หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 112

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น สวี่เจี้ยนกงก็ออกจากบ้านไปหาหวงเหลียง เริ่มลงมือเรื่องเกี่ยวกับบริษัทเครื่องยาสมุนไพร

หวงเหลียงใช้วิธีการและความสัมพันธ์เทาๆ ของเขาให้เป็นประโยชน์

ไม่นาน ขั้นตอนต่าง ๆ ของบริษัทเครื่องยาสมุนไพรก็ได้รับการอนุมัติ

สวี่เจี้ยนกงให้สวี่ปั้นซย่าโอนเงินทุนมา แล้วบริษัทเครื่องยาสมุนไพรก็เปิดอย่างเป็นทางการ

ก่อนที่บริษัทจะเปิดกิจการ หวงเหลียงได้ติดต่อซัพพลายเออร์เอาไว้หลายราย เพื่อหารือเกี่ยวกับการจัดหาเครื่องยาสมุนไพร

ทันทีที่บริษัทเปิดกิจการ สวี่เจี้ยนกงได้จัดพิธีเปิดกิจการทางการอย่างยิ่งใหญ่

ซัพพลายเออร์เหล่านั้นมาแสดงความยินดี ในฐานะเถ้าแก่ของบริษัท เขาได้รับความสนอกสนใจอย่างมาก ซึ่งนั่นทำให้คนหลงตัวเองอย่างสวี่เจี้ยนกงพึงใจอย่างที่สุด

ในช่วงเวลาถัดไป สวี่เจี้ยนกงใช้เวลาไปกับการต้อนรับและรับรองซัพพลายเออร์ต่างๆ ในงานเลี้ยง

ซัพพลายเออร์เหล่านั้นยังคงประจบสอพลอและ เยินยอสวี่เจี้ยนกง ทำให้เขาแทบจะลอยได้ทั้งตัว

ในท้ายที่สุด สวี่เจี้ยนกงได้ตกลงกับกลุ่มซัพพลายเออร์หนึ่ง ตัดสินใจรับซื้อเครื่องยาสมุนไพรของพวกเขา ซึ่ง

ในระหว่างกระบวนการทั้งหมดนั้น หลินมั่วกำลังเฝ้าดูอยู่เงียบๆ

เมื่อสวี่เจี้ยนกงกำลังจะเซ็นสัญญากับซัพพลายเออร์เหล่านี้ หลินมั่วก็มาที่บริษัทเครื่องยาสมุนไพรของสวี่เจี้ยนกงล่วงหน้า

สวี่เจี้ยนกงกำลังนั่งอยู่ในสำนักงานด้วยจิตใจที่กระฉับกระเฉงละมีชีวิตชีวา เมื่อเห็นหลินมั่ว สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

"แกมาทำอะไรที่นี่?"

หลินมั่วสีหน้าระอา สวี่เจี้ยนกงมองเขาราวกับว่าเขากำลังมองศัตรู

หลังจากเหตุการณ์ครั้งก่อน ผู้ถือหุ้นของบริษัทสนับสนุนหลินมั่ว ทำให้สวี่เจี้ยนกงไม่พอใจอย่างมาก

เมื่อก่อนเขาแค่เหน็บแนมหลินมั่ว แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นศัตรูกันโดยสิ้นเชิง

“พ่อครับ ผมแค่อยากมาคุยกับพ่อหน่อย ”

"ก่อนที่พ่อจะเซ็นสัญญากับซัพพลายเออร์ พ่อต้องดูคุณสมบัติของพวกเขาเสียก่อน "

"ตอนนี้ เครื่องยาสมุนไพรของซัพพลายเออร์หลายเจ้าไม่ได้มาตรฐานเลย..."

ไม่รอหลินมั่วพูดจบ สวี่เจี้ยนกงก็โบกมือทันที "หุบปาก! "

“นี่แกกำลังสอนฉันทำงานเหรอ”

ฟังฮุ่ยยังพูดอย่างเย็นชาอยู่ข้างๆ ว่า “หลินมั่ว แกคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ก็แค่ลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านตระกูลสวี่ของฉัน มีคุณสมบัติอะไรที่จะมาทำตัวเจ้ากี้เจ้าการต่อหน้าฉัน?”

“หลายปีที่ผ่านมา ถ้าไม่ใช่ตระกูลสวี่ที่คอยเลี้ยงดูแก แกคงอดตายไปนานแล้ว ”

“แกนี่มันคนอกตัญญู ไม่ช่วยฉันก็ไม่เป็นไร แต่ยังคอยจะจับผิดกันอยู่ทุกเรื่อง”