หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1065

สวี่เจี้ยนกงพูดอย่างลำบากใจ “เฮ้อ เจ้าเด็กคนนี้ถูกฉันตามใจจนเคยตัว”

“หลินมั่ว ฉันต้องขอโทษแกแทนเธอด้วยนะ”

“ต่อไปฉันจะสั่งสอนเธอให้ดี เธอช่างไม่เอาไหนเลยจริงๆ”

หลังจากสวี่เจี้ยนกงพูดจบ หลินมั่วทำได้เพียงยิ้มอย่างไม่สนใจ

ตอนนี้สวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยกำลังจ้องตรงไปที่บัตรธนาคารซึ่งมีเงิน 300 ล้านหยวน

หลินมั่วขมวดคิ้วเล็กน้อย สองคนนี้คิดอะไรกับเงิน 300 ล้านงั้นเหรอ

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลินมั่วก็พูดเบาๆ ว่า “พ่อแม่ครับ บัตรใบนี้ผมให้พ่อกับแม่เป็นคนดูแลดีไหม”

หลินมั่วตั้งใจที่จะทดสอบพวกเขาเพื่อดูว่าทั้งสองคนเปลี่ยนแปลงตัวเองได้จริงหรือไม่

สวี่เจี้ยนกงดีใจมาก เขาเอื้อมมือไปหยิบบัตร

ดวงตาของฟังฮุ่ยเองก็เป็นประกาย แต่ในที่สุดเธอก็ห้ามสวี่เจี้ยนกง

“ช่างเถอะ เราแก่แล้ว ไม่เหมาะที่จะบริหารเงินมากมายขนาดนั้นหรอก”

“หลินมั่ว เงินนี้เป็นค่าชดเชยของนายจากตระกูลหลิว”

“ช่วงนี้นายได้รับความเดือดร้อนจากเหตุการณ์ในครอบครัวฉันมามาก เงินนี่ควรเป็นของนาย”

“อีกอย่างบริษัทรับเหมาก่อสร้างของนางต้องใช้เงินอย่างแน่นอน พ่อกับฉันน่ะไม่มีความจำเป็นต้องใช้เงินมากขนาดนั้น ไม่...ไม่จำเป็น...”

ฟังฮุ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นไหวสั่นเล็กน้อย

เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการเงิน แต่สุดท้ายเธอก็เลือกเส้นที่ทางถูกต้อง!

สวี่ปั้นซย่าดีใจมาก นี่เป็นผลลัพธ์ที่เธอต้องการมาโดยตลอด อย่างน้อยพ่อแม่ของเธอควรให้เกียรติหลินมั่วบ้าง!

หลินมั่วรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่ได้คาดคิดว่าฟังฮุ่ยจะเปลี่ยนไปมากหลังจากผ่านเรื่องราวในครั้งนี้

สำหรับสวี่เจี้ยนกง แม้ว่าเขาจะลังเลแต่ในที่สุดเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “หลินมั่ว แม่ของแกพูดถูก”

“แกเก็บเงินนี้ไว้เถอะ”

“ตั้งใจทำงาน จากนี้ไปฉันขอฝากเรื่องในบ้านไว้ที่แกกับปั้นซย่าด้วยนะ!”

ดวงตาของสวี่ปั้นซย่าสั่นไหวและเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ก่อนจะพยักหน้าอย่างแรง

หลินมั่วพยักหน้ารับด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง “พ่อ แม่ ผมจะไม่ทำให้พวกคุณผิดหวังครับ”

อยู่ดีๆ ก็เงินเข้ากระเป๋า 10 ล้าน? นี่มันใจกว้างเกินไปแล้ว!

ดวงตาของฟังฮุ่ยเปียกชื้น เธอพยักหน้าซ้ำๆ และพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า “เด็กดี ช่างเป็นเด็กดีจริงๆ”

“หลินมั่ว เมื่อก่อน... ฉันทำให้นายต้องอึดอัด แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียใจและรู้สึกผิดจริงๆ นะ”

“นาย...นายดีกว่าหวงเหลียงซะอีก”

สวี่เจี้ยนกงหัวเราะและพูดว่า “คุณอย่าพูดแบบนั้นสิ”

“หลินมั่วน่ะ ไม่จำเป็นต้องเอาไปเปรียบกับใครเลย!”

“ปั้นซย่า ตอนนี้พ่อเข้าใจแล้วว่าการให้พวกลูกสองคนแต่งงานกันเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดในชีวิตของพ่อ!”

“เอาล่ะ พวกลูกใช้ชีวิตกันให้ดีนะ”

“ถ้าใครกล้าพูดจาไร้สาระกับพวกเธออีก ฉัน...ฉันจะไม่ปล่อยมันไปเลย!”

สวี่ปั้นซย่ามีความสุขมาก สำหรับเธอแล้วเงินชดเชย 300 ล้านหยวนนั้นไม่สำคัญ

เท่ากับพ่อแม่ของเธอยอมรับในตัวของหลินมั่ว ทุกอย่างนั้นคุ้มค่าเสมอ!