หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1125

หลินมั่วสีหน้านิ่งเฉย “ฆ่าผม? เหอะ...”

ไม่ทันสิ้นเสียงพูด หลินมั่วก็พุ่งเข้าไปในป่าแล้ว

ชายหนุ่มสีหน้าเปลี่ยนทันที “อยากไป ยิ่งเข้าใกล้เขามากเท่าไหร่ สารพิษก็จะยิ่งแรง...”

แต่ว่า เขายังไม่ทันได้พูดจบ หลินมั่วก็หายวับเข้าไปในป่าแล้ว

ทว่าไม่ถึงหนึ่งนาที ในป่าก็มีเสียงแผดดังก้องขึ้น ตามมาด้วยเสียงทอดถอนใจ

ชายหนุ่มสีหน้าตื่นตระหนก เขาไม่รู้ว่าข้างในป่านั้นเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น

หลังจากนั้นไม่นาน ทันใดนั้นก็มีคนลอยออกมาจากในป่า ตกลงตรงหน้าเขา

ชายหนุ่มเพ่งมองอย่างละเอียด สีหน้าเปลี่ยนไป

คนๆนี้ ก็คือเพื่อนที่มาด้วยกันกับเขา!

แต่ตอนนี้ คนๆนี้เลือดไหลเต็มปาก สีหน้าซีดเซียว เหมือนกำลังใกล้ตาย ดูเหมือนได้รับบาดเจ็บหนัก

ชายหนุ่มไม่อยากจะเชื่อ พลังของเพื่อนเขานั้นก็ไม่ได้เปราะบางขนาดนั้น

อีกทั้ง เขายังมีสัตว์พิษมากมายพกติดตัวไปด้วย

คนทั่วไป ไม่สามารถเข้าใกล้เขาได้เลย

หลินมั่วเข้าไปไม่ถึงหนึ่งนาที ก็หาเขาเจอ แถมยังทำให้เขาบาดเจ็บหนัก หลินมั่วคนนี้เป็นใครกันแน่?

ขณะที่กำลังครุ่นคิดนั้น หลินมั่วก็ค่อยๆเดินออกมาจากในป่า

“ผมเกลียดคนที่ลอบโจมตีลับหลังผมมากที่สุด!”

“อยากฆ่าผม? ต้องดูสิว่าคุณมีความสามารถนั้นหรือไม่!”

หลินมั่วท่าทีนิ่งสงบ ไม่มีอาการบาดเจ็บเลยแม้แต่นิดเดียว

ในใจของชายหนุ่มก็ยิ่งรู้สึกทึ่ง เขาเข้าใจแล้ว ครั้งนี้ได้เจอกับบุคคลแข็งแกร่งเข้าแล้ว

ชายหนุ่มทำมือคาราวะ พูดเสียงนิ่ง “ท่านเป็นใครกันแน่?”

“ท่าน...ท่านตามหาพวกเรา ด้วยเรื่องอะไรกันแน่?”

หลินมั่วเหลือบมองเขา พูดอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าคุณยังมีสิทธิที่จะมาถามผมอยู่ไหม?”

ชายหนุ่มสีหน้าอึดอัดใจ ถอนหายใจ “เรื่องครั้งนี้ พวกเราทำไม่ถูกจริงๆ”