หลินมั่วรับบัตรธนาคารด้วยสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะส่งให้สวี่ปั้นซย่าที่ยืนอยู่ด้านข้าง
“ตระกูลหลิวจัดการเรื่องราวได้ไวดีนี่ครับ”
“ในเมื่อพวกคุณมาขอโทษกันต่อหน้าแบบนี้ งั้นถือว่าเรื่องนี้จบ!”
“เอาล่ะ พวกคุณกลับไปเถอะ!”
หลิวเทียนอวี่คำนับอีกครั้งด้วยความดีใจ “ขอบพระคุณคุณหลินมากครับ!”
“คุณหลิน งั้นผมขอตัวก่อน”
“ขออภัยที่รบกวนนะครับ!”
หลังจากพูดจบ หลิวเทียนอวี่ก็โค้งคำนับและพาสมาชิกตระกูลหลิวออกไป
บ้านตระกูลสวี่ตกอยู่ในความเงียบงัน
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน แต่ในที่สุดสวี่เจี้ยนกงก็ตอบสนอง “หลินมั่ว ระ...เรื่องนี้จัดการเรียบร้อยแล้วจริงเหรอ”
หลินมั่วตอบด้วยรอยยิ้ม “แน่นอนครับ พ่อ”
“ดูสิครับตระกูลหลิวมาขอโทษด้วยตัวเองแบบนี้”
สวี่เจี้ยนกงดีใจพลางตบไหล่หลินมั่วอย่างแรง “เด็กดี แกไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ”
“ฉะ...ฉันรู้อยู่แล้วว่าแกจะต้องไม่เป็นอะไร”
“ดีมาก ดีจริงๆ”
“ฟังฮุ่ย ไปเอาไวน์มา มาฉลองกันหน่อย!”
ฟังฮุ่ยรีบไปหยิบขวดไวน์มาให้ด้วยความดีใจเช่นกัน
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ย หลินมั่วก็โล่งใจ
สองคนนี้เคยมีอคติกับเขามาก่อน หลังจากผ่านอะไรมามากมาย ในที่สุดพวกเขาก็มีท่าทีที่เปลี่ยนไป
“ปั้นซย่า คุณช่วยเอาเงินในบัตรออกมา 30 ล้าน โอนให้เหล่าหู่”
“เมื่อคืนเหลาหู่กับพรรคพวกบาดเจ็บหลายคน เราช่วยเขาออกค่ารักษาพยาบาลสักหน่อยแล้วกัน”
หลินมั่วพูดขึ้น
สวี่ปั้นซย่าพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ไม่มีปัญหา”
สวี่ตงเสวี่ยรีบก้าวเข้ามา “ค่ารักษาพยาบาลแพงขนาดนั้นเลยเหรอ”
“30 ล้าน? หลินมั่ว มีคนบาดเจ็บกี่คน”
“เมื่อคืนมีคนบาดเจ็บมากสุดแค่สิบคน ทำไมล่ะ จะให้คนละหลายล้านเลยหรือไง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...