หลินมั่วพยักหน้า “พ่อ ผมไม่เป็นอะไรแล้วจริงๆ ครับ”
สวี่เจี้ยนกงมองหน้าหลินมั่วสักพัก ก่อนจะพยักหน้า “หลินมั่ว ฉันเชื่อแกนะ”
“เอาล่ะ ปั้นซย่า เลิกร้องไห้ได้แล้ว หลินมั่วกลับมาแล้ว เขายังสบายดีไม่ใช่หรือไง!”
“มาสิ เข้ามาข้างในก่อน”
เมื่อเห็นดังนั้น สวี่ตงเสวี่ยก็พูดขึ้นด้วยความกังวลทันที “พ่อ ทำไมถึงปล่อยให้เขาเข้ามาล่ะ”
“เขาเพิ่งหนีออกมา อีกไม่นานคนจากตระกูลหลักทั้งสิบจะพากันมาตามหาเขาแน่ แล้วเราจะทำยังไงกันต่อไป พ่ออยากให้ครอบครัวเราถูกฝังไปพร้อมกับเขาหรือไง”
สวี่เจี้ยนกงจ้องมองเธอด้วยความโกรธ “ถ้าลูกกลัว ลูกก็ไปจากบ้านนี้ซะ”
สีหน้าของสวี่ตงเสวี่ยเปลี่ยนไป สวี่เจี้ยนกงเข้าข้างหลินมั่ว ทำให้เธอรู้สึกหมดที่พึ่งพิง
“แม่...”
สวี่ตงเสวี่ยมองไปที่ฟังฮุ่ย แต่ฟังฮุ่ยกลับโบกมือ “เสวี่ยเอ๋อร์ ลูกหยุดสร้างปัญหาได้ไหม”
คราวนี้เหตุการณ์เริ่มต้นขึ้นเพราะฟังเชี่ยนน้องสาวของฟังฮุ่ย
ตอนที่ฟังฮุ่ยถูกพาตัวไป หลินมั่วเป็นผู้ช่วยชีวิตเธออีกครั้ง ดังนั้นฟังฮุ่ยจึงรู้สึกขอบคุณหลินมั่วมากขึ้น
สวี่ตงเสวี่ยอยู่ในความงุนงง พ่อแม่ต่างก็ไม่ช่วยเธอแล้ว เธอจะทำอะไรได้อีก
จึงทำได้เพียงยืนมองดูหลินมั่วเข้ามาในบ้านด้วยความรู้สึกอับอาย
ทันใดนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็เดินเข้ามาในสนามนอกประตู
“ขอโทษนะครับ คุณหลินมั่วอาศัยอยู่ที่นี่หรือเปล่า”
หัวหน้ากลุ่มถามขึ้น
สวี่ตงเสวี่ยชำเลืองมองพวกเขา “คุณคือใคร”
ชายคนนั้นยิ้มและตอบว่า “อ้อ ผมชื่อหลิวเทียนอวี่มาจากตระกูลหลิวน่ะครับ...”
หลังจากได้ยิน สวี่ตงเสวี่ยก็กระโดดขึ้นทันทีด้วยความตื่นเต้น
“พ่อ แม่! ตระกูลหลินมาตามหาแล้ว!”
“หนูบอกแล้วไง หนูบอกแล้วว่าให้ไอ้สารเลวหนีไปซะ ดูสิ คนจากตระกูลหลิวตามเขามาแล้ว พวกเขากำลังจะพาเขากลับไป!”
“หนูบอกแล้วว่าอย่าปล่อยให้เขาเข้าไปในบ้าน แต่ไม่มีใครฟังหนูเลย!ตอนนี้เกิดเรื่องใหญ่แล้ว หนูจะดูว่าทุกคนจะทำยังไงต่อไป!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...