หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1041

อูส่งสายตาให้ลูกศิษย์อีกครั้ง สามคนเข้าใจความหมาย จึงยืนนิ่งอยู่กับที่

แต่ความจริงแล้ว สามคนนี้แอบปลุกเสกตัวกู่ที่ตัวเองเลี้ยงไว้ เตรียมแอบลอบทำร้าย

“ท่านหลิน ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าท่านพูดอะไร”

“เราไม่รู้จักหลิวเทียนโย่ว และไม่ได้มีเจตนาจะเป็นศัตรูกับท่าน”

“ท่านเข้าใจผิดแล้ว ! ”

อูตอบเสียงเบา เบี่ยงเบนความสนใจของหลินมั่ว

หลินมั่วหัวเราะ “คุณแสดงเก่งเสียจริงนะ”

“แต่ผมก็ไม่ได้จะให้คุณยอมรับ”

“เรื่องนี้ จะมีคนยอมรับแน่นอน”

อู่ “ท่านหลิน ข้าไม่เข้าใจจริงๆ ว่าท่านหมายถึงอะไร”

หลินมั่วยิ้มอ่อน และหันไปมองเยี่ยเหม่ยที่นอนอยู่ที่พื้น

“นี่คือลูกศิษย์ของคุณ?”

“เธอเพิ่งกลับมาใช่ไหม อาการก็กำเริบแล้ว?”

อูสีหน้าเปลี่ยน และพูดเสียงต่ำ “ท่าน...ท่านทำร้ายนางเหรอ”

หลินมั่วส่ายหน้า “ผมไม่ได้ทำร้ายนาง ผมแค่ใช้เจ็ดเข็มมรณะปิดกั้นเส้นลมปราณของเธอก็เท่านั้นเอง”

“เพียงแต่ ตอนนั้นยุ่งมาก ผมลืมบอกเธอ อย่าขยับเจ็ดเข็มมรณะสุ่มสี่สุ่มห้า”

“เจ็ดเข็มมรณะ ปิดกั้นเส้นลมปราณทั่วร่างกาย ทำให้เลือดไหลย้อนกลับ”

“หากอยากถอดเจ็ดเข็มมรณะ ต้องใช้วิธีและขั้นตอนเฉพาะทาง”

“มิเช่นนั้น แม้ว่าใช้แรงถอดออกมา และไม่รู้สึกอะไรในระยะเวลาสั้น แต่พอเวลาผ่านไป เลือดลมจะปั่นป่วนและไหลย้อนกลับ”

อูเบิกตากว้าง และพูดเสียงสั่น “เจ็ดเข็มมรณะ ! ? ”

“ท่าน...ท่านใช้วิธีนี้เป็น?”

ชายคนหนึ่งพูดขึ้น “อาจารย์ เขาโกหก”

“เจ็ดเข็มมรณะ เป็นเพียงวิธีฝังเข็มในตำนาน ได้สาบสูญไปกว่าหลายร้อยปีแล้ว”

“อีกอย่าง ตอนนี้ศิษย์น้องถูกกู่หอมกัดกิน ไม่ใช่เลือดลมปั่นป่วนแต่อย่างใด ! ”

หลินมั่วหัวเราะ “อ่อ ลืมบอกพวกคุณ”