หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1117

สามคำนี้ ทำให้ฟั่นเจิ้นหมิงเหมือนถูกฟ้าผ่า

เขาเบิกตาโพลงทันที พูดอย่างตื่นเต้น “คุณพูดจริงเหรอ?”

“คุณหลินมาแล้วจริงๆเหรอ?”

หวังเต๋อชิ่งหัวเราะ “เหล่าฟั่น ผมสามารถหลอกคุณได้เหรอ?”

“ผมจะบอกความจริงคุณให้นะ ผมรู้ว่าคุณกับคุณหลินต่อสัญญากันแล้ว ถึงได้บอกเรื่องนี้กับคุณไงล่ะ”

“ถ้าหากคุณไม่ได้ต่อสัญญากับคุณหลิน ผมก็ไม่กล้าพูดหรอกนะ”

ฟั่นเจิ้นหมิงตื่นเต้นจนมือไม้สั่น “งั้น...งั้นผมต้องไปหาสักหน่อยละ”

“โอ๊ะ นี่...นี่คิดไม่ถึงเลยจริงๆนะ”

ฟั่นเจิ้นหมิงพูดจบ ก็ไม่สนใจตระกูลสวี่ที่อยู่ในห้อง เดินตามหวังเจิ้งชิ่งออกไป

ทุกคนในตระกูลสวี่งุนงงเล็กน้อย นี่มันเรื่องอะไรกัน?

สวี่อวี้ฟังสีหน้าอึดอัดใจเล็กน้อย ยิ้มแล้วพูดขึ้นมาทันที “ต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่นอน”

“หวังเต๋อชิ่งต้อนรับคนนั้นด้วยตัวเอง เดาได้ว่าทางฝั่งนั้นก็คงจะรู้จัก เพราะงั้นก็เลยไปทักทายเสียหน่อย”

“มามามา พวกเราไม่ต้องเกรงใจ ลงมือทานกันก่อนเลย”

ทุกคนในตระกูลสวี่ก็เข้าใจได้ในทันที ยิ้มแย้มลงมือทานข้าวกันต่อ

หลังจากทานไปได้สักพัก สวี่ฉังหย่วนออกมาเข้าห้องน้ำ

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็วิ่งกลับมาด้วยสีหน้าตื่นเต้น

“ป้าใหญ่ ป้าลองเดาสิว่าผมเห็นรถของใครจอดอยู่ข้างนอก?”

สวี่อวี้ฟังประหลาดใจ “ใครล่ะ?”

สวี่ฉังหย่วนกัดฟันพูด “สวี่ปั้นซย่านังผู้หญิงชั้นต่ำคนนั้น!”

ทุกคนในตระกูลสวี่ต่างเดือดพล่านขึ้นมาทันที

สวี่อวี้ฟังตบโต๊ะขึ้นยืน “เรื่องจริงหรือหลอก?”

“สวี่ปั้นซย่ามาแล้วเหรอ?”

สวี่ฉันหย่วนหัวเราะเหอะเหอะ “เมื่อกี้ผมไปถามมาแล้ว ไม่ใช่แค่ปั้นซย่านะที่มา หลินมั่วเองก็มาด้วย!

“ฮึ นี่มันพยายามหาแทบตายไม่เจอ พอเลิกหาเลิกสนใจ กลับได้มาง่ายๆจริงนะ!”

“พวกเขาหลบหน้าไม่กล้าเจอป้าใหญ่ ผลสุดท้าย ก็ยังโยนตัวเองลงตาข่าย!”

สวี่อวี้ฟังกัดฟัน “เอาล่ะ สวี่เจี้ยนกง ไหนเธอบอกพวกเขายุ่งไงล่ะ?”