หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1098

ทั้งสามเดินเข้าไปในศูนย์การค้าเทียนหวา

สวี่ปั้นซย่าพาหลินซีไปเลือกเสื้อผ้าสองสามชุดที่ชั้นบน

หลินซีกระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข เหมือนกับเอลฟ์ผู้น่ารัก

หลินมั่วเดินตามหลังไป มองคนสองคนที่ตัวเองรักที่สุดก็รู้สึกอบอุ่นอยู่ในใจ

หลังจากซื้อเสื้อผ้าเสร็จ หลินซีก็งอแงอยากจะกินไก่เคเอฟซี หลินมั่วจึงพาพวกเธอไปที่ชั้นหนึ่ง

ในเคเอฟซีมีคนไม่น้อยเลย

สวี่ปั้นซย่าพาหลินซีมาหาที่นั่ง ส่วนหลินมั่วก็ไปเข้าแถวสั่งอาหาร

วันนี้หลินซีมีความสุขมาก กำลังพูดกับสวี่ปั้นซย่าดีๆ ก็มีคนมาชนเข้าอย่างแรง

ถ้าไม่ได้สวี่ปั้นซย่ากอดเอาไว้ หลินซีก็คงจะกระแทกกับโต๊ะไปแล้ว

สวี่ปั้นซย่าหันไปดูก็พบว่าเป็นเพียงเจ้าอ้วนคนหนึ่งยืนอยู่ข้างหลังพร้อมกับเด็กๆ อีกหลายคน

เจ้าอ้วนคนนี้ก็คือเด็กที่รังแกหลินซีเมื่อวาน

สวี่ปั้นซย่าพูดอย่างโกรธเคืองว่า "นายทำอะไร"

เจ้าอ้วนทำท่าทางหยิ่งผยอง ก่อนจะพูดเสียงดังว่า "ใครให้พวกเธอมาที่ศูนย์การค้าเทียนหวา"

"แม่ของฉันบอกว่า คนจนอย่างพวกเธอไม่มีสิทธิที่จะมาที่ศูนย์การค้าเทียนหวา"

"ออกไปจากที่นี่ซะ"

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว เธอไม่คิดว่าเด็กไม่กี่สิบขวบจะหยิ่งผยองขนาดนี้

"ศูนย์การค้าเทียนหวาไม่ใช่ของพวกนายสักหน่อย มีสิทธิอะไรมาห้ามพวกเราไม่ให้มาที่นี่"

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยความโกรธ

เจ้าอ้วนหัวเราะอย่างกวนๆ "ใครบอกว่าศูนย์การค้าเทียนหวาไม่ใช่ของเราเหรอ"

"แม่ของฉันบอกว่า สินค้าครึ่งหนึ่งของห้างแห่งนี้เป็นท่านลุงของฉันจัดหามาให้"

"ของที่พวกเธอซื้อและกินตอนนี้ล้วนเป็นของที่บ้านฉันทั้งหมด"

"ตอนนี้ฉันไม่ให้พวกเธออยู่ที่นี่แล้ว รีบออกไปให้พ้นซะ"

หลินซีโกรธมาก เด็กๆ มักจะมีจิตใจที่ไม่ยอมแพ้ เธอตะโกนเสียงดังว่า "นายโกหก"

"พี่ของฉันบอกแล้วว่า เขาซื้อห้างแห่งนี้ไปแล้ว"

"วันนี้ห้างแห่งนี้เป็นของที่บ้านฉัน ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น"

คำพูดนี้ได้ดึงดูดเสียงหัวเราะจากรอบด้านในทันที