็หยิบขวดโหลเล็กๆ ออกมาจ่อไว้ใต้จมูกของเธอ
หลังจากที่ดมกลิ่น ฟังฮุ่ยก็ค่อยๆ ได้สติ
ทว่า เธอกลับร้องตะโกนขึ้นมาทันที ทั้งยังวิ่งไปหลบอยู่ที่มุมห้องด้วยความตื่นตระหนก
“อย่าตีฉัน อย่าตีฉันเลย...”
หลินมั่วรีบพูดขึ้นว่า “แม่ ไม่เป็นอะไรแล้ว นี่ผมเอง หลินมั่ว!”
“ไม่เป็นไรแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว ไม่มีใครตีแม่ได้แล้ว!”
ตอนนี้เองที่ฟังฮุ่ยเพิ่งจะเห็นชัดว่าเป็นหลินมั่ว เธอผงะไปชั่วขณะก่อนที่จะร้องไห้โฮออกมา
ผมของเธอยุ่งเหยิง ใบหน้ามีรอยฟกช้ำ บนร่างกายยังมีรอยเท้าเต็มไปหมด ดูเหมือนว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานมากตั้งแต่ถูกจับมา
เธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง จะทนต่อสภาพแบบนี้ได้อย่างไร
หลังจากที่หลินมั่วพูดปลอบเธอสองสามคำแล้ว จิตใจของฟังฮุ่ยก็เริ่มคงที่ขึ้นมาเล็กน้อย
หลินมั่วก็รีบส่งคำขอวิดีโอคอลไปหาสวี่ปั้นซย่า
ในขณะเดียวกัน ที่เซิ่งซื่อเรสซิเด้นท์ สวี่ตงเสวี่ยกำลังด่าทอสาปแช่งไม่หยุด “ชั่วโมงนึงแล้วนะ! นี่มันผ่านมาตั้งชั่วโมงนึงแล้วนะ!”
“ไอ้หลินมั่วไม่เอาไหนคนนั้น ยังช่วยแม่กลับมาไม่ได้อีก ถ้าแม่ของเราถูกคนร้ายตัดขาทิ้ง เขาได้เห็นดีกันแน่!”
“พ่อกับพี่เชื่อใจมัน พวกคุณกำลังจะทำให้แม่ตาย...”
สวี่เจี้ยนกงถอนหายใจ “เฮ้อ แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ!”
“ถ้าแม่ของแกเป็นอะไรไป แล้วฉัน...ฉันจะอยู่ต่อไปยังไง!”
“ปั้นซย่า แกบอกสิ หลินมั่ว...หลินมั่วจะช่วยแม่ของแกกลับมาได้ไหม”
สวี่ปั้นซย่าไม่ทันจะตอบพ่อ หวงเหลียงก็ชิงพูดขึ้น “พ่อ พ่อคิดว่าจะช่วยได้หรือ”
“คนที่จับตัวแม่ไป คือตระกูลหลิว หนึ่งในสิบตระกูลหลักเลยนะ”
“ถ้าหลินมั่วมีความสามารถต่อกรกับตระกูลหลิวจริง เขาคงจะไม่มาเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านแบบนี้หรอก!”
“นอกจากนี้ พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ถูกขังอยู่ที่ไหน แล้วจะช่วยได้ยังไง”
“พ่อ พ่อไม่น่าไว้ใจหลินมั่วเลย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...