หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1128

ซังโห่วสงสัย “ท่านเคยเจอใครนะ?”

ซังอูเหลือบมองเขา “เจ้าโง่ แกมองดูให้ถี่ถ้วนสิ!”

“ก่อนที่จินฉานกู่แห่งเหมียวเจียงจะถือกำเนิดขึ้น จะต้องบ่มเพาะเลี้ยงกู่พิษนับหมื่น กู่พิษที่อยู่ข้างจินฉานกู่ ความเป็นพิษล้วนแต่เพิ่มสูงขึ้น”

“ตะขาบพิษตัวนี้ จะต้องเป็นเธอที่เพาะมันขึ้นมาแน่ๆ!”

วังโห่วสีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบมองไปที่หลินมั่ว

หลินมั่วยิ้มอ่อน “ตอนนี้ สามารถตอบคำถามผมได้แล้วสินะ!”

สีหน้าซังอูเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม พูดเสียงต่ำ “ถ้าเธอสามารถช่วยพวกเราจัดการท่านอาจารย์กู่ได้ เธอก็จะเป็นผู้มีพระคุณยิ่งใหญ่ต่อพวกเรา”

“พวกเราชาวเหมียวเจียง จะเคารพเธอไปตราบชั่วลูกชั่วหลาน!”

หลินมั่วพยักหน้าช้าๆ

แม้ว่าเพิ่งจะรู้จักกับซังอู แต่หลินมั่วรู้สึกว่า คนๆนี้ก็ยังเป็นสุภาพบุรุษ

มีความรับผิดชอบ กล้าหาญ ดีกว่าพวกชาวเผ่าที่เขาเจอก่อนหน้าเยอะเลย!

ด้วยคำพูดของซังอูนั้น หลินมั่วก็วางใจขึ้นเยอะ

ก่อนหน้านี้หลินมั่วไม่กล้าพูดเรื่องอาหม่าน เพราะเขาไม่รู้ว่าคนพวกนี้คิดจะจัดการยังไงกับอาหม่าน

“ดูท่าแล้ว การที่คืนนี้ผมตัดสินใจมาที่นี่เป็นเรื่องที่ถูกต้อง”

“คุณพูดถูกต้องแล้วล่ะ ผมเคยเจอผู้หญิงคนนั้นมาก่อน!”

“และก็ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธออยู่ข้างตัวผมมาโดยตลอด”

หลินมั่วพูดเสียงเบา

ซังอูสีหน้าตกใจ รีบพูด “จริงเหรอ?”

“งั้นตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?”

หลินมั่ว “อยากรู้เรื่องราวอย่างละเอียด ก็ไปด้วยกันกับผมสิ!”

ซังอูพยักหน้าอย่างไม่ลังเลใจ “ได้!”

ซังโห่วร้อนใจ “พี่ คำพูดของคนๆนี้ มันไม่เชื่อไม่ได้นะ!”

“เขาคิดที่จะหลอกพวกเรา จากนั้นก็ฆ่าพวกเราแน่...”

ซังอูเหลือบมองเขา “เจ้าทึ่ม ด้วยความสามารถของเขา ฆ่าพวกเราตั้งแต่อยู่ที่นี่ก็ได้ ยังจะต้องหลอกอีกหรือไง?”

ซังโห่วหยุดพูดทันที เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วน ก็เป็นเช่นนั้นจริง

พละกำลังของหลินมั่วนั้นแข็งแกร่ง อีกทั้งยังพกสัตว์พิษร้ายแรงเช่นนี้ติดตัวอีก

ถ้าหากต้องการเอาชีวิตจริง พวกเขาสองคนรวมกัน ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินมั่ว

เพราะว่า มันเป็นชื่อของพ่อเขานั่นเอง!

เมื่อตอนที่ครอบครัวของเขาพังพินาศนั้น เขายังคงเป็นเด็กน้อย

เขารู้เพียงแค่ว่าครอบครัวรุ่งโรจน์เฟื่องฟูมาก พ่อแข็งแกร่งมาก

แต่เขาไม่รู้ว่า พ่อของเขาจะแข็งแกร่งมากถึงเพียงนี้!

เขาพูดอย่างสงบเยือกเย็น “หลินเซี่ยว สามารถฆ่าท่านอาจารย์กู่ได้?”

ซังอูพยักหน้า “แน่นอน!”

“หกกษัตริย์ในโลกนี้ มีเพียงหลินเซี่ยวเท่านั้นที่อยู่ยงคงกระพัน!”

“ด้วยกำลังความสามารถของเขา อยากฆ่าท่านอาจารย์กู่ ก็ง่ายเหมือนแค่พลิกฝ่ามือ!”

“อีกอย่าง ในบรรดาผู้แข็งแกร่งเหล่านี้ ก็มีเพียงหลินเซี่ยวที่ทำคุณประโยชน์ต่อสังคมมากที่สุด ยินดีที่จะชักดาบออกมาช่วยเหลือผู้ที่ได้รับความไม่เป็นธรรม”

“ส่วนอีกห้าคนที่เหลือ ต่างคนต่างดูแลสิ่งที่ตัวเองรับผิดชอบไม่สนใจธุระคนอื่น ใครเลยจะยอมจัดการเรื่องเหมียวเจียงของผม?”

ใจของหลินมั่วก็ยิ่งสะเทือนมากขึ้น

ไม่คิดเลยว่าพ่อของตัวเองนั้นคงกระพันชาตรี?

ความรู้สึกของเขานั้นก็เดือดพล่านขึ้นมา เขารู้สึกภูมิใจในตัวพ่อของเขา!