หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1070

หลินมั่วมองไปที่สวี่ปั้นซย่า ตอนนี้เขาเพิ่งรู้ว่าสวี่ปั้นซย่าดีกับเขาแค่ไหน

แต่งงานมาสามปี สวี่ปั้นซย่าหมางเมินต่อเขาอย่างกับน้ำ

ตั้งแต่เริ่มแรกสวี่ปั้นซย่ายอมรับเขาอย่างแน่นอน

ลับหลังเขาก็จ่ายค่าเช่าบ้าน ยักยอกเงินของบริษัทไปเพื่อโรคของซีเอ๋อร์

แถมยังแอบไปดูหลินซีและส่งสิ่งของให้เธอ

สิ่งเหล่านี้สวี่ปั้นซย่าไม่เคยเปิดเผยมาก่อน

ผู้หญิงคนนี้ ภายนอกเย็นชา แต่ในใจกลับอบอุ่น

“ทําไมไม่บอกผมล่ะ”

หลินมั่วถามเบาๆ

สวี่ปั้นซย่าค่อนข้างอายจึงพูดเสียงเบา “สิ่งเหล่านี้เป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ทําไมฉันต้องบอกคุณด้วย”

หลินมั่วจับมือเธอและพูดอย่างจริงใจ “สำหรับคนอื่นอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อย!”

“แต่สำหรับผม ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่านี้แล้ว”

สวี่ปั้นซย่าหน้าแดงเล็กน้อยและกลอกตาใส่เขา “พอแล้ว ซีเอ๋อร์อยู่ที่นี่นะ อย่าทำตัวอุจาดอย่างนี้ได้ไหม”

หลินซีแกล้งปิดตา “โอ้ ทรายเข้าตา มองไม่เห็นอะไรเลย”

สวี่ปั้นซย่า หลินโม่ “ฮ่าฮ่า...”

สวี่ปั้นซย่ากอดหลินซีไว้ในอ้อมแขน “เด็กน้อยฉลาดเจ้าเล่ห์!”

หลินซีหัวเราะคิกคัก ถือโอกาสอยู่บนตัวสวี่ปั้นซย่าและไม่ลงมา

เมื่อมองดูทั้งสองคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของตัวเอง หลินมั่วก็เต็มไปด้วยความสุข

เขากอดสวี่ปั้นซย่าไว้แล้วพูดเบาๆ “เอาล่ะ พวกเราเข้าบ้านกันก่อนเถอะ”

สวี่ปั้นซย่ามองไปที่วิลล่าตรงหน้าด้วยสีหน้าตกใจ “หลินมั่ว นี่... บ้านหลังนี้...”

หลินมั่วยิ้มเบาๆ “ผมบอกว่าจะมอบบ้านที่ดีที่สุดหลังหนึ่งและเป็นบ้านของเราสองคน!”

“บ้านหลังนี้ ผมเตรียมไว้ให้คุณ!”

สวี่ปั้นซย่าเบิกตากว้าง ใบหน้ายากที่จะเชื่อ

เธอรู้ดีว่ามูลค่าของบ้านหลังนี้เป็นตัวเลขที่น่ากลัวมาก!

“ไปเถอะ เข้าไปดูสิ!”

หลินมั่วยิ้มเบาๆ และพาสวี่ปั้นซย่าเข้าไปในวิลล่า

เดินขึ้นลงบันไดไปรอบหนึ่ง สวี่ปั้นซย่าก็ตกตะลึง

เธอมองบ้านที่หรูหราเหมือนพระราชวังหลังนี้อย่างไม่น่าเชื่อและพูดเสียงสั่นๆ “หลินมั่ว นี่... นี่คือบ้านของเราจริงๆ เหรอ”