หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1073

สวี่ตงเสวี่ยดีใจเป็นอย่างยิ่ง จึงพยักหน้ารัวๆ “เยี่ยมเลย เยี่ยมเลย!”

“ทำตามที่คุณบอก ฉันจะไปบอกพ่อกับแม่!”

หวงเหลียงดึงสวี่ตงเสวี่ยไว้แล้วดึงเธอเข้าไปในห้องครัวอย่างเงียบๆ

“คุณอย่ารีบร้อนสิ!”

หวงเหลียงพูดเสียงต่ำ “คุณไปบอกพ่อแม่ตรงๆ แบบนี้ แล้วจะเน้นบทบาทของเราสองคนได้ยังไง”

สวี่ตงเสวี่ยอึ้งไปครู่หนึ่ง “หมายความว่าอะไร”

หวงเหลียงลดเสียงลง “ตอนนี้พ่อกับแม่เชื่อใจหลินมั่วมากเกินไป คิดว่าหลินมั่วสามารถทำได้ทุกอย่าง”

“ถ้าเราสองคนบอกพ่อกับแม่ตรงๆ ว่าเราสองคนสามารถช่วยเรื่องนี้ได้ พ่อกับแม่ก็จะไม่ได้รู้สึกว่าเราสองคนดีกว่าหลินมั่วมากนัก”

“แต่ถ้าหลินมั่วไม่ช่วย แล้วเราสองคนทำเรื่องนี้สำเร็จ คุณว่ามุมมองของพ่อกับแม่ที่มีต่อเราสองคนและหลินมั่วจะเปลี่ยนไปใช่หรือไหม”

สวี่ตงเสวี่ยคิดอย่างถี่ถ้วน ก็เป็นเช่นนี้จริงๆ

“ดังนั้น คุณหมายความว่า ฉันไม่ต้องไปหาหลินมั่วเหรอ”

สวี่ตงเสวี่ยถามด้วยเสียงต่ำ

หวงเหลียงส่ายหัว “คุณต้องไปหาเขา แต่สุดท้าย เขาก็จะปฏิเสธเรื่องนี้ตรงๆ!”

สวี่ตงเสวี่ยเกาหัว “นี่... แล้วนี่หลินมั่วจะปฏิเสธไหม”

หวงเหลียงยิ้มเบาๆ “เขาจะไม่ปฏิเสธหรอก แต่พี่สาวคุณจะปฏิเสธ”

“เดี๋ยวคุณขึ้นไป พูดกับเขาแบบนี้...”

ห้านาทีต่อมา สวี่ตงเสวี่ยก็มาถึงห้องนอนใหญ่บนชั้นสอง

เธอเคาะประตูห้องอย่างแรง พอเข้าไปในห้องก็พูดตรงๆ “พี่เขย พ่อกับแม่ให้คุณไปขอความช่วยเหลือจากหนานป้าเทียน”

พอได้ยินสวี่ปั้นซย่าก็ขมวดคิ้วทันที

พ่อกับแม่ต้องการจะเล่นลูกไม้อะไร

หนานป้าเทียน นั่นคือสิ่งที่คุณบอกว่าตามหา?

ไม่รอให้หลินมั่วได้พูด สวี่ปั้นซย่าก็รีบพูด “พวกเขาสองคนจะทำอะไรอีก”

“เรื่องอะไร ถึงต้องขอความช่วยเหลือจากหนาป้าเทียนอีก”

สวี่ตงเสวี่ยเหลือบมองเธอ “นั่นเป็นเรื่องสำคัญแน่นอน!”

“หลินมั่ว คุณบอกมาว่าจะช่วยได้ไหม!”

เมื่อมองดูสวี่ตงเสวี่ยที่วางอำนาจบาตรใหญ่แบบนี้ สวี่ปั้นซย่าก็หงุดหงิด “บ้านเราจะมีเรื่องสำคัญอะไร ถึงต้องไปหาหนานป้าเทียนด้วย”

“เธอไปบอกพ่อแม่ว่าถ้ามีเรื่องอะไร พวกเราจะจัดการกันเอง ไม่ต้องรบกวนคุณหนาน!”

สวี่ตงเสวี่ยแอบดีใจอยู่ในใจ สิ่งที่เธอต้องการก็คือผลลัพธ์นี้

เดิมทีสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยดูมีความหวัง เมื่อได้ยินคําพูดนี้ หัวใจของทั้งสองก็เย็นชาลงทันที

“ทำ... ทำไม?”

สวี่เจี้ยนกงรีบถาม

สวี่ตงเสวี่ยเบ้ปาก “พ่อคะ เรื่องครั้งนี้ที่พ่อทำ คนอื่นรู้สึกขายหน้านะ”

“ขายหน้าที่จะไปขอความช่วยเหลือจากหนานป้าเทียน แน่นอนว่าต้องปฏิเสธพ่ออยู่แล้ว!”

“พี่บอกว่า เรื่องของบ้านเรา เราจะจัดการเอง มีความสามารถแค่ไหนถึงทำเรื่องใหญ่!”

ใบหน้าของสวี่เจี้ยนกงแดงก่ำ คําพูดนี้เยาะเย้ยเขาอย่างสิ้นเชิง

“นี่... นี่มันคําพูดอะไร!”

“ฉันเป็นพ่อตาของเขา ขาย... ขายหน้าใคร?”

“ไม่ได้ ฉันต้องขึ้นไปหาเขาและถามให้ชัดเจน!”

สวี่เจี้ยนกงกําลังจะออกไปข้างนอกอย่างโกรธเคือง

ในเวลานี้ หวงเหลียงก็เดินเข้ามาอย่างกะทันหัน “พ่อครับ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี้ ยังต้องขอร้องเขาอีกเหรอ”

“เรื่องนี้ ผมจะช่วยพ่อจัดการ และจะจัดการให้สวยงามแน่นอน!”