หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1097

หลินมั่วเดินเข้าไปทักทายทั้งสองคน

เมื่อสวี่ปั้นซย่ามองไปที่หลินมั่ว เธอก็ยิ่งอายจนหน้าแดงก่ำ

"พ่อแม่ครับ ไม่งั้นก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ดีไหมครับ"

"บ้านหลังใหญ่มันรู้สึกอ้างว้างมากเลย มีแค่พวกเราไม่กี่คนเอง"

หลินมั่วพูดพร้อมรอยยิ้ม นี่เขาเป็นคนเชิญเองเลยนะ

ทัศนคติของสวี่เจี้ยนกงกับฟังฮุ่ยเปลี่ยนไปแล้ว นั่นก็คือครอบครัวของเขา เขาต้องดูแลอย่างแน่นอน

ดูออกว่าทั้งคู่มีความประทับใจ

แต่ท้ายที่สุดสวี่เจี้ยนกงก็โบกมือพร้อมกับพูดว่า "ช่วงนี้ยังก่อนแล้วกัน"

"ทุกคนก็รู้ว่าเสวี่ยเอ๋อร์เอาแต่ใจตัวเองมาก"

"ช่วงนี้พวกเขาสองคนจะมาที่เซิ่งซื่อเรสซิเด้นท์ทุกวัน"

"พ่อไม่กล้าให้พวกเขารู้เรื่องของสวนวั่งเจียง ไม่งั้นพวกเขาต้องมาพึ่งพิงที่นี่อย่างแน่นอน"

"บ้านหลังนี้เป็นของลูกสองคน คราวนี้จะให้พวกเขามายุ่งวุ่นวายด้วยไม่ได้อีกแล้ว"

สวี่ปั้นซย่ารู้สึกอบอุ่นในหัวใจ ในที่สุดพ่อแม่ก็เริ่มคิดเพื่อตัวเธอเองบ้างแล้ว

ทันใดนั้นฟังฮุ่ยก็พูดขึ้นว่า "ใช่แล้ว หลินมั่ว สวี่ปั้นซย่า พวกเรามาในครั้งนี้ก็เพื่ออยากปรึกษาเรื่องบางเรื่องกับพวกลูกเหมือนกัน"

สวี่ปั้นซย่า "แม่คะ เรื่องอะไรล่ะ"

ฟังฮุ่ยยิ้มแล้วพูดว่า "คือว่า พวกเราอยากเปิดร้านขายยาอีกสักร้าน"

"แต่ครั้งนี้เราอยากให้น้าเล็กของลูกถือหุ้นด้วยกัน"

"แน่นอน น้าเล็กของลูกไม่สามารถหาเงินได้มากนัก เราก็เลยคิดว่าจะให้หุ้นลมกับเธอ"

"สถานการณ์ของน้าเล็ก ลูกก็รู้ว่าเธอน่าสงสารแค่ไหน คนที่เป็นพี่สาวอย่างแม่ก็อยากจะช่วยเธอสักหน่อย แม่ก็เลยอยากปรึกษาพวกลูกก่อน..."

หลินมั่วพูดตรงๆ ว่า "แม่ เรื่องแบบนี้แม่ไม่ต้องปรึกษาพวกเราหรอกครับ"

"แม่อยากทำอะไรก็ทำได้เลย ไม่มีปัญหา พวกเราจะคอยสนับสนุนอย่างแน่นอน"

ฟังฮุ่ยดีใจมาก เธอพยักหน้าไม่หยุด "โอ๊ย หลินมั่ว ลูกช่างรู้ความเกินไปแล้ว"

"ทำไมเมื่อก่อนแม่ถึงมองไม่เห็นสิ่งนี้ในตัวลูก"

สวี่เจี้ยนกงก็พยักหน้าเช่นกัน มองหลินมั่วก็ยิ่งรู้สึกพอใจมากขึ้น

หลังจากผ่านเรื่องราวหลายสิ่งหลายอย่าง พวกเขาสองคนได้เห็นธาตุแท้ของหวงเหลียงอย่างชัดเจน และยอมรับในตัวหลินมั่วมากขึ้นเรื่อยๆ