หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1108

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยออกมาจากว่านหลงสเเควร์ พวกเขาใจเต้นกับคำพูดของเหลาหู่ อยากไปเดินดูที่ศูนย์การค้าเทียนหวา ดูว่ามีหน้าร้านที่เหมาะสมไหม

ร้านขายยาของเราวางแผนจะทำเป็นร้านขายยาสาขาหลัก ขนาดยิ่งใหญ่ ระดับยิ่งสูงยิ่งดี

หากทำสำเร็จ เท่ากับว่าสวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยมีกิจการเป็นของตัวเอง อนาคตออกไปไหนก็มีหน้ามีตา

ผู้จัดการเฝิงมองพวกเขากลับไป ใบหน้าเผยความโหดร้าย สายตาก็เปี่ยมด้วยความเกลียดชัง

“โม้เก่งจริงๆ ศูนย์การค้าเทียนหวา ถุย ! ”

“ร้านค้าในศูนย์การค้าเทียนหวา คิดว่าอยากเช่าก็เช่าได้เหรอ”

“แล้วยังดูถูกศูนย์การค้าของฉัน คราวหลังรอให้พวกแกไปขายขี้หน้าในศูนย์การค้าเทียนหวา ฉันจะคอยดูว่าพวกแกจะคลานกลับมาหาฉันยังไง ! ”

ผู้จัดการเฝิงพึมพำ ระบายความไม่พอใจ

จู่ๆ ประตูห้องก็ถูกผลักออก

ผู้จัดการเฝิงอดโมโหไม่ได้ “ใครกัน ช่างไม่มีมารยาท...”

ยังไม่ทันพูดจบ เขาก็หยุดลง เพราะเขาเห็นคนที่เข้ามา

คนที่เข้ามาคือชายวัยกลางคนอายุสี่สิบ สวมแว่น ชื่อฟั่นเจิ้นเลี่ยง

เขาคือพี่ชายของท่านหมิง ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันของตระกูลฟั่น

ในขณะเดียวกัน เขาคือผู้จัดหาวัตถุดิบที่ใหญ่ที่สุดในเมืองก่วงหยาง ส่วนใหญ่คือจัดหาเครื่องสำอางและอาหารเสริมอะไรทำนองนั้น

ศูนย์การค้าทั้งเมืองก่วงหยาง โดยรวมแล้วล้วนเป็นเขาจัดหาสินค้าให้

ทรัพย์สินส่วนบุคคลของเขาติดอันดับหนึ่งในสิบในเมืองก่วงหยาง

ถึงแม้ว่าผู้จัดการเฝิงบริหารจัดการว่านหลงสเเควร์ แต่สำหรับฟั่นเจิ้นเลี่ยงแล้วก็แค่เศษเล็บ

เขารีบลุกยืนขึ้น และปั้นหน้า “ประธานฟั่น สวัสดี ! ”

“รีบเข้ามานั่ง...”

ฟั่นเจิ้นเลี่ยงบ่ายมือ “ไม่แล้ว”

“ผมถามหน่อย เมื่อสักครู่เจ้าพ่อหู่มาที่นี่ใช่ไหม”

ผู้จัดการเฝิงประหลาดใจ ดูจากท่าทางของฟั่นเจิ้นเลี่ยงแล้ว เขาค่อนข้างเร่งรีบ

หรือว่า สองคนนี้มีความแค้นอะไรต่อกัน

เขาใจเต้น ไม่แน่เขาอาจยืมมือฟั่นเจิ้นเลี่ยงแก้แค้นได้ !

“อ่อ เมื่อสักครู่เจ้าพ่อหู่มาที่นี่จริง”