หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1093

ไป่เซียงการ์เด้นเป็นตลาดต้นไม้และสัตว์เลี้ยงที่ค่อนข้างใหญ่ในเมืองก่วงหยาง

สถานที่แห่งนี้จะปิดทำการในเวลาสองทุ่ม

หลินมั่วค่อยๆ เดินเข้าไปในไป่เซียงการ์เด้นอย่างเงียบๆ ในเวลาสองทุ่มครึ่ง

ทั่วทั้งไป่เซียงการ์เด้นเงียบสงัด

หลินมั่วเดินค้นหาท่ามกลางความมืดอย่างระมัดระวัง

ในที่สุดหลินมั่วก็หยุดที่มุมหนึ่ง เขาได้กลิ่นของตัวกู่พิษอยู่ตรงนี้

เขาเดินไปตามกลิ่นนั้น เดินผ่านไปไม่กี่โค้งก็มาห้องสุดท้าย

ในห้องเปิดไฟสลัว

หลินมั่วเอนตัวเข้าไปใกล้ๆ ก็พบว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องสามคน

หลินมั่วเคยเห็นสองคนในนั้นมาก่อนแล้ว พวกเขาเคยเป็นลูกศิษย์ใหญ่และลูกศิษย์รองของผู้อาวุโสอู

สองคนนี้แย่งเอากู่ประจำตัวของผู้อาวุโสอูและลูกศิษย์สามไป แถมยังลงมือฆ่าพวกเขาและเยี่ยเหม่ยอีกด้วย

แต่ชะตาชีวิตของเยี่ยเหม่ยยังไม่ขาด เธอถูกหลินมั่วช่วยชีวิตเอา และหลบหนีไปได้

ไม่คิดว่าสองคนนี้จะมาอยู่ที่นี่

นอกจากนี้ยังมีชายวัยกลางคน จมูกทรงเหยี่ยว ดวงตาคมลึก และมีกลิ่นอายของความชั่วร้ายเป้นอย่างมาก

ทั้งสามคนกำลังคุยกันอยู่ หลินมั่วก็ไม่ได้ทำให้พวกเขาตกใจ แอบฟังอย่างเงียบๆ ในมุมมืด

จะเห็นว่าลูกศิษย์สองคนนี้นับถือชายวัยกลางคนมาก ถึงขั้นเรียกเขาว่า ผู้พิทักษ์ธรรมจั่ว

ลูกศิษย์สองคนนี้กำลังรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นในเมืองก่วงหยาง หลังจากนั้นก็โยนสาเหตุการตายของผู้อาวุโสอูไปที่หลินมั่ว บอกว่าหลินมั่วเป็นคนฆ่าผู้อาวุโสอูและทำลายเรื่องของพวกเขา

ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วโกรธจนตะโกนด่าว่า "แค่คนตัวเล็กๆ คนหนึ่งเท่านั้น ไม่คิดว่าจะกล้าทำลายเรื่องใหญ่ของเหมียวเจียงของพวกเรา"

"หลินมั่วอยู่ที่ไหน ฉันจะตามไปฆ่ามันเดี๋ยวนี้"

ลูกศิษย์สองคนทำท่าทางอ่อนน้อม จากนั้นลูกศิษย์ใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ ว่า "ผู้พิทักษ์ธรรมจั่ว ความแข็งแกร่งของหลินมั่วนั้นไม่ธรรมดาเลยนะครับ..."

ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วรู้สึกรำคาญทันที "ฉันไม่เชื่อว่าคนตัวเล็กๆ แค่นี้จะไม่ธรรมดาได้แค่ไหนกัน"

"ถ้าฉันหาเขาเจอเมื่อไหร่ ฉันจะให้เขาคุกเข่าต่อหน้าฉันเพื่อขอความเมตตาอย่างแน่นอน"

หลินมั่วขมวดคิ้ว ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วคนนี้ช่างหยิ่งผยองจริงๆ

เยี่ยเหม่ยยังคงต้องการลงมือ แต่ในเวลานี้ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วได้เข้ามาห้ามเธอไว้ก่อน

ในสายตาของผู้พิทักษ์ธรรมจั่วมีความอนาจารแวบเข้ามา เขาจ้องมองเยี่ยเหม่ยโดยไม่ละสายตา"เยี่ยเหม่ย เกิดอะไรขึ้น?"

"สองคนนี้เป็นเพื่อนพ้องของเธอนะ ทำไมเธอถึงต้องการฆ่าพวกเขาล่ะ"

สายตาของเยี่ยเหม่ยเต็มไปด้วยความโกรธแค้น เธอเล่าเรื่องที่สองคนนี้ฆ่าผู้อาวุโสอูอีกครั้ง

หลังจากฟังจบ ผู้พิทักษ์ธรรมจั่วก็มีสีหน้าตกใจทันที

แววตาของผู้พิทักษ์ธรรมจั่วมีประกาย ก่อนจะจ้องมองไปที่สองคนนั้น "สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงหรือไม่"

สองคนนั้นมีสีหน้าที่ตื่นตระหนก ลูกศิษย์ใหญ่หายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดว่า "เธอ...เธอพูดโกหกครับ"

"จริงๆ แล้ววันนั้นเธอเอนเอียงไปทางหลินมั่ว จงใจพาหลินมั่วมาจัดการกับพวกเราครับ"

"ท่านอาจารย์ใช้กู่ประจำตัวเพื่อช่วยพวกเราปลดล็อคการปิดล้อม และยังส่งต่อกู่ประจำตัวของเขาให้กับพวกเราอีกด้วยครับ"

"ไม่คาดคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะใส่ร้ายคนอื่นก่อน"

"ผู้พิทักษ์ธรรมจั่ว ท่านอย่าเชื่อเธอเด็ดขาด เธอกับหลินมั่วเป็นพวกเดียวกันครับ"