หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1064

หลินมั่วรับบัตรธนาคารด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะส่งให้สวี่ปั้นซย่าที่ยืนอยู่ด้านข้าง

“ตระกูลหลิวจัดการเรื่องราวได้ไวดีนี่ครับ”

“ในเมื่อพวกคุณมาขอโทษกันต่อหน้าแบบนี้ งั้นถือว่าเรื่องนี้จบ!”

“เอาล่ะ พวกคุณกลับไปเถอะ!”

หลิวเทียนอวี่คำนับอีกครั้งด้วยความดีใจ “ขอบพระคุณคุณหลินมากครับ!”

“คุณหลิน งั้นผมขอตัวก่อน”

“ขออภัยที่รบกวนนะครับ!”

หลังจากพูดจบ หลิวเทียนอวี่ก็โค้งคำนับและพาสมาชิกตระกูลหลิวออกไป

บ้านตระกูลสวี่ตกอยู่ในความเงียบงัน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน แต่ในที่สุดสวี่เจี้ยนกงก็ตอบสนอง “หลินมั่ว ระ...เรื่องนี้จัดการเรียบร้อยแล้วจริงเหรอ”

หลินมั่วตอบด้วยรอยยิ้ม “แน่นอนครับ พ่อ”

“ดูสิครับตระกูลหลิวมาขอโทษด้วยตัวเองแบบนี้”

สวี่เจี้ยนกงดีใจพลางตบไหล่หลินมั่วอย่างแรง “เด็กดี แกไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ”

“ฉะ...ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกจะต้องไม่เป็นอะไร”

“ดีมาก ดีจริงๆ”

“ฟังฮุ่ย ไปเอาไวน์มา มาฉลองกันหน่อย!”

ฟังฮุ่ยรีบไปหยิบขวดไวน์มาให้ด้วยความดีใจเช่นกัน

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย หลินมั่วก็โล่งใจ

สองคนนี้เคยมีอคติกับเขามาก่อน หลังจากผ่านอะไรมามากมาย ในที่สุดพวกเขาก็มีท่าทีที่เปลี่ยนไป

“ปั้นซย่า คุณช่วยเอาเงินในบัตรออกมา 30 ล้าน โอนให้เหล่าหู่”

“เมื่อคืนเหลาหู่กับพรรคพวกบาดเจ็บหลายคน เราช่วยเขาออกค่ารักษาพยาบาลสักหน่อยแล้วกัน”

หลินมั่วพูดขึ้น

สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่มีปัญหา”

สวี่ตงเสวี่ยรีบก้าวเข้ามา “ค่ารักษาพยาบาลแพงขนาดนั้นเลยเหรอ”

“30 ล้าน? หลินมั่ว มีคนบาดเจ็บกี่คน”

“เมื่อคืนมีคนบาดเจ็บมากสุดแค่สิบคน ทำไมล่ะ จะให้คนละหลายล้านเลยหรือไง”

“จำเป็นต้องให้เงินมากขนาดนั้นเลยเหรอ”

สวี่ปั้นซย่าจ้องไปที่เธอ “ช่วยควบคุมตัวเองหน่อยได้ไหม”

“นี่มันเงินค่าเสียหายของหลินมั่ว เกี่ยวอะไรกับเธอด้วย”

“เมื่อกี้เธอจะออกไปไม่ใช่เหรอ”

“รีบไปสิตอนนี้เลย ใครรั้งเธอให้อยู่ต่อ”

ใบหน้าของสวี่ตงเสวี่ยเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความอับอาย เมื่อเห็นว่าสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยไม่สนใจจึงหันกลับมาพูด “ช่างเถอะ ฉันไม่อยากเสียเวลาพูดอะไรไร้สาระอีกแล้ว”

“ฉันจะไปนอน ใครจะทำอะไรก็ตามใจ”

“เพิ่งได้เงินมาไม่เท่าไรก็ไม่รู้จักเสียดาย”

“30 ล้าน เอาให้คนอื่นง่ายๆ แบบนี้งั้นเหรอ สุรุ่ยสุร่ายที่สุด!”

สวี่ตงเสวี่ยพึมพำพลางเดินไปที่ห้องนอน หวงเหลียงรีบแอบตามเข้าไปและปิดประตูอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าของสวี่ปั้นซย่าเต็มไปด้วยความโกรธ สวี่ตงเสวี่ยกับหวงเหลียงช่างไร้ยางอายจริงๆ

เมื่อกี้พูดถึงขนาดนั้นแล้ว ยังจะกล้านอนค้างที่นี่ต่ออีกเหรอ สองคนนี้คิดจะอยู่ที่นี่ถาวรไม่ไปไหนแล้วสินะ!